Op 28 februari 2007 sloeg Geneviève Lhermitte iedereen met verstomming. Zonder dat iemand voortekenen had opgevangen dat zij het niet meer zag zitten, riep zij die dag haar vijf kinderen, 3 tot 14 jaar jong, een voor een bij haar in de badkamer van hun huis in Nijvel. Daar sneed zij ze eigenhandig de keel over met een mes dat zij daar speciaal voor gekocht had in een doe-het-zelf zaak.

Geneviève Lhermitte werd door de psychiaters verantwoordelijk geacht voor de gruwelijke moorden. In 2012 werd zij dan ook door het assisenhof tot levenslang veroordeeld. Maar in 2017, tien jaar de na de feiten, diende Lhermitte bij de SURB een eerste aanvraag in om voorwaardelijk vrij te komen. Zij kreeg neen op het rekwest, de rechtbank kon zich niet vinden in het plan dat zij had ingediend om terug te mogen keren naar de maatschappij. Die bevatte te weinig begeleidingsmaatregelen. De burgerlijke partijen, haar ex-man Bouchaïb Moqadem op kop, oordeelden bovendien dat de vrouw volgens hen nog een gevaar betekende voor haar omgeving.

Maar meester Nicolas Cohen, de advocaat van Geneviève Lhermitte, herwerkte dat vrijlatingsplan diepgaand. Hij stelde een project met twee versnellingen voor. In eerste instantie zou Geneviève Lhermitte de gevangenis weliswaar mogen verlaten, maar om rechtstreeks te worden opgenomen in een gesloten psychiatrische instelling en daar een doorgedreven behandeling te volgen. Pas in een tweede fase zou werk gemaakt worden van haar daadwerkelijke terugkeer naar de maatschappij, maar nog altijd onder strikte begeleiding.

Wanneer Lhermitte de gevangenis van Berkendael zal mogen verlaten, staat dus nog niet vast. Na haar vrijlating zal zij bovendien sommige gemeenten, waar burgerlijke partijen verblijven, moeten mijden.