Oudste bakker van België is wellicht 92-jarige Zonhovenaar

Werken zit Bèr Schoofs in het bloed, stil zitten is niets voor hem. Het ambacht zit ook al honderden jaren in de familie ingebakken, sinds 1758 was er elke generatie wel een bakker. “Ik heb de stiel geleerd in Diest en daarna in Brussel, waar ik enkele jaren heb gewoond en waar ik mijn vrouw Jeanine Ghilain (88) gevonden heb. We hebben samen vier kinderen, zestien kleinkinderen en tien achterkleinkinderen. In 1968 ben ik via via in Zonhoven terechtgekomen.”

En daar is Bèr vandaag nog altijd aan het werk. De kwieke negentiger is gespecialiseerd in patisserie. “Dat kenden ze hier in Zonhoven toen nog niet. Ik maak nog elke dag een stuk of vijftig taarten en een honderdtal eclairs en rijsttaartjes. Voor die rijsttaartjes komen trouwens veel klanten naar hier, een echte favoriet.”

Passie en liefde

Maar wat is nu zijn geheim? “Dat ik nog altijd verse koemelk rechtstreeks van bij de boer gebruik om de pudding te bereiden. En: als je iets tegen je goesting doet, dan kom je jezelf tegen. Dat zou een mens eigenlijk niet mogen doen. Ik kan ervan genieten om een schone gâteau te maken. Soms babbel ik zelfs tegen mijn taarten. Ik ben destijds begonnen met heel veel passie en liefde voor het vak. Dat heb ik vandaag nog altijd en daarom kan ik niet stoppen met werken.”

Jeanine, de vrouw van Bèr, heeft ook altijd gewerkt in de bakkerij. Zij is ermee gestopt in 1979, maar daar denk bakker Bèr nog lang niet aan. “Ik blijf ook verder doen om mijn tijd door te krijgen”, zegt Bèr. “De hele dag in mijn zetel zitten, daar word ik gek van. Ik heb onlangs beslist dat ik stop als ik sterf. In de bakkerij werken is voor mij vakantie. Elke dag van 6 tot 10 uur ben ik hier en in de namiddag ben ik meestal met mijn twee paarden bezig. Ik rijd nog altijd met de koets. Als ik in Hasselt word uitgenodigd om een pint te drinken, dan ga ik met mijn paardenkoets. Maandag is mijn rustdag en dan doe ik helemaal niets.”

Opvolging

Is de opvolging verzekerd? “Ik hoop echt dat mijn zoon de bakkerij zal voortzetten, maar ik betwijfel het. Hij is trouwens ook al over de 60. Och ja, als hij stopt en ik leef nog, dan ga ik naar mijn neef in Bree om mee te helpen in zijn bakkerij”, aldus Bér Schoofs.

Zoon Luc is ervan overtuigd dat je niet kan sterven van het werken. “Dat heeft mijn vader toch al bewezen. Het spijtige is dat tegenwoordig de overheid de ambachten kapot maakt door de hele rompslomp van papieren. Iemand die niets te maken heeft met het ambacht gaat ons zeggen hoe we moeten werken. Dat werkt toch niet? Heel eerlijk? De opvolging is nog steeds een vraagteken voor mij. De tijd zal het wel uitwijzen.”