De weergoden waren de organisatoren van de Waalse Pijl niet gunstig gestemd. Vier passages over de Muur van Hoei stonden op het programma. Tot aan de voet van de slotklim had Letterhoutemnaar Luca Van Boven een plaats in de elitegroep. “Toen liepen de benen vol en moest ik afhaken, maar een schande was dat niet”, merkt Van Boven op. “Toen de ploegleiding via het oortje liet weten dat we slechts met een dertigtal overbleven, schrok ik me een bult. Er zat nogal wat kwaliteit verzameld voorin. Ik kan redelijk goed tegen slecht weer en dus schrikte dat me niet af. Het werd een lange afvallingskoers en dat soort koersen ligt me wel”, vertelt de renner van Bingoal WB nadat hij een deugddoende douche had genomen.

Luca Van Boven (24) is een poulain van de betreurde Serge Baguet. “Serge zou heel fier geweest zijn op deze prestatie. Hij blijft mijn grote voorbeeld. Onmiddellijk na de koers kreeg ik al een bericht van de vrouw van Serge. Ik kan tot nu toe tevreden zijn over mijn seizoen. De prestaties zijn goed, maar ze vertalen zich onvoldoende in mooie resultaten”, is Van Boven streng voor zichzelf. “In de Brabantse Pijl zat er ook meer in dan een zevenentwintigste plaats. Ik heb er mijn pijlen te vroeg verschoten. In de sprint voor de achtste plaats zat er niets meer op. Een plaats tussen tien en vijftien had mijn voorjaar iets mooier ingekleurd.”

Atypische klassieker

Zondag wacht met Luik-Bastenaken-Luik de laatste voorjaarswedstrijd voor Van Boven, die daarna wat rust neemt. “Dat is een koers van een nog hoger niveau. Alleen al de langere afstand zorgt ervoor dat op het einde van de koers enkel de sterkste renners overleven. Ik denk dat er gecontroleerd zal gekoerst worden tot aan de eerste beklimmingen. Daarna zal de wedstrijd ontploffen en moet ik proberen om aan te klampen. Of de vroege vlucht een optie is? Dat kan interessant zijn, maar in de reeds gereden wedstrijden was het niet simpel om weg te geraken. Er wordt zo snel gereden in de eerste wedstrijduren dat de zin om aan te vallen ontbreekt. De Waalse Pijl was wat dat betreft een atypische klassieker. In het begin ging het er relatief rustig aan toe en zo kreeg de vroege vlucht snel vrije baan. Na La Doyenne gaat de riem er even af. In mei heb ik de Vierdaagse van Duinkerke in vet aangestipt”, mikt Van Boven al op nieuwe doelen.