Autisme kan zich op veel manieren uiten, maar een term die vaak terugkomt, is ‘contextblindheid’. Een voorbeeld: je vraagt aan een collega hoe het met haar gaat en ze mompelt: “Fantastisch. Echt.” Tegelijk steekt ze haar handen in de lucht en trekt ze een raar gezicht. Je ziet dat haar bureau vol met stapels papier ligt en dat ze er moe uitziet. De meeste mensen begrijpen dan wel dat haar woorden waarschijnlijk ironisch bedoeld zijn. Mensen met autisme niet, die nemen ze letterlijk voor waar aan.

Die beperking maakt dat je in een relatie met iemand met autisme best zo concreet en helder mogelijk communiceert. Je moet duidelijk vragen wat je (niet) wilt. Wat ook helpt, is om dingen in voorspelbare routines te gieten en daar gedetailleerde afspraken rond te maken. Het probleem is dat de meeste mensen exact het omgekeerde doen als het over seks gaat. En dat veroorzaakt problemen.

Dus: als je een partner wilt die je begrijpt zonder woorden, subtiele hints oppikt, initiatief neemt op onverwachte momenten, charmant uit de hoek komt en openstaat voor nieuwe dingen, ... dan ben je bij hem waarschijnlijk aan het verkeerde adres. Vind je dat niet zo belangrijk, vraag hem dan gewoon wat hij verwacht van seks. Het grote voordeel van zijn autisme is dat je daar een heel concreet en duidelijk antwoord op zult krijgen.

Alexander Witpas is seksuoloog en criminoloog. Hij heeft een praktijk in Antwerpen en werkt bij de Vlaamse Gemeenschap. Heb je een vraag voor hem? Mail naar seks@nieuwsblad.be