© Patrick De Roo

Overvolle terrassen tijdens lenteweekend: “Het is vechten voor een tafeltje”

De eerste blote benen en schouders waren afgelopen weekend een feit. En dat half februari. Iedereen trok er massaal op uit om te genieten van het eerste lenteweer en dat zorgde voor overvolle terrassen. “Het is vechten voor een tafeltje.”

Maaike Floor

Olivier Lammens van café Baron op de Marnixplaats in Antwerpen heeft wat extra personeel laten komen. “Allez, het is februari en mijn terras zit vol. Dat is echt uitzonderlijk”, lacht hij. “In het tienjarige bestaan van mijn café heb ik dat nog niet meegemaakt. Normaal is februari een kalme maand, na de eindejaarsperiode en de solden. Nu is het vechten voor een tafeltje. Dit maakt onze maand helemaal goed.”

© Patrick De Roo

© Patrick De Roo

Waar je ook naartoe ging zaterdag en zondag, overal zaten de terrassen goed vol. “Op de Graanmarkt vonden we geen plek, dus zijn we naar het Hendrik Conscienceplein gegaan”, zegt Eline, die net iets te eten heeft besteld. “We hadden het geluk dat hier net mensen weggingen. Iedereen wil van de zon profiteren, je weet nooit wanneer het weer voorbij is.”

Eigen picknick

Klaas De Hert en vrienden Stazie, Anton en Aurely zijn met een picknick neergestreken op het ponton van de Flandria. “Dan hoefden we niet te zoeken naar een vrij tafeltje. We zitten wel vaker aan de Schelde”, zegt Klaas. Hij vertrekt binnenkort naar Zuid-Afrika als tweede stuurman aan boord van een cruiseschip, dus dit is meteen zijn afscheidsfeestje voor enkele vrienden. “In Zuid-Afrika, waar het schip vertrekt, is het 27 graden, nog een stuk warmer dan hier. Maar dit is al genieten.” Anton Ghys knikt. “Dit is perfect, warmer hoeft niet voor mij.”

© Patrick De Roo

Helemaal mis

Toch kon niet iedereen helemaal onbezorgd genieten van de warme lentezon. “Er is iets helemaal mis met het klimaat als het in februari al zo warm is”, zegt Charlotte Ris. “Maar tegelijkertijd vind ik dit weer wel heel lekker. Het is leuk om te zien dat iedereen naar buiten trekt en vrolijk is. De stad komt weer tot leven, daar houd ik wel van.”

Charlotte heeft al een hemdje met spaghettibandjes aan, al heeft ze voor de zekerheid een vest en een jas bij. Ze is vanuit Nederland een weekendje op bezoek bij Isabelle Van Lieshout, die in Antwerpen woont. Isabelle rekt zich eens lekker uit, de ogen gesloten.

Rustig wakker worden in de zon, terwijl ook de stad zelf ontwaakt uit een lange winterslaap: een betere manier om het weekend door te brengen, is er niet.