Roger (74) reed op brug van Pulle toen die in 1966 instortte: “Zo’n ramp verandert je leven”

Eén arm kan hij nog steeds niet goed optillen. Roger is het vergeten slachtoffer van de brugramp van Pulle. Hij lag in coma toen de hoogwaardigheidsbekleders de slachtoffers kwamen bezoeken. “In de pers werd over mij niet gerept.”

Brug over Netekanaal

De brug van de E313 over het Netekanaal in Pulle was 113 meter lang en amper acht jaar oud. In de nacht van 12 op 13 november 1966 stortte ze plots in. Er vielen twee doden en zeventien gewonden. Roger keerde terug van zijn toenmalige vriendin die in Wilrijk woonde. “Het laatste dat ik me herinner, was dat ik de witte lijnen in het midden van de weg volgde, omdat er zo’n dichte mist hing. Maar ineens stopte die lijn. De rest heb ik allemaal ‘van horen zeggen’.”

Met de bijna splinternieuwe auto van zijn ouders stortte Roger meters naar beneden. “Ik ben niet in het water beland, maar bleef met de voorwielen steken in een breuklijn van de brug, die in verschillende delen was gekraakt. Mijn gedachten gaan momenteel niet alleen uit naar de dodelijke slachtoffers in Genua, maar zeker ook naar alle gewonden. Zo’n ramp meemaken, vormt een kentering in je leven. Dat kan je nooit meer goedmaken.”

Roger moest van nul herbeginnen. “Drie maanden heb ik gerevalideerd. Ik was notarisklerk, maar na het ongeval kon ik niets meer onthouden. Gelukkig is mijn baas een van de weinigen geweest die altijd in mijn herstel is blijven geloven. Uiteindelijk heb ik mijn oude taak kunnen hervatten.”

50.000 frank schadevergoeding

Hij was de enige van de slachtoffers die niet omnium verzekerd was. “Sommigen kwamen terug van opnames van het BRT-programma Spelevaren en waren via de BRT verzekerd. Anderen dan weer via de busmaatschappij. Wat volgde was een soort schijnproces, waarbij de ingenieurs en de overheid aansprakelijk werden gesteld. De anderen gingen via hun advocaat allemaal akkoord, en ik viel uit de boot. Ik ontving net geen 50.000 Belgische frank schadevergoeding. Dat dekte zelfs de auto amper.”

Naar aanleiding van de ramp in Pulle werd de bruginspectie opgericht. “In Genua ging het ook om betonnen brugpijlers. In Pulle bleken die te kort te zijn en verzakt in de ondergrond. Er werd ook gezegd dat door het drukker scheepvaartverkeer te veel zand was weggespoeld. De sluis van Viersel was er vlakbij. Drie keer hebben die sluiswachters moeten bellen tijdens de rampnacht vooraleer de rijkswacht geloofde dat er een brug was ingestort.”

Of hij nog altijd met klamme handjes over de brug van Pulle rijdt? “Nee, het is een metalen boogbrug geworden, helemaal anders van constructie.”