Ter Mors wil groots en met opgeheven hoofd afscheid nemen op de spelen van Pyeongchang
Jorien ter Mors mikt tijdens de komende Winterspelen op drie gouden medailles in twee schaatsdisciplines: shorttrack en langebaan. Dat vertelde de Twentse tweevoudig olympisch kampioen bij de perspresentatie van de nationale shorttrackploeg in Thialf. Voor iedere andere atleet klinkt dat ambitieus, maar in het geval van de 27-jarige alleskunner is het een voorzichtige uitspraak.
In de aanloop naar de Spelen van Sotsji in 2014 had Ter Mors veel grotere plannen. Toen wilde ze in dertien dagen tijd uitkomen op zeven onderdelen, in twee schaatsdisciplines. Dat had nog nooit iemand gedaan. Het was de tijd dat haar krachtige lijf onuitputtelijk leek.
Maar Ter Mors bleek niet bestand tegen de weerbarstige realiteit. Ze kwam in Sotsji aan zes onderdelen (500, 1.000, 1.500 en aflossing in het shorttrack, 1.500 en achtervolging op de langebaan), omdat ze zich na griep bij de kwalificatiewedstrijden niet voor 3.000 meter had geplaatst. Veel heftiger nog: in het jaar na de Spelen raakte ze overtraind. Sindsdien zoekt ze de grenzen van haar lichaam nog altijd op, maar ze is er beducht voor ze te overschrijden.
Daarom houdt ze haar ambities beperkt. Ze hoopt op prolongatie van haar olympische 1.500-metertitel en wil de zege op de 1.000 meter. Ze is ook beschikbaar voor de ploegenachtervolging. Daarnaast wil ze met haar shorttrackploeggenotes om de overwinning meedoen op de aflossing (relay).
De kans bestaat dat ze zich op klapschaatsen ook nog waagt aan de 500 meter, drie kilometer of de massastart. Alleen als het lichaam het toelaat. 'Fysiek blijft het een grote puzzel. Ik moet voorzichtig blijven.'
Het had niet veel gescheeld of Ter Mors' olympische dromen hadden zich alleen op de 400-meterbaan afgespeeld. In november 2016 jaar vertelde ze dat de liefde tussen haar en het krappe shorttrackbaantje bekoeld was. 'Er zat geen drive, geen gevoel, geen passie meer achter. Ik merk dat ik klaar ben met het tactische spelletje, met datgene wat shorttrack maakt.'
'Fysiek blijft het een grote puzzel. Ik moet voorzichtig blijven'
Ze stopte halverwege de vorige winter met shorttrack, al trok ze de deur niet helemaal dicht. Voor de aflossing, het ploegonderdeel, bleef ze beschikbaar. Zeker het wereldkampioenschap in Ahoy wilde ze nog rijden.
Dat toernooi, afgelopen maart, liep uit op een teleurstelling. Onder het toeziend oog van duizenden Nederlandse fans ging Ter Mors in de finale onderuit. Een haast zekere medaille ging voor haar en haar teamgenoten verloren. 'Misschien als we toen wereldkampioen geworden waren, had ik al gezegd: dit was het.'
Met die val wilde ze geen afscheid nemen van de sport waar ze jarenlang voor had geleefd. Dat afscheid moet grootser en met opgeheven hoofd gebeuren, besloot ze al snel. Op de Spelen van Pyeongchang.
Met die val wilde ze geen afscheid nemen. Dat afscheid moet grootser en met opgeheven hoofd gebeuren, besloot ze al snel
Het team van Jeroen Otter mag zich gelukkig prijzen met Ter Mors' droom om toch nog olympisch shorttracksucces te boeken. De bondscoach heeft maar weinig vrouwen van haar niveau tot zijn beschikking om het relaykwartet uit samen te stellen. Naast Ter Mors zijn er maar vier vrouwen die internationaal kunnen meekomen: Suzanne Schulting, Lara van Ruijven, Yara van Kerkhof en Rianne de Vries. Die laatste brak afgelopen zomer haar enkel en is nog niet op haar oude niveau. Het is dus gewoonweg nodig dat Ter Mors haar liefde voor het shorttrack nog een jaartje nieuw leven inblaast.
Het schaatsseizoen begint voor Ter Mors daardoor een stuk vroeger dan bij haar langebaancollega's. Terwijl de eerste wereldbeker langebaan pas in november is, rijdt Ter Mors over twee weken al wereldbekerwedstrijden shorttrack in Boedapest en een week later in Dordrecht. Die wedstrijden tellen al mee voor de olympische kwalificatie.
De Twentse zal daar zelfs weer de individuele afstanden rijden, de onderdelen waar ze vorig jaar afscheid van genomen had. 'Dat is ook voor de tactiek, voor de relay. Het is niet dat ik daar een doel heb, maar het zal extra training zijn.'
Het liefste richt ze zich na die twee vroege shorttracktoernooien voornamelijk op het langebaanschaatsen, maar mocht het voor de kwalificatie van relayploeg noodzakelijk zijn, dan is ze ook beschikbaar voor de laatste twee wereldbekerwedstrijden. Alles om van de relayploeg, het project waaraan zij al jaren samen met haar ploeggenoten en Otter gesleuteld heeft, met goud te kunnen verlaten.
En na Pyeongchang? Dan zit het leven van shorttrackster Ter Mors erop. 'Na de Spelen wil ik een andere weg inslaan. Een frisse wind en doorgaan als langebaanschaatser.'