“Eigenlijk zou ik moeten herstellen van mijn operatie, maar ik zal niet rusten voor overheid onrechtvaardigheid rechtzet”

“Ik had nu eigenlijk in mijn zetel moeten liggen. Mezelf rust gunnen na mijn borstamputatie en het litteken van 30 centimeter laten genezen. Maar ik kon niet rusten voor deze onrechtvaardigheid uit de wereld is”, zegt Veerle Van den Wyngaert uit Zoersel.

Halfweg januari werd haar ­leven plots overhoopgehaald. Toen stelde de alleenstaande moeder van vier kinderen een knobbeltje vast in haar rechterborst. Er volgden verschillende onderzoeken, waarna de oncologen concludeerden dat twee kwaadaardige tumoren in haar borst groeiden. Op 5 februari volgde al de noodzakelijke borstamputatie.

De onrechtvaardigheid waarover ze het heeft, is het feit dat ze onmiddellijk na haar operatie op zoek moest naar 3.000 euro. Want zo veel kost de MammaPrint die de dokters haar voorschreven. Dat is een heel goed werkende test die inschat hoe groot het risico op herval is en die aantoont of een extra chemobehandeling noodzakelijk is of niet. “In Nederland wordt de test standaard én gratis uitgevoerd. Al meer dan tien jaar. Dan kan ik niet anders dan concluderen dat we in België hopeloos achterop hinken op dat vlak.”

Overal ging Veerle aankloppen in de hoop ­financiële steun te krijgen: bij haar ziekenfonds, haar ziekteverzekering en bij speciale fondsen. “Maar niemand die een cent wilde terugbetalen. De terugbetaling van een luxekamer vormt daarentegen geen enkel probleem.”

Een politiek die kanker­patiënten veel leed bezorgt én de maatschappij met onnodige kosten opzadelt, vindt ze. “Deze test kan voor ruim 2.000 vrouwen, een vijfde van het totaal aantal borstkankerpatiënten per jaar, uitsluitsel brengen of zij een bijkomende chemokuur moeten ondergaan. Voor zowat de helft van hen toont de test aan dat chemo niet nodig is. Dat zou 1.000 patiënten niet alleen veel emotioneel en fysiek leed besparen. Consequent gebruik van de borstkankertest zou de overheid 24 miljoen euro kunnen opleveren. Geld dat jaarlijks wordt gegeven aan onnodige behandelingen en aan de ziekte-uitkeringen van de duizend patiënten die de behandelingen ondergaan. Wie kan er dus iets tegen de terugbetaling van de test hebben? Waarschijnlijk de farmaceutische industrie, die meer aan de behandeling verdient dan aan de test.”

Veerle is ook ontgoocheld in minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD). “Ze mag nu wel beweren dat de terugbetaling er zit aan te komen (zie kaderstuk), toch weet ik zeker dat het nog lang zou geduurd hebben als ik niet aan de alarmbel had getrokken. Want ze zijn er al twee jaar mee bezig.”

De 3.000 euro voor de MammaPrint moet Veerle volledig zelf betalen, ondanks de belofte van de minister. De vrouw organiseert nu een spaghetti- avond om uit de kosten te geraken en zich te wapenen tegen mogelijke facturen die nog in de toekomst volgen.

“Ik ben een zorgzaam type”, zegt Veerle. Ik wil uit het negatieve iets positiefs halen. Mijn strijd is voor alle patiënten die jammer genoeg mijn weg nog moeten volgen. En om de maatschappij onnodige kosten te besparen.”

Minister De Block: “Terugbetaling komt er binnenkort”

”Ik heb eind 2018 het Riziv de opdracht gegeven om terugbetaling te regelen voor MammaPrint”, zegt minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD). De minister maakt 2 miljoen euro per jaar vrij. “Het is enkel nog wachten op de definitieve beslissing. In de loop van april komt het dossier op de tafel te liggen van het verzekeringscomité.” Voor ze tot de beslissing kwam om de volgens haar erg dure test op te nemen in de terugbetaalde medische prestaties, bestudeerde de minister naar eigen zeggen eerst alle evoluties in de tests voor de behandeling van borstkanker.