Johan Petit brengt het beste van Johan Petit: “Ik haat het om tekst te studeren”

Johan Petit, waarmee bent u bezig?

“Met het proper maken van de afwasmachine”, antwoordt de Antwerpse acteur. “Of bedoel je die vraag eerder in algemene zin? Dan ben ik bezig met het blokken van Lulletje, mijn nieuwe muzikale monoloog. Ik werk samen met Baroque Orchestration X, een collectief dat hedendaagse muziek mengt met barok. We spelen de voorstelling in acht Antwerpse culturele centra in licht van het barokjaar. Later gaan we op tournee doorheen Vlaanderen. Maar voor het allemaal zover is, moet ik dus een uur en drie kwartier tekst in mijn hoofd stampen. Dezelfde tekst duizend keer herhalen, daar komt het op neer. Ik schrijf en speel doodgraag, maar dat studeren vind ik werkelijk het meest minst plezante onderdeel van mijn stiel.”

Moest je als student ooit blokken in de zomer?

Johan Petit: In het middelbaar had ik twee herexamens, voor wiskunde en fysica. Ik herinner me dat ik voor fysica moest studeren hoe het komt dat ondanks eenzelfde signaal de ene televisie zwart-wit speelt en de andere in kleur. En toch krijgt het zwart-wittoestel ook het kleurensignaal binnen. Ik versta dat nog altijd niet! Daarom dat ik destijds al mijn joker inzette. Fysica vind ik werkelijk onbegrijpbaar.

Begrijp ik, weinig fysica dus dinsdag in Bonheiden?

Nee, op Verkapt serveer ik een best of. Ondertussen sta ik al 20 jaar op de planken. Eigenlijk 23 jaar, maar dat klinkt niet zo mooi. Onder meer met ons collectief ­MartHa!tentatief brengen wij al die jaren toegankelijke en feestelijke voorstellingen, althans dat is ons opzet. ­MartHa!tentatief is een stadsgezelschap, want ik woon en leef in Antwerpen. Als er iets gebeurt in ’t stad dan deint dat uit naar de rest van Vlaanderen en Brussel. Ons gezelschap maakt voorstellingen over wat ons bezighoudt op straat en in de buurt. We vertrekken vanuit heel herkenbare thema’s en eindigen altijd bij vrolijk en hoopvol theater. Ik ben zo iemand die niet de grenzen opzoekt, maar net de mogelijkheden. Nu klinkt dat misschien zwaar als je dit leest, maar dat is niet de bedoeling we gaan ons in Bonheiden gewoon amuseren.

Waarmee?

Awel, dat kan ik op voorhand moeilijk zeggen. Ik heb zoveel materiaal, dat ik de dag zelf het meeste selecteer. Waarbij ik dan rekening houd met de plek waar ik speel, met het publiek en met het weer.

Komt de legendarische Klein Jowanneke mee?

Jazeker, al is het ventje in feite dood en begraven. De laatste reeks kreeg de toepasselijke titel Klein Jowannake gaat dood. Een titel die de lading dekte. Klein Jowanneke is een Aardig Manneke begon als mijn afstudeerproject en gaat in feite over mijn jeugd. Ik ben ermee gestopt na vier reeksen toen ik 33 was. Ondertussen was mijn leven veranderd. Ik had een vast lief, en een huis en kinderen. Dan is je jeugd voorbij. Ondertussen ben ik 44 en heb ik definitief afscheid genomen van Jowanneke. Alleen op speciale momenten nodig ik hem nog eens uit, zoals Verklapt dus.

Je opende Verklapt voor de collega’s van ATV en speelde toen zelfs tegen de Duivels?

Ongelofelijk, ik dacht dat er werkelijk niemand zou opdagen. Maar kijk eens, er zat toch een dikke honderd man. Nu ja, man. Vrouwen vooral. Als je honderd man samen krijgt terwijl de Rode Duivels spelen, dan ben je best goed bezig zo houd ik me voor. Nu is het wel zo – in alle bescheidenheid – dat ik in Antwerpen wereldberoemd ben. Wat voor alle duidelijkheid weinig voorstelt, want per kilometer die ik buiten Antwerpen kom, daalt mijn bekendheid met de helft. Dat wil zeggen dat in Ranst nog slechts een handvol mensen mij kent en dat komt omdat mijn familie daar woont. In Zandhoven ben ik al een volslagen onbekende. Wat een prima uitgangspunt is voor Bonheiden, want ik ken de gemeente eerlijkheidshalve ook niet zo goed. Be­halve dan dat mijn notaris Steven ­Morrens er woont, dus ergens in Bonheiden ligt mijn testament (lacht).

Deze zomer vier jij tien jaar ‘Nuff Said, stel dat eens voor voor wie het niet kent.

‘Nuff Said is in feite een ongelofelijke plek. Het is het bewijs dat multiculturaliteit werkt. Concreet is ‘Nuff Said een avond waarin we nationaliteiten en kunstvormen mixen. Comedy, muziek en poëzie van overal ter wereld komen samen. We lachen voor en tegen God en niemand die daar aanstoot aan neemt. Wie ‘Nuff Said bezoekt, is het stadium van de vraag of multiculturaliteit wel marcheert allang voorbij. Wij nemen het aan als een gegeven en amuseren ons. De volgende editie staat trouwens gepland de eerste vrijdag van oktober. Schrijf het op, in uw agenda.

Staat er nog vakantie in jouw agenda?

Jazeker, ik ga naar Frankrijk dan een week naar Theater aan Zee in Oostende en dan weer twee weken Frankrijk. Voor wie in de theatrale sector werkt, is Theater aan Zee in feite als een stamcafé op verplaatsing.

Je collega’s van Verklapt zijn veelal ­comedians, jij bent eerder cabaretier?

Nou, nou dat klinkt ook zo Hollands. Hoewel ik in mijn jeugd helemaal zot was van Freek de Jonge. Wat hij deed, wilde ik ook. Dus ik ben dankbaar dat ik iets in die aard mag doen. Ik ben eerder een verteller. Ik heb dat altijd gehad, dat ik graag vertelde. Vroeger al, ik zweeg amper. En al zeker niet tijdens de lessen fysica!

Johan Petit Verklapt op dinsdag 24 juli vanaf 20u in de Krankhoeve in Bonheiden. Gratis toegang.