Middeleeuws dorpje in Antwerpen: historisch pand omgevormd tot woningen en flats

De werken zijn er nu nog volop aan de gang en elke zondag zijn de panden te bezichtigen. Projectontwikkelaar Mopro Invest, gespecialiseerd in vastgoed met een monumentaal karakter, doet dat om klanten te vinden, maar u kunt er misschien als liefhebber ook gewoon even tussen glippen.

De woonhuizen (meestal met drie verdiepingen) en appartementen liggen rond verschillende binnentuinen, met één pad vertrekkende van de barokke inkompoort dat van voor naar achteren alles met mekaar verbindt. Het lijkt wel een cohousingproject, met dit verschil dat de bewoners mekaar pas na de aankoop leren kennen. De prijzen variëren van 285.000 tot meer dan 750.000 euro. Het centrale, grootste en meest somptueuze pand is nog in volle renovatie en zou meer dan 1 miljoen euro moeten opbrengen.

Verschillende van de woningen hebben dakterrassen, vanwaar je uitkijkt over de torens van Antwerpen, met de kathedraal en de Boerentoren aan de ene kant en de Sint-Jacobskerk aan de andere. Op een proper gerestaureerde steen in de linkse gevel lezen we de inscriptie ‘dit huis is van ouds genaemt St-Franciscus, 1458-1927’.

Rubens

Volgens Mopro Invest kende het pand verschillende prominente inwoners, zoals de Duitse financier Lazarus Tucher, de Italiaanse zakenman Diego Alonso de San Victores, die het kocht in 1586 en het de naam ‘Bolonia La Grassa’ gaf: ‘Bologna de vette’, een soort van eerbetoon aan Bologna.

De bekende glasschilder en schilder Abraham van Diepenbeeck, een medewerker van Rubens, overleed in dit huis in 1675. Volgens de overlevering had hij acht kinderen uit een eerste huwelijk en nog eens vier toen hij hertrouwde met een 32-jarige weduwe.

In de twintigste eeuw werd de zakenfamilie Bracht eigenaar, met als bekendste telg baron Charles Victor Bracht, die in 1978 in een parkeergarage in Antwerpen werd ontvoerd en gedood.

De projectontwikkelaar mikt op alle leeftijden, van jonge koppels die wat ademruimte willen maar toch de stad niet willen verlaten, tot gepensioneerden die hun villa op het platteland verkopen en tussen de mensen willen gaan wonen. “De prijzen moeten redelijk blijven, aan de gekte die je op het Eilandje of Het Zuid soms hebt, met prijzen tot 4.000 euro per vierkante meter, doen wij niet mee”, zegt een medewerker. “Dan riskeer je ook je eigendom te ‘verbranden’ en uiteindelijk onder de prijs te moeten verkopen.”