Wat maakt Sufjan Stevens zo bijzonder? ‘Ik haatte de kerk, maar ik hield van hem’

Recensie

Waarom voorziet Sufjan Stevens al jaren in de perfecte soundtrack bij het leven de post-evangelische millennial? Is het zijn existentiële twijfel, zijn status als kwetsbare antiheld of toch zijn oog voor afwijkende bijbelse referenties?

Peter Sierksma Adrienne Simons

vrijdag 26 april 2024 om 02:42 aangepast 15:55

Sufjan Stevens speelt op het Boston Calling Music Festival beeld anp

Een Oscar voor een liedje: de meeste artiesten zouden er een moord voor doen. Maar toen het voor Sufjan Stevens zover was, noemde hij dit een van de meest traumatische ervaringen in zijn leven. Hij won het beeldje in 2020 met het breekbare ‘Mystery of Love’ dat hij schreef voor de film Call Me By Your Name.

De reactie is typerend voor de in 1975 in Detroit geboren muzikant en zijn positie binnen de commerciële popindustrie: te groot voor het servet, maar te klein voor het tafellaken; op en top-Amerikaans en toch anti-Amerikaans; verlegen in zijn liedjes, maar als het nodig is grotesk in zijn uitdossingen als clown, cheerleader of superheld. Maar hoe ongrijpbaar ook, Sufjan Stevens groeide na 2005 uit tot een bijzondere zwaan in een land v..

Meest gelezen

De Hersteld Hervormde Kerk verwelkomde een grote groep nieuwkomers. Wat deed dat met het kerkverband?

De scripts van De Joodse Raad durfde Rob Oudkerk niet te lezen. ‘Zou ik zo dapper zijn als mijn moeder?’

Paus roept op tot vernieuwing van het pastoorsambt. ‘Nog verborgen schatten aan het licht laten komen’

Homoseksualiteit afkeuren? Dat moet publiekelijk mogen, vindt deze christelijke Finse politica

Parkinson als gevolg van landbouwgif op lelies? De hoogste rechter steekt er een stokje voor

Is de ChristenUnie te eenzijdig over Israël en de Palestijnen? ‘Het onderwerp raakt ons zó diep’

Het Nederlandse koningshuis en de Joden, dat is altijd wat ingewikkeld geweest

Hoe is het om te sterven in het hospice? ‘Soms is er strijd tot het laatste moment’

Saxofoonprotest tegen klimaatdreiging is hedendaags maar beslist niet ontoegankelijk

Het is lastig te beoordelen in hoeverre er steeds een link is tussen de muziek en de klimaatproblematiek, schrijft recensent Roel Sikkema over een nieuw album tegen klimaatdreiging. Toch is hij onder de indruk.

Recensie

Wordt Ilse DeLange niet te mainstream? Meer dan ooit is ze allround met pittige pop en stevige rock

‘Tainted’ heet de nieuwe cd die de Nederlandse artieste Ilse DeLange vandaag uitbrengt. De Engelse term betekent ‘besmet’ of wel ‘bedorven’. Dat tweede kan niet waar zijn. En het eerste is te verhelpen.

Recensie

Bachs muziek voor de kerk had de wind tegen, kerkbestuurders koesterden andere dromen

Met meer onderwijs voor kansarme kinderen is niets mis, maar waarom ten koste van iets anders: de mooiste, meest vervoerende muziek in de kerk? Tot die vraag komt recensent Wim Houtman bij een nieuw boek over Bach.

'Als iemand me vraagt wie ik ben, kan ik gewoon deze plaat geven en zeggen: luister maar!'

Interview

Het glas blijft halfvol voor Rineke de Wit: 'Ik kan heel slecht pessimistisch zijn'

Het nieuwe album van zangeres en multi-instrumentalist Rineke de Wit, bekend van zanggroep Filae, is persoonlijk en intiem. ‘Als iemand me vraagt wie ik ben, kan ik gewoon deze plaat geven en zeggen: luister maar!’

Recensie

Nederlandse band Carmen Gomes Inc. brengt weer eerbetoon aan blueslegende Robert Johnson (1911-1938)

Het korte leven van de Amerikaanse blueslegende Robert Johnson spreekt nog altijd tot de verbeelding van schrijvers, filmmakers, muzikanten, ziet recensent Johan Bakker. Carmen Gomes Inc. brengt nu een tweede eerbetoon.

Recensie