Charissa was een levensgenieter, een knappe vrouw die naar eigen zeggen “volle bak” in het leven stond. En nog beter: ze had iemand om al dat geluk mee te delen. Maar dan - januari 2016 - sloeg het noodlot hard toe: Charissa kreeg te horen dat ze eierstokkanker heeft. En de ziekte is al ver uitgezaaid. “Mijn hele wereld stortte in”, zei de Brasschaatse enkele dagen geleden nog in een interview met Flair. “Mijn eierstokken moesten onmiddellijk worden verwijderd, waardoor ik geen kinderen meer kon krijgen. Daar had ik het nog moeilijker mee dan met de ziekte zelf.”

Drie jaar later was Charissa moegestreden. Al die chemokuren, bestralingen, operaties… Ze zag het niet meer zitten en koos twee weken geleden voor euthanasie. Een serene dood, omringd door al haar naasten. Vrijdag 19 april was het zover. Maar daarvoor had Charissa nog één belangrijk doel, nog één droom. Trouwen met haar Arno.

Dankzij al haar en vrienden en familieleden is die droom nog uitgekomen.

Vorige zondag gaven Charissa en Arno elkaar het jawoord in het kasteel van Brasschaat. “Het is misschien cliché, maar het is echt wel de mooiste dag van mijn leven”, zei de jonge vrouw een dag later. “Omdat we enorm veel liefde hebben gevoeld.”

Dansen met gesloten ogen

“Het mooiste moment was toen ik na de openingsdans eerst met mijn papa en vervolgens met Arno’s papa danste. Ik kreeg het moeilijk, maar toen nam Arno me vast. Steeds meer mensen volgden zijn voorbeeld en begonnen rond ons te dansen. Bijna een heel lied lang hebben we in groep gedanst. Allemaal met gesloten ogen, zo’n liefdevol moment.”

De openingsdans was het nummer ‘Adorn’ van de Amerikaanse zanger Miguel. “Geen bekend nummer, maar het betekent erg veel voor ons”, aldus Arno. “We leerden elkaar vijf jaar geleden kennen toen ik basketbal speelde met haar broer. Na de match gingen we altijd iets drinken in ’t stad. Eigenlijk was het meer zoeken naar een café waar we nooit aankwamen. We bleven gewoon rondrijden in de auto, muziek luisteren, babbelen, verliefd worden… We hebben véél tijd doorgebracht in de auto (lacht). Telkens als ze instapte, zette ik dat liedje op, zodat ze wist dat ik haar echt leuk vond.”

“Haar meedragen op mijn schouder”

Amper vijf dagen na hun huwelijk moest Arno al afscheid nemen van zijn Charissa. “Ik ga proberen om de draad van mijn leven opnieuw op te pikken, maar ik zal haar altijd meedragen op mijn schouder”, aldus de jongeman een dag na de trouw. “Een leven na haar is geen leven zonder haar. Ik zal altijd proberen om haar fier te maken.”

Charissa luistert aandachtig als Arno vertelt. En pikt ook in. “Ik heb hem al tips gegeven voor de vrouwen (lacht). Ik heb gezegd dat hij hen goed moet behandelen. Hij is een mooie mens en ik wens hem veel liefde toe. Het zou fijn zijn als we elkaar hierboven terugzien, maar ik hoop dat ik daar nog lang op zal moeten wachten.”