© ss

Ze werd verkracht door duizenden mannen, maar doet nu moedig haar verhaal: “Gebrek aan interesse van politie is degoutant”

Vijftien jaar lang werd de Britse Caitlin Spencer op bijna dagelijkse basis verkracht. Ze was het slachtoffer van een bende die haar en enkele andere meisjes gevangen hielden om ze te misbruiken. “Ik kan niet tellen hoeveel mannen me verkracht hebben, maar ik geloof dat het er meer dan duizend zijn.”

nkdr

Caitlin Spencer viel op haar veertiende in de handen van een Aziatische bende die jonge meisjes ontvoerde voor seks. Vijftien jaar lang zou ze bijna dagelijks verkracht worden. Elf zwangerschappen, zeven abortussen, twee miskramen en twee kinderen later wist de jonge vrouw te ontkomen aan de bende.

Ze werkte moedig samen met de politie om de daders te identificeren, maar het duurde niet lang voor haar aanklacht geseponeerd werd. De bendeleden, onder wie een lokale politicus, zo leerde ze na haar ontsnapping, zijn nog altijd op vrije voeten en om wettelijke redenen mag ze geen namen noemen.

“De rechtbanken halen maar een handvol mensen uit deze bendes. Dit speelt zich onder hun neus af, de mannen zijn best roekeloos. Terwijl zij rondlopen, zal ik nooit volledig vrij zijn”, vertelt Caitlin, die nog steeds bendeleden ziet in haar thuisstadje. Velen onder hen zijn taxichauffeurs en een van hen zag ze al kinderen oppikken.

“Ik gaf mezelf de schuld”

De bende richt zich voornamelijk op jonge meisjes die in wees- of opvangtehuizen wonen. Caitlin is wat dat betreft een uitzondering, want zij woonde samen met haar broertje bij haar ouders toen ze met de bende in contact kwam door een advertentie voor modellenwerk.

Caitlin belde het nummer in de advertentie en de man aan de andere kant van de lijn vroeg haar of ze kon langskomen voor foto’s. Caitlin hapte nietsvermoedend toe: “Ik dacht dat het normaal was”.

Eenmaal aangekomen dwong de man haar zich uit te kleden, waarna hij haar verkrachtte. Caitlin was te bang om te protesteren. De man liet haar alleen achter in het gebouw en waarschuwde dat ze niemand mocht vertellen wat er gebeurd was.

“Ik heb een bad genomen en dan ben ik in mijn kamer gebleven. Ik voelde me zo vuil. Ik kon mijn familie niet onder ogen komen. Ik gaf mezelf de schuld.”

Enkele dagen later belde de man haar opnieuw op. Caitlin was zo bang dat ze zich niet verzette en kwam zo terecht in een vicieuze cirkel van geweld, bedreigingen en misbruik.

“De politie vertelde mijn moeder dat ik een gekende prostituee was”

Ze herinnert zich de eerste man die haar verkrachtte nog levendig. “Hij was een oudere Aziatische man, die duidelijk een familie had. Hij had overal foto’s van zijn vrouw en kinderen.” Later werd ze gedwongen meer “klanten” per dag te nemen. “Ze vertelden me dat ze me zouden vermoorden als ik het iemand vertelde. Dat ze het huis in brand zouden steken.”

Haar eerste hoop op redding kreeg Caitlin toen haar moeder het dagboek vond waarin ze haar vreselijke ervaringen beschreef. Haar moeder belde de politie, maar die nam het verhaal nooit serieus. “Hij leek wel boos op mij”, vertelt Caitlin over de enige agent die toen naar haar verhaal kwam peilen. “Hij vroeg me heel intieme en kwetsende dingen. Toen ik hem vroeg te stoppen, zei hij dat ik daar aan moest wennen als ik ermee naar de rechtbank wou stappen.”

“De politie vertelde mijn moeder dat ik een gekende prostituee was en dat ze me maar moest laten doen, dat ik ermee zou stoppen eenmaal ik daar klaar voor was.”

De situatie escaleerde en Caitlin kwam van de gedwongen prostitutie in de mensenhandel terecht. Ze werd door verschillende ‘handelaars’ gekocht en weer verkocht. De mannen stonden soms in rijen aan te schuiven om zich aan haar te vergrijpen. “Ik had veel pijn. Soms slaagde ik erin gevoelloos te worden. Maar dat lukte niet altijd.”

Op verschillende seksfeestjes kreeg Caitlin drank en drugs toegediend. “Ik ken niet de helft van wat ze mij gaven. Ik nam het alleen als ze heel boos werden. Ik denk dat ze wilden dat we verslaafd raakten zodat zij meer macht over ons hadden.”

“Mijn dochters mogen nooit weten wat voor mannen hun vaders waren”

Omdat de mannen die haar verkrachtten zelden tot nooit bescherming gebruikten, werd Caitlin meermaals zwanger. Meestal werd er snel een abortus geregeld, maar ze hield toch twee kinderen over aan haar tijd bij de bende. Ze geeft toe dat het moeilijk was een band te vormen met haar dochters door de manier waarop ze verwekt werden, maar dat ze er ondertussen wel in slaagt van de meisjes te houden.

“Ik kan hen apart zien van de horror. Soms vragen ze over hun vaders, maar ik wil niet dat ze dat ooit te weten komen.”

Het duurde uiteindelijk tot 2013 voor Caitlin zich kon bevrijden van de bende. Omdat Caitlin zelf stilaan oud werd voor de bende, vroeg die haar jonge meisjes aan te brengen, iets wat Caitlin weigerde te doen. Toen begonnen ze te vragen naar haar oudste dochter. Na twee brutale verkrachtingen in haar eigen huis, vond Caitlin de moed te vluchten.

Ze vertelde alles aan een nicht in Australië, bij wie ze zeven maanden onderdook met haar dochters. Een visum konden ze niet krijgen, maar toen ze terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk waren de nodige hulpmaatregelen al getroffen. In september 2014 werd Caitlin officieel erkend als slachtoffer van mensenhandel, een probleem dat volgens het Britse Centrum voor Mensenhandel sterk onderschat wordt.

“Ik kan ze niet laten winnen”

In 2015 getuigde Caitlin anoniem voor het Britse parlement over wat ze meemaakte. Ze vertelde hoe de politie en medische professionals haar niet afdoende geholpen hadden in die vijftien helse jaren. “Die mannen vinden het oké om meisjes die geen moslim zijn te verkrachten. Het is een brutale sekte en ze moeten gestopt worden.”

© rr

Samen met de politie wist Caitlin 80 daders te identificeren maar hoewel ze haar hadden verzekerd dat ze een sterke case konden bouwen, stuikte alles vorig jaar in elkaar. Caitlin kreeg te horen dat het DNA-bewijs niet sterk genoeg was en dat de gaten in haar geheugen haar een onbetrouwbare getuige maakten.

“Ik ben gedegouteerd door het gebrek aan interesse van de politie en het gebrek aan bescherming die ze mij hebben geboden”, zegt ze. Het schrijven van een boek over haar ervaringen was haar laatste redmiddel om aan te kaarten wat er met haar gebeurde. “Ik kan ze niet laten winnen. Ik ben bang, ja, maar ik doe nu wat ik kan om het verhaal naar buiten te brengen.”

Het boek van Caitlin Spencer (een schuilnaam) “Please, Let Me Go: The Horrific True Story of a Girl’s Life in the Hands of Sex Traffickers” is onder andere te koop op Amazon.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER