Sara, de vrouw achter het succes van Geraint Thomas, over hoe ze hem zag veranderen in een winnaar: “’s Nachts lag hij plots niet meer in bed”
WielrennenEn of 2018 een jaar was om in te kaderen voor Geraint Thomas (32). Een jaar waarin hij de Ronde van Frankrijk won én in Groot-Brittannië werd uitgeroepen tot Sportpersoonlijkheid van het Jaar. Weinigen die vooraf durfden te voorspellen dat 2018 zo’n grand cru-jaar zou worden voor de Welshman, of het zou vrouw Sara moeten geweest zijn. BBC zocht het koppel op voor een openhartige babbel.
“Ik zag iets anders in Geraint, de laatste week voor de Tour de France”, begint vrouw Sara haar relaas bij de Britse openbare omroep. “Ineens was hij heel stil en begon hij zich zorgen te maken over vanalles. Ik herinner me nog de laatste dinsdagavond dat we samen thuis waren in Cardiff. Het was toen zo warm, dat ik om vier uur ‘s nachts wakker werd en opmerkte dat hij niet meer naast mij lag. Ik ging hem zoeken en trof hem aan op de vloer in onze leefruimte. Ik vroeg hem waar hij mee bezig was. ‘Ja ja, het is hier gewoon frisser. Hier slaap ik beter’, antwoordde hij. Hij stond echt op scherp. Ik zei tegen hem dat ik van hem hield en dat ik hem graag bij mij heb, maar ook dat het tijd was om te vertrekken. Hij was er klaar voor.”
Hij was gespannen in die laatste dagen, omdat hij besefte dat er voor het eerst in tien jaar Tour-rijden echt mogelijkheden voor hem lagen. In zijn drie trainingskampen van telkens twee weken in de Mount Teide in Tenerife presteerde hij beter dan ooit tevoren. Hij had ook net de Dauphine gewonnen, wat toch een beetje geldt als de generale repetitie op de Tour en bovendien mocht hij naast kopman Chris Froome volledig zijn ding doen. “Eigenlijk wist ik dat ik beter in vorm was dan Froomey, want ik ken hem al jaren”, aldus Thomas zelf. “Ik wist het gewoon dat ik fysisch en mentaal net dat beetje beter was dan hem. Als je dan mensen hoort die aan je twijfelen, dan denk je: ‘Wat kan het mij schelen?’”
“Hem zien racen is niet goed voor mij”
Maar vrouw Sara staat dus centraal in het succes van haar echtgenoot. Zoals manlief zich eerst moest opofferen voor Froome, deed Sara dat voor hem. Maar telkens Thomas op de fiets kruipt, houdt ze haar hart vast. “Hem zien racen, is eigenlijk niet goed voor mij. Je hebt dan nergens geen controle meer over. Ik vind het draaglijker als ik terwijl andere dingen doe, zoals bijvoorbeeld gaan werken. Maar dan komt die melding op je smartphone: gaat het goed? Of juist heel slecht... ‘s Avonds na elke Tourrit belden we elkaar en vroeg hij of het niet mooi zou zijn om zijn voorsprong op de tweede in de stand stabiel te houden. Maar in plaats daarvan, werd hij na elke bergrit groter. Het was daar dat ik me zorgen begon te maken. Ik liet dat niet blijken tegenover hem, maar hoe verder de Tour opschoot, hoe erger het werd. Niet omdat ik twijfelde aan zijn capaciteiten, wél omdat ik schrik had dat hij, net zoals zo vaak in het verleden, ten val zou komen. Dat is net het rare aan wielrennen: het ene moment kan je riant aan de leiding rijden, het andere moment kan je race er al op zitten door pech.” Ze wist waarover ze sprak: in zowel de olympische wegrit van 2016 als in de Tour én de Giro van 2017 moest hij opgeven met pech.
De grootste test kwam er voor Thomas op de mythische Alpe d’Huez, de Alpenreus van 13,8 kilometer met zijn 21 haarspelden en gemiddelde stijgingsgraad van 8 procent. De renners hadden voor de Alp al 160 kilometer afgehaspeld, onder meer over de Col de la Madeleine en de Croix de Fer. In Bourg-d’Oisans, een dorpje aan de voet van de beklimming, arriveerde Thomas met een bende hongerige rivalen in zijn zog. Froome, Dumoulin, Nibali of Bardet: allemaal wilden ze toeslaan. “Ik heb in de Tour nooit harder afgezien dan die dag”, is Thomas eerlijk. “Ik had last van de hitte, voelde me gedehydrateerd en ik begon plots aan mezelf te twijfelen. ‘t Is misschien een extreme vergelijking, maar als ik jou nou zou neerschieten, dan zou dat pijn doen. Ongelooflijk veel pijn. Wat ik voelde op die bewuste dag was minder erg, maar ik moest de pijn wel gedurende een erg lange periode verdragen. Je bent aan het klimmen en ziet dat je nog bijna tien kilometer voor de boeg hebt, terwijl je al aan 95% aan het rijden bent. Je probeert te ademen, te focussen op de pedalen en op het wiel voor jou. Je vergeet gewoon al de rest, ook al weet je dat het gewoon zwaar moét zijn met amper vijf andere renners in de buurt. Je zit in eigen wereld.”
“Het is misschien wel vergelijkbaar met een ploegenachtervolging op de piste. Tijdens de Spelen van 2008 zei mijn toenmalige ploegmaat Paul Manning: ‘Begin de pijn niet te zoeken, die komt wel. Probeer gewoon je snelheid te behouden, dat is alles wat je moet doen. Geloof me, het wordt loodzwaar.’ Aan die woorden heb ik gedacht toen we aan de beklimming van Alpe d’Huez begonnen. Het is eigenlijk ook lastiger om aan 95% naar boven te rijden dan aan 100%, want in het eerste geval besef je nog hoeveel pijn je aan het lijden bent.” Maar vanaf een bepaald punt, gaat het volgens Thomas wel weer beter. “Vanaf het moment dat je nog ongeveer drie kilometer moet klimmen, begin je te beseffen dat je meedoet voor de ritzege. Vanaf dan gaat het allemaal weer wat makkelijker. Come on, we gaan ervoor, denk je dan.”
Tranen met tuiten
Thomas zou uiteindelijk de Tour dus winnen en die triomf maakte heel wat los bij de Welshman. Toen Sara haar man aantrof nadat die zeker was van de eindzege, begon hij te wenen als een klein kind. “Ik wist dat hij emotioneel zou worden”, zegt Sara. “Hij liet de tranen ook al de vrije loop op ons huwelijk, uren aan een stuk. Het kwam als een verrassing dat hij Parijs zou binnenrijden als eindwinnaar, daarom kwam het zo zwaar binnen.” Ook Thomas zelf bevestigt: “De cameraman die me filmde toen ik aan het huilen was, had me niet zo lang moeten filmen, toch? Hij heeft dat een beetje uitgemolken. Zelfs de man die me interviewde, stelde me twee extra vragen nadat hij zag dat ik aan het wenen was en ik toch niet kon antwoorden. Ik was gewoon overweldigd”, besluit Thomas.
Sara en Geraint ontmoetten elkaar in 2007 via gemeenschappelijke vrienden, maar het duurde even voor de vonk oversloeg. “De eerste twee keer dat ik Geraint ontmoette, had hij al een paar pinten uit. Je kan dus bezwaarlijk spreken van liefde op het eerste gezicht, maar toch was er een klik. Hoe beter ik hem leerde kennen, hoe leuker ik hem vond.” De twee trouwden uiteindelijk in 2015.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
7
“Ik lag 25 meter diep in ravijn”: paniek in Giro wanneer verschillende ploegen na zware val op zoek gaan naar Jenthe Biermans
-
4
KLASSEMENT & RITTENSCHEMA GIRO. Pogacar komt nét te kort voor voorsprong van tien (!) minuten op de tweede
Tadej Pogacar heeft in de voorlaatste etappe van de Giro - de laatste bergrit - nog maar eens z'n overweldigende suprematie geëtaleerd. De Sloveense rozetruidrager reed de tegenstand andermaal op een hoopje en begint aan de slotrit met een voorsprong van net geen tien (!) minuten op z'n eerste ‘belager’. Ontdek hieronder de stand in de verschillende klassementen én het rittenschema. -
30
Alweer een demonstratie: Tadej Pogacar degradeert tegenstand ook in ingekorte bergrit en haalt vijfde (!) ritzege binnen
Een zoveelste triomf. Tadej Pogacar heeft ook de zestiende Giro-etappe na een beslissende demarrage op de slotklim. De Sloveen kan zijn overwinningen nog maar net op één hand tellen. Al zal de etappe vooral onthouden worden door het protest van de rennersvakbond over de (geschrapte) beklimming van de Umbrailpas. -
-
Spaargids.be
Betaalkaart gestolen of verloren: draai je zelf op voor de kosten?
-
PREMIUM9
“Valt het op dat ik niet heel blij ben?”: weg naar Tour en Spelen wordt geen pretje voor Van Aert
Dag één van de comeback van Wout van Aert werd, zoals te voorzien en te verwachten was, een dagje van afzien in het peloton. Van Aert is dat niet gewoon. Maar het hoort er nu eenmaal bij, denkt hij, wanneer je zoals hij na een waanzinnige crash twee maanden niet hebt gekoerst. En toch: “Misschien valt het op dat ik niet heel blij ben.” -
2
Valpartij, maar toch perfecte lead-out: Lotte Kopecky loodst ploeggenote Wiebes naar nieuwe zege in Londen
Lorena Wiebes (Team SD Worx-Protime) heeft de tweede etappe van de RideLondon Classique (2. WWT), met start en aankomst in Maldon na 142,6 kilometer, op haar naam gebracht. Met dank aan een perfecte lead-out van ploeggenote Lotte Kopecky, die zelf nog derde werd en buiten beeld nog viel. -
18
Tim Merlier geeft criticasters lik op stuk met tweede ritzege in Giro: “De haters zullen teleurgesteld zijn”
-
Ploegleider Lidl-Trek ziet Nys niet als dé topfavoriet in Noorwegen: “Mikken met Thibau eerder op ritwinst dan op klassement”
-
7
KIJK. De machtige jump van Nys en het moment dat Van Aert moet lossen: de hoogtepunten van de openingsrit
Thibau Nys, jawel. Nu ook winnaar van een Belgisch getinte openingsrit in de Ronde van Noorwegen. Op de stevige slotklim richting het skiresort Voss Resort was Nys (21) oppermachtig. Wout van Aert werd bij zijn wederoptreden 60ste. Hij bracht zijn ploegmaats in stelling in de laatste hellende kilometers en liet dan lopen. Bekijk in de video hieronder de hoogtepunten van wat een erg mooie rit werd voor vier landgenoten. -
PREMIUM5
Wout van Aert, tussen hoop en vrees bij rentree: “Paar keer gedacht dat ik vertrokken was. Maar telkens kwam de terugval”
Worst case is dat de pijn niet meer te harden is na de Ronde van Noorwegen. Dat de comeback van Wout van Aert, twee maanden na zijn vreselijke val in Dwars door Vlaanderen, toch weer on hold wordt gezet. Maar in het beste geval zet Van Aert hier de komende vier dagen een paar reuzenpassen vooruit. En worden de Tour en vooral de Spelen toch weer realistische doelen. Wout van Aert, tussen hoop en vrees. -
Spaargids.be
Best renderende spaarrekening beperkt inlage tot 500 euro per maand: wat doe je best met de rest van je spaarcenten?
1 reactie
Resterende karakters 500
Log in en reageerPeeters Freddy