Ze hadden er genoeg van. Thomas Wyllie en Alex Bolland, toen allebei 14 jaar, konden het niet meer verkroppen dat ze op hun school in het Britse Northallerton niet aanvaard werden door andere leerlingen en leraars. Iedereen was tegen hen, vonden ze, en dus was het aan hen om gerechtigheid te zoeken.

De twee Britse leerlingen wisten ook hoe ze dat wilden doen. Inspiratie vonden ze bij Dylan Klebold en Eric Harris, de tieners die een bloedbad aanrichtten in de Columbine High School in 1999. Ook die deden dat omdat ze zich niet aanvaard voelden. Naar hun voorbeeld begonnen Wyllie en Bolland hun eigen wraak voor te bereiden.

Bom

De 14-jarigen wilden niet zomaar in het rond beginnen te schieten. Daarom stelden ze een lijst op met leerlingen en leraars die hen onrecht aangedaan hadden of gepest hadden. In een schuilplaats bewaarden ze schroeven, planken en een brandbare vloeistof: alle benodigdheden om een bom te maken. Iets waarvoor ze ook al een handleiding van het internet gehaald hadden.

Omdat ze niet wilden dat hun vrienden ook gewond zouden raken bij de aanslag, brachten de twee hen op de hoogte van hun gewelddadige plan. Zo stuurde Bolland bijvoorbeeld een sms’je naar zijn toenmalig lief, waarin hij haar uitlegde dat hij de maatschappij een dienst zou bewijzen en studenten die zou doden die “de genenpoel besmetten”. Waar hij en zijn kompaan niet op gerekend hadden, was dat het meisje in oktober van vorig jaar naar de politie zou stappen. Niet verwonderlijk, nadat hij ook al had geopperd dat hij haar ouders zou vermoorden om met haar te vluchten en een “natural born killer” te worden.

Bekentenissen

De twee werden verhoord en zeiden eerst nog dat het om een fantasie ging, maar bekenden hun plannen uiteindelijk toch.

Tijdens hun onderzoek troffen de agenten ook een dagboek aan bij Wyllie thuis. “Sorry”, staat er onder meer in te lezen. “Als dit gevonden wordt, heb ik een van de ergste misdaden in de Britse geschiedenis begaan of ben ik uit het leven gestapt.” Wyllie betuigde in het boek zijn liefde voor moordenaars en schetste het profiel van “de perfecte dader van een schietpartij op een school”. Speurders vonden ook een passage waarin hij geschreven had wat ze nodig zouden hebben voor een aanslag.

Proces

Tijdens hun proces werd de vriendschap tussen de twee door rechter Justice Cheema-Grubb omschreven als “een schadelijke relatie”. “De twee zagen zichzelf als antihelden, met de macht om te bepalen wie leeft en wie sterft.”

Wyllie werd omschreven als de leider en de voortrekker. Toen Bolland zich wilde terugtrekken uit het plan, vertelde Wyllie dat aan zijn vriendin en vroeg hij haar meermaals om toegang tot de kast vol wapens van haar vader. De moeder van het meisje omschreef hem als “een sluwe en primitieve jongen die toen veel macht en controle over onze kwetsbare dochter had”.

De intussen 15-jarige jongens werden veroordeeld tot 12 en 10 jaar cel voor samenzwering om een moord te plegen. Wyllie kreeg een zwaardere straf, want hij werd ook schuldig bevonden aan onwettige verwondingen.

Geen fantasie

“Dit was helemaal geen donkere tienerfantasie”, zei Michael Quinn van de antiterreurpolitie. “Maar wel een serieuze poging om een massamoord te plegen. De aanslag werd voorbereid tot in het kleinste en dodelijkste detail. Gelukkig lekten hun plannen uit. De twee tieners beginnen nu aan celstraffen die de zwaarte van hun overtreding weergeven.”

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 of op www.zelfmoord1813.be