Fons Somers (98), laatste oud-strijder van Pulle, begraven: "Ja vader, het is goed geweest"

Fons was afkomstig van Bevel, maar op de kermis leerde hij Jeanne Geerinckx kennen. Het stel huwde en ging in Pulle wonen, waar ze vijf kinderen kregen, of eigenlijk zes. Want er was nog een dochtertje dat tijdens de oorlog geboren werd maar slechts twee maanden oud werd.

Zoon Rudi Somers, zeventien jaar jonger dan zijn oudste zus en naar eigen zeggen altijd wat 'bedorven' door zijn ouders, schetste op heel mooie wijze het leven van zijn vader, die in zijn jeugd hard had moeten werken, zoals veel kinderen van zijn generatie in de Kempen. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd Fons opgeroepen om soldaat te worden. Een oude foto toont hem in vol ornaat, met helm en rijzweepje, want ook paarden waren nooit ver weg in de oorlog.

Tankgevecht

Vader was geen grote verteller, zei zoon Rudi, maar als zijn kinderen hem vroegen om over de oorlog te vertellen, kwam er af en toe toch een anekdote. Zoals hoe hij op een schelft in het hooi zat met drie vrienden, toen een Duitse tank kwam aandenderen. Zijn drie vrienden wilden de tank uitschakelen, maar Fons zei dat dat zelfmoord was want dat het hen nooit zou lukken. Hij kreeg gelijk. Zijn drie kameraden kwamen alledrie om, terwijl hij bleef zitten. "U zult zeggen: waarom vertel je dat? Want uw vader was dan toch geen held?, sprak Rudi. "Misschien geen held, maar wel een realist. En mocht hij toen hebben meegedaan, dan was ik hier vandaag niet geweest."

Na de oorlog, volgden nog vier kinderen, en ook peter en meter, de ouders, kwamen inwonen, zodat het gezin Somers negen leden telde. Peter stierf in de armen van Fons. Zondag om 10 uur ging hij steevast naar de hoogmis, en nadien een kaartje leggen in café De Kempen, dat onlangs werd afgebroken. Voor Rudi bracht hij dan een reep chocolade mee van café, een feest in die tijd, want snoep was er niet in huis. Elf jaar geleden stierf moeder. Vader werd verwarder en ging naar WZC Pniël in Pulderbos, waar hij nog een mooie tijd heeft gekend en heel lieve verpleegsters had, zei de familie. "Dementie zouden ze moeten afschaffen", sprak Rudi. "Dat deugt niet."

"Het is goed geweest"

Van zijn verjaardagsfeesten met de familie genoot hij. Fons Somers had wel elke dag willen verjaren. Maar de laatste jaren werd het moeilijker. Op zijn heldere momenten, zei hij soms "het is goed geweest, ik wil naar ons moeder".

"Soms kon je op bezoek gaan en tien minuten zwijgend naast hem zitten. Heeft hij daar nu nog iets aan?", vertelde zoon Rudi. "Maar als je dan vertrok, zei hij altijd 'rap terugkomen hè'. Dus ja, hij had er zeker nog iets aan."

Op het einde van de rit overheerst toch de dankbaarheid bij de familie voor een lang leven, want Fons Somers zou deze zomer 99 jaar worden. Op zijn tachtigste spitte hij nog met zijn schup zijn moestuin om, en op zijn 87ste stond hij nog op het dak om zijn kippenhok te herstellen. "Kom van dat dak af!", heb ik toen geroepen, zei Rudi.

De oud-strijder overleed maandag heel rustig, zonder strijd. "Ja va, je hebt gelijk, het is goed geweest, ga maar gauw naar ons moe." Daarna werd nog By the Rivers of Babylon gespeeld van Boney M in de kerk, een nummer dat Fons steevast harder zette als hij uit zijn kiekekot binnen kwam in huis en het toevallig op de radio speelde.

De Oud-Strijdersbond van Zandhoven telt met Willy Bontinck (89) en August Huysegems (92) nog twee oud-strijders. De eerste sloot zich als vrijwilliger op het einde van de oorlog bij het Amerikaans leger aan, de laatste was een werkweigeraar.