Waar staat CD&V voor?

CD&V, voluit Christen-Democratisch en Vlaams, is een Vlaamse partij die zich baseert op het christelijke gedachtegoed. Zo pleit ze voor het belang van het gezin en families, een respectvolle en warme samenleving en de waarde van elke mens. 

Concreet betekent dat dat CD&V in zijn programma welzijn, zorg en gezondheid hoog in het vaandel draagt, maar ook streeft naar een goed inkomen voor iedereen. Maar ethisch mag je CD&V dan weer conservatief noemen: bij thema's als abortus of euthanasie wil de partij liever niet te veel of te snelle versoepelingen.

Doordat de partij die conservatievere standpunten verenigt met zachtere sociaaleconomische stellingen, wordt ze vaak als 'centrumpartij' bestempeld. Die centrumpositie zorgt er bovendien voor dat CD&V vaak betrokken wordt bij regeringscoalities. In de voorbije 80 jaar hebben de christendemocraten maar zelden in de oppositie gezeten.

Bij dat besturen, werken de christendemocraten graag samen met "het middenveld", zoals vakbonden, beroepsfederaties en allerhande verenigingen. CD&V probeert zo ook de stem te zijn van landelijke gebieden en van de boeren.

We vroegen aan de partij zelf wat haar drie belangrijkste standpunten zijn voor de verkiezingen van 9 juni:

1. CD&V wil een grote fiscale hervorming doorvoeren die de belastingen op het loon van werkende mensen fundamenteel verlaagt. De partij wil dat alle werkenden netto meer overhouden op het einde van de maand: niet enkel de laagste lonen of de hoogste lonen, maar vooral de modale middenklasse gezinnen en alleenstaanden. 
2. Een betere work-lifebalance voor werkende gezinnen door de invoering van een familiekrediet, een nieuw model van ouderschapsverlof, met meer verlofweken, die ook kunnen opgenomen worden tot de leeftijd van 18 jaar (in plaats van de huidige 12 jaar), hogere vervangingsinkomens om minder financieel verlies te lijden, en een uitbreiding naar grootouders en plusouders, zodat gezinnen geholpen kunnen worden door familieleden.  
3. CD&V wil zorgen voor veilige buurten, veilige stations en een veilig uitgaansleven overal in Vlaanderen. Dit door fors te investeren in zowel meer agenten als in meer nabije politie om kleine en grote criminaliteit aan te pakken.
   

Bekijk hier het volledige verkiezingsprogramma van de partij.

De CVP, de christelijke volkspartij, positioneert zich als een brede, christelijk geïnspireerde centrumpartij met aandacht voor de arbeidersklasse. De partij speelt al snel een belangrijke rol. Vanaf 1958 zal de CVP erin slagen maar liefst 41 jaar lang in de regering te zitten en in het overgrote merendeel van die regeringen de premier te leveren.

Met name in de jaren 70 kent de CVP topjaren, met figuren als Gaston Eyskens, Leo Tindemans en Wilfried Martens. Maar tegelijk slabakt de economie en stijgt de werkloosheid. De CVP-regeringen met Martens en later Jean-Luc Dehaene moeten in de jaren 80 en 90 een streng economisch herstelbeleid op poten zetten en de kiezer kan dat niet smaken.  

De dioxinecrisis in 1999 is er te veel aan voor de CVP. De partij leidt een zware verkiezingsnederlaag en belandt voor het eerst sinds 1958 in de oppositie.

De CVP kiest daarop voor een interne hervorming en komt in 2001 naar buiten met een nieuwe naam: Christen-Democratisch en Vlaams, kortweg CD&V. Dat levert niet onmiddellijk iets op. Pas wanneer de partij in 2004 in kartel gaat met de jonge N-VA, boekt ze winst. 

De grote verkiezingsoverwinning van 2007, met kopman Yves Leterme, legt de verwachtingen voor nieuwe communautaire hervormingen hoog, maar er komt niks van in huis omdat de Franstalige partijen blijven weigeren. Het kartel met N-VA valt uit elkaar in 2008.  

Hoewel de verkiezingsresultaten vanaf dan stevig beginnen af te kalven, slaagt CD&V er toch in om telkens opnieuw in de federale en in de Vlaamse regering te geraken.

Maar na de verkiezingen van 2019 en opnieuw verlies van kiezers gaan de alarmbellen binnen de partij af. Twaalf jonge partijkrachten maken daarop een kritische analyse van de partijstrategie.  

Eerst Joachim Coens en nu Sammy Mahdi gaan als voorzitter met die aanbevelingen aan de slag. Mahdi's doel: na jaren van achteruitgang eindelijk nog eens groeien bij de verkiezingen.