Opvallend overlijdensbericht in uw krant: “Geen koffietafel en neem wandelschoenen mee naar begrafenis”

Na de bijzetting op het urneveld in Sint-Antonius is er geen koffietafel. Want wie een koffie had willen drinken met Tijs, heeft daar genoeg tijd voor gehad. En wie per se kransen wil schenken, kan die bloemen beter aan zijn steun en toeverlaat Erna gaan afgeven. Nog opvallend: de familie roept de rouwenden op om wandelschoenen mee te brengen naar de afscheidsdienst, want na de bijzetting op het urneveld wordt er te voet naar het favoriet zandven van Tijs gewandeld in de Brechtse bossen. Daar zal er een borrel geschonken worden, op den Tijs.

“Hij had dat van die koffie eens in de krant gelezen en vond dat wel goed”, vertelt zijn weduwe Erna. “Het klopt ook wel, want om 15u dronken we hier altijd koffie. Tijs wandelde heel graag. Hij zat in de wandelclub van Zoersel. Het leek ons beter om na het afscheid een wandeling te maken naar zijn favoriet zandven. Ook dat van die bloemen had hij op voorhand te kennen gegeven. Tijs had longkanker en wist dat hij terminaal was. Hij heeft overal heel goed over nagedacht.”

‘IJzerkunstenaar’ moest op het overlijdensbericht staan, in de plaats van kunstsmid. “In de Pelgrimstraat in Antwerpen staat nog een smeedijzeren poort van hem. Keukens, trappen: hij maakte heel speciale dingen die anderen niet konden maken.”

Tijs heette eigenlijk Mathijs, van Matteüs. “Zijn ouders hadden hun zonen naar de vier evangelisten vernoemd. Dat kleine tekstje in de rechterbovenhoek heb ik zelf eens uit de krant geknipt, omdat ik het zo mooi vond”, zegt Erna. “Wij hebben de dood nooit weggedrongen, maar er samen veel over gepraat.”