“Iedereen had tranen in de ogen”

De ochtend na het drama met de elektrische bolderkar, probeert het Nederlandse Oss de draad van het normale leven weer op te pakken. Ook op basisschool De Korenaer brengen ouders hun kinderen ‘gewoon’ naar school. “Iedereen had tranen in de ogen.”

De regen valt met bakken uit de hemel vrijdagochtend. De eerste leerkrachten van basisschool De Korenaer lopen even voor achten gehaast naar de ingang. De lichten in de klassen springen aan, stoelen worden neergezet. De vijf kinderen die donderdag betrokken waren bij het ongeluk volgden hier les. Op het schoolplein hangt de vlag dan ook halfstok, er liggen enkele bloemen en knuffels. Er zijn meer meesters en juffen dan op een gewone vrijdag. Iedereen die normaal vrij had, is ook gekomen. De school is open, maar er is een speciaal programma opgezet.

Even verderop, bij de spoorwegovergang waar gisteren een begeleidster van de kinderopvang met vijf kinderen in de elektrische bakfiets in botsing kwam met een trein, lijkt de normale routine weer opgestart. Maar ook hier is de dag anders dan anders. De treinen rijden stapvoets, naast de overgang leggen Ossenaren nog altijd bloemen. Er zijn tenten neergezet om de bloemen en knuffels droog te houden.

Even voor half negen lopen ouders en kinderen onder paraplu’s richting school. Dikke druppels vallen naar beneden. “Na zo’n mooie zomer gaat het ook weer regenen”, zegt een moeder tegen haar zoon om het luchtig te houden.

Hoewel de school dus gewoon open is, is het zeker geen alledaagse dag. “We geven de kinderen de ruimte om te praten, tekeningen te maken. Maar we gaan wel gewoon gymmen. Dat is ook een manier om met hun emoties om te gaan”, zegt directeur Sandra Beuving. In de school is Slachtofferhulp aanwezig. Ter ondersteuning, ook voor de leerkrachten.

“Ik heb vanochtend met gemengde gevoelens mijn stiefdochter weggebracht”, zegt een van de moeders als ze met een baby op haar arm naar buiten komt. Ze heeft slecht geslapen, het was een zware dag gisteren. “Ik sta er toch bewust bij stil vanochtend. Heb haar een extra dikke knuffel gegeven.”

De sfeer in de school was bedrukt, zegt de moeder. “De leerkrachten hadden tranen in de ogen.” Het is ook het beeld dat directeur Beuving schetst. “Het was emotioneel. Voor de ouders was het moeilijk de soms huilende kinderen achter te laten.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen