Tony Martens draagt deze nationale winst op aan zijn vader Armand zaliger. DAKI
Duivensport
BOURGES II (NATIONAAL, OUDE DUIVEN): Tony Martens
“Deze is voor mijn vader”
Lummenaar Tony Martens heeft met een oude doffer de nationale vlucht uit Bourges op zijn naam geschreven. “In 1996 won ik voor het eerst een Belgische vlucht, toen was het ook Bourges”, lacht Martens na zijn tweede nationale overwinning.
“Het is een enorm zwaar en moeilijk jaar geweest, net zoals op vele hokken. In kampioenschappen moet ik me dit jaar niet te veel illusies maken”, beseft de vertegenwoordiger van medische producten.
Een kwarteeuw is de Lummenaar nu actief in de duivensport, het leverde hem veel provinciale overwinningen en rits ereprijzen op. Naast de twee nationale zeges uit Bourges won hij ook al tweemaal het hoog aangeschreven kampioenschap van Cureghem Centre (2004 en 2007).
“Het is doodzonde dat zulke prestigieuze kampioenschappen één voor één sneuvelen”, schudt Tony het hoofd. “De nationale bond pakt vluchten af van de inrichters - die jaren hard geïnvesteerd hebben om alles gesmeerd te laten lopen - en organiseert ze zelf. Niet omdat ze het beter kunnen, maar ik vermoed eerder voor de centen die ermee gemoeid zijn.”
Armand
De eerste nationale vlucht die de winnaar, een laat jong van 2016 onder de vleugels kreeg, was meteen een schot in de roos.
“Hij werd ingemand op een jong van twee weken oud. De extra motivatie kreeg hij door zijn bovenbuurman. Diens duivin was al even achter en hij maakte aanstalten om het vrouwtje van de latere winnaar te veroveren.”
De laureaat werd prompt gedoopt naar vader Armand, die op 28 februari 2015 overleed.
“Papa introduceerde me in de duivenwereld en leerde me de kneepjes van het vak”, zegt hij.
De accommodatie in de tuin toont dat er een gedreven melker schuilt in Tony. “Ik speel álle vluchten áltijd, van snelheid tot en met zware fond. Voor iedere discipline heb ik een afzonderlijk hok en duiven die over verschillende talenten en eigenschappen beschikken.”
Het systeem van de Lummenaar is moeilijk samen te vatten. “Het komt erop neer dat de duiven, zowel duivinnen als doffers, het ritme zelf bepalen.”
De duiven worden steevast op nest gespeeld. Zo wordt er heel het jaar door gekweekt en zijn er altijd beschikbaar om gespeeld te worden. Of deze methode Tony slimmer maakt als liefhebber?
“Ik stel vast dat, in tegenstelling tot romanverhaaltjes, er niets zo ontrouw is als een duif”, lacht hij. “Als ze de kans zien, dan is het kermis in de nestbak van de buren.”
