Belgische artiesten roepen op om Israël te weren van Eurovisiesongfestival: ‘Waarom die dubbele moraal?’

In een open brief roept de Zweedse muzieksector op om Israël te weren van het Eurovisiesongfestival 2024. De brief richt zich tot de European Broadcasting Union (EBU) en de Zweedse publieke omroep, SVT, en kaart daarbij het eindeloze geweld aan dat Israël in Gaza aanricht. Met de brede Belgische muzieksector, kunstenaars en bij uitbreiding het publiek, sluiten wij ons aan bij die eis.

Op dit moment heeft het Israëlische leger meer dan 31.000 Palestijnen gedood, onder wie 13.000 kinderen. De Palestijnse bevolking is ontheemd en leeft in dehumaniserende omstandigheden. Er is amper medisch materiaal voorhanden. Er is niet genoeg voedsel, noch drinkbaar water. Het minste wat wij van de Belgische publieke omroepen (VRT en RTBF) en de European Broadcasting Union verwachten is dat zij de actualiteit, dat ze de waarschuwingen van het Internationaal Gerechtshof ernstig nemen.

De VRT ziet, in navolging van de EBU, geen graten in Israël’s deelname aan het Eurovisiesongfestival. Want, zo schrijft ze in deze reactie, het Eurovisiesongfestival zou “een niet-politiek evenement” zijn, “een competitie tussen publieke omroepen en niet tussen regeringen”. Een misleidende bewering. De publieke omroepen, verenigd via de EBU voor de organisatie van het Eurovisiesongfestival, zijn onder andere gefinancierd met overheids- en belastinggeld. Ook in de raad van bestuur van de VRT en de RTBF zetelt een politieke vertegenwoordiging. In 2022 kon de EBU wel degelijk een politieke beslissing maken toen ze Rusland uitsloot van het festival door de invasie in Oekraïne. Waarom dan nu die dubbele moraal?

Plots claimen dat het festival ‘niet-politiek’ is, laat bovenal zien dat de openbare omroep nog liever een staat die 31.000 moorden op zijn geweten heeft in alle rust een podium biedt, dan dat ze een signaal zou willen maken tegen al die gruwel. Dat ze liever geen kijkers of goede connecties met de Israëlische omroep verliest, dan dat ze zich wenst uit te spreken tegen een genocide.

VRT benadrukt “de verbindende rol van het muziekfestival voor kijkers en luisteraars van over de hele wereld”. Maar hoe kan je beweren dat je festival om ‘verbinding’ draait als je bepaalde mensenlevens maar een bijkomstigheid vindt, ze negeert?

Als burgers ijveren we voor een consequent en transparant politiek en maatschappelijk bewustzijn binnen de EBU en onze omroepen (VRT en RTBF). Wij hopen dat ze de ernst van de genocide begrijpen en het belang en de impact van hun beslissingen juist kunnen inschatten. Of zoals de Zweedse open brief het verwoordt: “Het toestaan van de deelname van Israël ondermijnt niet alleen de geest van de competitie, maar ook de missie van een publieke dienstverlening. Het geeft het signaal dat regeringen oorlogsmisdaden kunnen plegen zonder gevolgen.”

Wij roepen de EBU, VRT en RTBF op om hun beslissing terug te komen, om een statement te maken tegen de genocide, en om Israël niet te laten deelnemen aan het Eurovisiesongfestival in Zweden in 2024.

De brief werd ondertekend door onder anderen Johannes Faes (Tourist LeMC), Flip Kowlier, Charlotte Adigéry, Boris Zeebroek, Jef Neve, Céline Gillain, Daan, Fien Deman, Boudy Verleye (Brihang), Johannes Verschaeve, Farida Amadou, Inne Eysermans (Amatorski), Youniss Ahamad, Johannes Genard, Gregory Frateur, Dienne Bogaerts, Vitja Pauwels, Bert Ostyn, Hind Eljadid, Angelo Tijssens, Ayco Duyster, Lisa Smolders, Rachida Aziz (artistiek directeur HOTM), Mich Leemans (programmator AB), Gilke Vanuytsel (muziekprogrammator Beursschouwburg), Hendrik De Rycker (manager Rockoco), Tim Beuckels (A&R Unday Records), Sarah Bekambo (kunstenaar/programmator 404) en Willem Vandesande (booker en promotor Busker).