Helene F. uit Frohnhausen, een dorpje in de buurt van Essen nabij de Nederlandse grens, had haar poetsvrouw Carina H. kort voor de moord betrapt op de diefstal van enkele juwelen, en daarvan aangifte gedaan bij de politie. Op 30 mei 2023 belde H. echter alsnog aan bij F., schijnbaar in een poging om het onderzoek naar de diefstal te dwarsbomen.

De poetsvrouw duwde het slachtoffer tegen de grond, schopte haar, en sloeg haar in het gezicht, strottenhoofd, en ribben. Ze verwondde haar slachtoffer ook minstens acht keer met een steekwapen, en sneed de aders in haar nek door. Daarna sloeg ze op de vlucht met 100 euro contant geld. Na de moord waste H. het bloed rustig van zich af, ging ze haar dochter ophalen bij de kinderopvang, en ging ze vervolgens doodleuk winkelen met haar buit.

De moord was naar verluidt zo gruwelijk dat de politie er in eerste instantie van uit ging dat de moordenaar een sterke man geweest moest zijn. Het onderzoek leidde echter naar Carina H., die drie weken later thuis werd opgepakt. In haar appartement vond de politie ook een aantal juwelen en horloges, vermoedelijk de buit van andere diefstallen: de poetsvrouw bleek in 2022 en 2023 al eens ontslagen te zijn door twee bureaus voor herhaaldelijke diefstallen.

“Ik was mezelf niet”

Bij aanvang van het proces bekende H. de moord. “Ik was mezelf niet”, klonk het. “Ik verloor de controle, zo ben ik normaal niet.” Volgens een psychiatrisch deskundige ging het om holle excuses, en ontbreekt het H. aan empathie en emoties.

Volgens de rechter wilde H. voorkomen dat haar slachtoffer aangifte zou doen bij de politie. De vrouw werd veroordeeld tot een levenslange celstraf, maar zou over 15 jaar in aanmerking komen voor vervroegde vrijlating.