Een advocaat vroeg of Nemmouche de pet van de schutter even zou willen opzetten en zich even zou willen draaien, zodat de jury hem in profiel zou kunnen vergelijken met een foto van de dader van de schietpartij in het museum. De pet opzetten, dat zagen Nemmouche en zijn advocaten niet zitten. Maar de beschuldigde wilde verrassend genoeg wel rechtstaan en zich draaien zodat de jury hem in profiel kon zien. Dat gebeurde ook meteen, al duurde het maar heel even.

Rechtbankvoorzitter Laurence Massart greep het zeldzame moment van medewerking aan om Nemmouche aan de tand te voelen. Wat had Nemmouche in Brussel te zoeken, wilde ze bijvoorbeeld weten. ‘Uw vriend woont in Kortrijk, je hebt familie in Tourcoing. Waarom kom je dan naar Brussel?’ Nemmouche verklaarde opnieuw dat hij later pas antwoorden zou geven.

Massart gaf niet op en stelde verschillende vervolgvragen over de wapens en de kleding die hij bij zich had op het moment van zijn arrestatie, en de bedoeling van zijn reis naar Marseille, enkele dagen na de aanslag op het museum.

In eerste instantie bleef Nemmouche laconiek herhalen dat hij later antwoorden zou geven, maar na een zoveelste poging van voorzitter Massart wond hij zich plots op over de gang van zaken. ‘Ik zal praten, wees geduldig’, foeterde Nemmouche.

‘Dit is het moment, meneer Nemmouche’

Tijdens een verhoor bij een onderzoeksrechter had Nemmouche destijds gezegd dat hij uitleg zou geven voor het hof van assisen. ‘Hier zijn we op het hof van assisen. Dit is het moment, meneer Nemmouche’, sprak Massart hem toe. Daarop ging Nemmouche opnieuw rechtstaan, en maakte hij zich druk. ‘We zijn hier tot 1 maart. Op een bepaald moment zal ik uitleg geven. Wees geduldig’, zei hij.

Nemmouche beschuldigde vervolgens de voorzitter van partijdigheid, door te verwijzen naar de getuigenlijst. ‘De getuigen die een versie van de feiten zouden kunnen geven die ingaat tegen de vod van beschuldiging, hebt u geweigerd. De akte van beschuldiging is uitsluitend gebaseerd op bedrog.’