© RR

Vuurspuwact loopt vreselijk mis, maar clown Dirky kan weer lachen: “Ik herinner me alles, de vlammen, de pijn”

Het voorjaar is het hoogseizoen van de clownerie. Op communies en schoolfeesten duiken ze op. Die met de breedste lach is ongetwijfeld clown Dirky. Nadat een stunt met vuur anderhalf jaar geleden misging, zweefde Dirk Peeters (52) uit Lille tussen leven en dood. Maar vandaag is hij terug.

Stefan Laenen

De grote geruite jas van clown Dirky verbergt littekens die getuigen van een dramatisch ongeluk afgelopen Halloween.

“Mijn technicus vroeg me om met mijn vuurspuwkunsten een spooktocht op te schrikken”, reconstrueert Dirk Peeters uit het Kempense Poederlee (Lille). “Mijn vuurspuwact was in feite een vriendendienst, om de organisatoren een plezier te doen. Tussen 18u en 22u ’s avonds zouden er zo’n 1.100 bezoekers passeren aan een kroeg midden in het bos. Om in het thema te passen, verkleedde ik me griezelig en liet me schminken door een professionele grimeur. Vlak voor de tocht begon, postte ik een angstaanjagende foto op Facebook. Het liep tegen tienen en de meeste wandelaars waren gepasseerd. Een krantenfotograaf vroeg me om nog één keer een grote vuurwolk te blazen, om een spectaculair beeld te schieten. Ik neem een flinke teug vuurspuwmiddel en blaas. De wind is gedraaid en ik krijg een felle steekvlam vol op en in mij.”

Dirk brandt als een toorts. “Ik herinner me alles, de vlammen en de pijn. Mijn ogen zijn verbrand, maar ik verlies niet het bewustzijn. Midden in het bos is geen stromend water. De organisatoren trekken twee bakken bruiswater af en kappen de flesjes over mij leeg. De hulpdiensten raken niet ter plekke, dus stap ik zelf in een wagen die me naar de rand van het bos brengt. Daar stap ik over in de ziekenwagen en terwijl de ambulancier zegt dat ik me mag neerleggen, gaat mijn licht uit. De rest is weg.”

Sientje

Pas een dikke week later komt Dirk weer bij positieven. “Mijn vrouw, mijn kinderen en Sientje staan aan mijn ziekenbed. Zij wijken geen seconde van mijn zijde, Sientje reed zelfs mee met de ambulance want zij zag alles gebeuren. Ik lig in het brandwondencentrum en de diagnose is hard. De artsen zeggen me dat het een wonder is dat ik ontwaak, want ze gaven mij drie procent overlevingskans. Mijn lichaam is voor 22 procent verbrand, met felle tweede- en derdegraadsbrandwonden. Inwendig zijn cruciale organen zoals mijn longen en stembanden verbrand. Ik blijf een maand op intensieve zorgen en nadien begint de lange revalidatie in Pellenberg.”

Wie is Sientje?

“Sientje is al dertien jaar mijn partner op het podium. Onze relatie is strikt professioneel, hoewel wij vaak vaker onderweg zijn dan een getrouwd koppel (lacht). Clown Dirky en Sientje doen alles samen, niet alleen de clownerie. Ook met onze kinderdisco of het frietkraam zijn we samen de baan op. Ik leerde Sientje kennen toen ik in Tien om te Zien optrad met de Feestridders, we hadden een hit met het flitspaalnummer. Sientje –eigenlijk heet ze Cindy Peeters- is zeer muzikaal. Als jong meisje won ze in Nederland de Miniplaybackshow met Henny Huisman, ze bracht de meezinger Ik wil een cowboy als man.”

Staan Clown Dirky & Sientje ondertussen weer samen op het podium? “Jawel, we deden onlangs weer onze eerste show samen. Van buiten leek ik vrolijk, maar binnenin was ik superemotioneel. Ik had nooit gedacht dat ik ooit weer op een podium zou staan. Ik revalideer nog steeds, maar de littekens zijn niet zichtbaar voor het publiek, en de kinderen. Na het ongeluk zag het er niet uit dat ik ooit weer kon optreden, maar ik zit al dertig jaar in dit vak. Mijn collega clown Rocky zegt steeds: “Een clown is meer dan een laagje schmink.” Hij heeft gelijk, bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik ben een clown in mijn hart, en dat is gelukkig zowat het enige orgaan dat niet in brand stond. (lacht).”

Vuurbol

Verwijt je jezelf iets?

“Nee, want ik besef dat vuurspuwen geen kinderspel is. Daarom werk ik niet met petroleum, maar met duur vuurspuwmiddel. De omstaanders, de ondergrond, de windrichting,… ik calculeer alle risico’s in. Zestien jaar lang gaf ik vuurshows zonder het minste incident. Het is gewoon een stom en dom ongeluk geweest. De organisatie bleef ook achter met een schuldgevoel. “Ik zag letterlijk een vuurbol lopen”, zei een meisje dat ooggetuige was mij onlangs. Dan schiet ze in het midden van de nacht wakker, omdat ze het traumatiserend beeld niet vergeet. Als clown denk ik dan aan wat clown Bassie zegt: wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.”

Lacht de toekomst jou toe?

“Zeer zeker, de zomer van Dirky & Sientje loopt mooi vol. We zijn volop te reserveren voor al uw feestjes en partijtjes. Behalve dan vuurspuwen, dat ga ik nooit of te nimmer nog doen.”

Info: www.stemeco.be