Direct naar artikelinhoud
Column

Medelijden met Armstrong? Oké, maar dan een heel klein beetje

Hans Vandeweghe.Beeld Bob Van Mol

Hans Vandeweghe is sportjournalist bij De Morgen.

Lance Armstrong betaalt 4,3 miljoen euro en nog wat kleingeld aan Floyd Landis en enkele anderen en kan verder met zijn leven. Daarmee is niet alles gezegd en geschreven en lang niet alles achter de rug. Op wie zouden Armstrong en Johan Bruyneel nu nog kwaad zijn? Ik denk op Greg LeMond (de hypocriet), ook een beetje op Betsy Andreu (de bitch), maar toch vooral op die Floyd Landis (de verrader).

Het is natuurlijk wat, verraden worden door een ex-ploegmaat die zelf mee heeft geprofiteerd van het systeem. Of is dat een te simpele voorstelling van zaken? Is de arme mennoniet Landis, die al revolteerde tegen zijn ouders die vooruitgang als de rechte weg naar de hel zagen, de fiets als een vervoermiddel en sport als heidens, misleid door die duivelse Armstrong en zijn grand wizard Bruyneel? 

Het zou Landis sieren als hij de opbrengst van deze hoogst verwerpelijke actie zou doneren aan een goed doel

Wellicht niet, want nadat Armstrong en Bruyneel uit zijn leven waren verdwenen, reed hij bij Phonak tegen de dopinglamp. Dat is de Tour van 2006, die ik heb gevolgd, en ik heb Andy Rihs (de man overleed woensdagavond) dan ontmoet, in zak en as. En Landis ook, helemaal van slag. Overigens is van Landis altijd beweerd dat een van de bloedzakken bij dokter Fuentes van hem was, maar dat is nooit hard gemaakt. 

Neen, van Landis moeten we geen heilig boontje maken. Wellicht dat de Amerikanen heel blij zijn met zo’n juridische bepaling dat klokkenluiders of verraders een deel van de opbrengst kunnen claimen, maar de Amerikanen zijn ook blij met Trump, dus dat is geen argument. 

Armstrong en Landis in betere tijden, tijdens de Tour van 2004.Beeld AFP

Het zou Floyd Landis sieren als hij de opbrengst van deze hoogst verwerpelijke actie zou doneren aan een goed doel. Vooral niet investeren in Floyd’s of Leadville, zijn shop die draait op de verkoop van cannabisolie. Maakt niet uit dat het legaal spul is zonder de THC, het blijft als een tang op een varken staan.

Rare bokkensprongen

Armstrong kan verder met zijn leven. Is dat zo? Is het een mooi leven? En hoe zit dat met Bruyneel, die onlangs in een krant stond en er erg goed uitzag, maar net iets minder vrolijke teksten had. Huwelijk gestrand, geen inkomen, maar wel (gelukkig) nog steeds Johan Bruyneel: erudiet, sarcastisch af en toe en een analytische geest als geen ander. Jammer dat die uit de koers weg is.

Ik weet welke rare bokkensprongen de clan-Armstrong nog op het laatst heeft uitgehaald om de schuld in de schoenen van anderen te schuiven, onder meer in die van de stervende Hein Verbruggen (voormalig UCI-voorzitter). Niet netjes, niet sportief, maar een kat in het nauw maakt rare sprongen.

Armstrong heeft ook na zijn tweede wielercarrière bewezen dat hij een superatleet was door in 2012 twee respectabele halve triatlons te winnen

Medelijden met Armstrong ook een beetje? Oké, maar dan een heel klein beetje, en dan vooral omdat ze hem zijn zeven Tour-overwinningen hebben afgepakt. Zonde voor dat palmares, maar het probleem daarmee is dan weer zijn eigen toegeving dat hij zonder doping wellicht geen zeven op rij had gewonnen. Welke moet je dan gaan doorstrepen? Anderzijds is het een verkeerde voorstelling van zaken dat Armstrong géén superkampioen was zonder doping.

Dopingheks

Armstrong heeft ook na zijn tweede wielercarrière bewezen dat hij een superatleet was door in 2012 twee respectabele halve triatlons uit het Ironman-circuit te winnen, naast een tweede, een derde en een zevende plek. Laat dat even doordringen: een sport doen, daar het grootste Amerikaanse talent ooit in zijn, vervolgens een andere sport doen en daar wereldkampioen in worden en en passant zeven Tours winnen, en daarna terugkeren naar die eerste sport en de wereldtop de hielen laten zien. Op zijn veertigste. Het is jammer dat we hem hebben moeten verbranden als de grote dopingheks, want deze prestatie blijft er een uit het miljard.

Hij zou al bij de eerste tekenen van onraad zijn vermogen hebben ondergebracht in fondsen voor zijn kinderen en in pensioenfondsen voor hemzelf. Het is dezelfde truc die O.J. Simpson heeft toegepast

Daarna werd hij, nog voor de Ironman in Nice en Hawaï, uit competitie genomen, een voorafname op met wat het Amerikaans antidopingagentschap zou komen in augustus van dat jaar. Het is vandaag niet duidelijk wat hij nog mag en niet mag in de sport. Ook niet wat hij nog wil. Hij wordt in september 47 en zou nog als age grouper furore kunnen maken, maar zijn competitieve dagen zijn voorbij, zegde hijzelf.

Bloomberg schatte ooit zijn verzamelde verdiensten op 218 miljoen dollar, een kleine 200 miljoen euro. Wie daar verstandig mee omgaat, kan daar een tijd mee weg. Volgens een Amerikaanse private banker is Armstrong safe. Hij zou al snel bij de eerste tekenen van onraad zijn vermogen hebben ondergebracht in fondsen voor zijn kinderen en in pensioenfondsen voor hemzelf. Het is dezelfde truc die O.J. Simpson heeft toegepast. Twee grote kampioenen, met goeie fiscale adviseurs, maar verder gaat de vergelijking niet op.

Lance Armstrong en zijn teammanager Johan Bruyneel in 2008.Beeld AP