“Dit jaar zal de Belgische televisie alomtegenwoordig zijn in Groot-Brittannië”, schrijft The Guardian. De krant polste bij Walter Iuzzolino, een internationale expert die cureert voor de Britse zender Channel 4. “Ik ben verrast en onder de indruk van wat uit België komt”, aldus Iuzzolino.

Zo wordt binnen een maand de serie 13 geboden (in het Engels 13 Commandments) uitgezonden. De VTM-serie met Marie Vinck en Dirk Van Dijck wordt normaal gezien ook dit jaar in ons land uitgezonden. Het vertelt het verhaal van een seriedader die gebruikmaakt van de Tien Geboden en de maatschappij wakker wil schudden. Later op het jaar volgen onder andere Tabula Rasa en Nieuw Texas. Eerder werden al de Eén-serie Professor T en de VTM-serie Clan uitgezonden.

Maar waarom is de Belgische fictie zo populair in Groot-Brittannië? “Wat ik fantastisch vind aan de reeksen - en ik denk dat het typisch Belgisch is - is dat ze durven te spelen met genre en toon”, aldus Iuzzolino aan The Guardian. “Het is erg onvoorspelbaar. Bij Scandinavische, Franse of Italiaanse series weet je wat er gaat komen. Maar er is iets met de Belgen waardoor een serie nooit volledig voorspelbaar is.”

De grote troef is dus “dat onze definitie van een genre niet zo strikt is.” Maar er is meer: “De Belgische fictie behoudt een surreële, vreemde kwaliteit. En ik denk dat het komt omdat de Belgen zich niet kunnen beperken tot één iets.” Dat is volgens Iuzzolino deels te verklaren door de verschillende talen en dialecten die ons land rijk is. “Iemand die op honderd meter afstand woont, kan een andere taal spreken.”