André Darrigade wint in 1962 op de Grote Markt in Herentals de sprint van de tweede Touretappe. Rik Van Looy, in de regenboogtrui, eindigt vierde, nadat hij een kilometer daarvoor zwaar in de remmen was moeten gaan, omdat een deel van het peloton verkeerd was afgedraaid.© rr

‘Vliegende Bask’ André Darrigade (94) bleef na wielercarrière bevriend met Van Looy: “Ik heb mooie herinneringen aan Rik”

Herentals -

De Fransman André Darrigade, de grote concurrent van Rik Van Looy als het op sprinten aankwam, reageert wat aangeslagen als we hem in zijn Zuid-Franse woning opbellen. “Ik heb het nieuws vanochtend al vernomen”, zegt hij. “Rik is altijd een vriend gebleven.”

“Wie Rik Van Looy voor mij was? Rik was een sprinter zoals ik er één was: zeer snel. Maar hij was ook een zeer regelmatig en compleet renner. We waren tegenstrevers, maar ook vrienden. Ik heb vaak strijd gevoerd met Rik, maar ik kon goed met hem opschieten. Rik was als tegenstrever zeer loyaal. Onze vriendschap bleef na onze carrières bestaan. Verleden jaar, toen hij negentig werd, heb ik met hem nog een videocall gedaan, toen was Rik nog in grote vorm.”

Geklopt in Herentals

André Darrigade herinnert zich de dag dat hij Rik Van Looy klopte in het eigen Herentals van de Keizer nog alsof het gisteren was. “Dat weet ik nog heel goed. Het was de tweede rit van de Tour van 1962. In de eerste rit van Nancy naar Spa, was er al een snedige sprint geweest tussen Rudy Altig, Rik en mezelf. Altig won, Rik werd tweede, ik derde. De dag daarop reden we van Spa naar Herentals, waar Rik woonde. Ik won daar de sprint voor Melckenbeeck, Vannitsen en Van Looy. Ik wist hoe rap Rik was aan de streep, want twee jaar daarvoor had hij me al geklopt op het WK op de Sachsenring, nabij Leipzig in Oost-Duitsland. Ik leerde hem eigenlijk kennen op het wereldkampioenschap in 1957, bij jullie in Waregem. We reden met zes renners weg, alle grote namen. Rik Van Steenbergen won, mijn landgenoot Louison Bobet werd tweede, ik derde, Rik Van Looy vierde, Fred De Bruyne vijfde en Jacques Anquetil zesde. Sindsdien klopte Rik me regelmatig en ik hem evenzeer.”

“Pijn in het hart”

André Darrigade, die nog thuis woont aan de voet van de Pyreneeën, citeert de namen op zijn 94ste nog moeiteloos uit het hoofd. “Ja, mijn gezondheid is nog goed, maar we worden oud. De tijd gaat snel. Ik heb mooie herinneringen aan Rik. Zijn afscheid doet me pijn. J’ai mal au coeur.”

André Darrigade (Narrosse, 24 april 1929), in het peloton Dédé genaamd, en in de pers vaak betiteld als de Vliegende Bask, won tijdens zijn carrière 22 etappes in de Tour de France. Daarnaast werd hij wereldkampioen in 1959 en won hij in 1956 de Ronde van Lombardije. (hhm)

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER Wielrennen