Freddie Mercury: verloren gewaande versie van "Time waits for no one" gaat in première
Een aangrijpende versie van de song "Time waits for no one" met enkel pianobegeleiding en de stem van frontman Freddie Mercury van Queen is in première gegaan. Het nummer maakte deel uit van de musical "Time", en de versie daarvan met dozijnen backing vocals werd een bescheiden hit. Maar Mercury nam vooraf ook een akoestische versie op. Die verloren gewaande opname is twee jaar geleden teruggevonden. Aan de stem van Freddie Mercury is een track toegevoegd met de opnieuw opgenomen pianobegeleiding.
Op BBC Radio 2 is een verloren gewaande opname in première gegaan met een song van Freddie Mercury, de frontman van de legendarische band Queen. "Time waits for no one" is een song uit de musical "Time", die in 1986 in de West End van Londen liep. De musicalversie was er een met dozijnen backing vocals, opgenomen op 48 sporen. Die versie haalde destijds een 32e plaats op de Britse hitparade.
Ik kreeg er kippenvel van. Het was magisch. Ik proefde elk woord.
Maar bij de opnames in de befaamde Abbey Road studio's had Freddie Mercury bij wijze van proef ook een akoestische versie ingezongen, met enkel zijn stem plus pianobegeleiding. Dave Clark, die het nummer geschreven had, was meteen onder de indruk: "Ik kreeg er kippenvel van. Het was magisch. Ik proefde elk woord."
Maar die demo werd destijds niet gebruikt en lang is gedacht dat de opname verloren was gegaan. Dave Clark ging er twaalf jaar geleden naar op zoek, en twee jaar geleden vond hij de opname zowaar terug.
Technici isoleerden de stem van Freddie Mercury en voegden op een tweede spoor de pianobegeleiding toe, die opnieuw was ingespeeld door de oorspronkelijke toetsenist Mike Moran. Het resultaat is een uitgepuurde take die de rauwe emotie van Mercury's stem volop in de schijnwerpers zet.
Bekijk hieronder een reconstructie van "Time waits for no one" met Freddie Mercury:
"Time" was een ambitieuze "space-age"-musical met Cliff Richard in de hoofdrol. Hij speelde een rockartiest die voor een galactisch hooggerechtshof de zaak van de Aarde moet verdedigen. De productie kreeg ongenadige kritieken, de pers vond het geheel ridicuul. Maar de show bleef wel twee jaar op de affiche.
Om te beginnen, darling, ik sta niet op voor drie uur 's namiddags, dus ik kan geen matinees doen.
Mercury weigerde de hoofdrol, met de gevleugelde woorden: "Om te beginnen, darling, ik sta niet op voor drie uur 's namiddags, dus ik kan geen matinees doen."
Songschrijver Dave Clark en Freddie Mercury waren al vrienden sinds 1976 en bleven dat tot Freddie Mercury stierf aan de gevolgen van aids. Op de laatste dag van Mercury's leven nam Clark de beurt over om te waken aan het bed van Mercury. Hij was de enige aanwezige in de kamer toen Mercury toch nog vrij plots stierf - de artsen hadden hem nog een paar dagen gegeven.
De titel van de song "Time waits for no one" krijgt wel een navrante bijklank als je Mercury's levenseinde in ogenschouw neemt. Een tijdje na zijn overlijden aan de gevolgen van aids kwam er een geneesmiddelencocktail op de markt die zijn leven had kunnen redden.
Dave Clark: "Freddie had alles geprobeerd. Hij liet vanuit Amerika nieuwe geneesmiddelen invliegen met de Concorde. Hij zei dat de volgende generatie deze ziekte zou verslaan. Het is droevig dat hij twaalf maanden later gered zou kunnen zijn toen de eerste medicijnencocktails eraan kwamen."
Bekijk hieronder een interview met Freddie Mercury en David Clark uit 1986 over het ontstaan van de song:
