Wout van Aert kon vanop de vierde rij niet opschuiven. Integendeel, het zat potdicht, Van Aert kreeg een kwak en verloor zelfs posities in plaats van er goed te maken. Hij dook als 37ste het veld in. Een dramatische start.
Mathieu van der Poel was wél goed weg, kwam na een dertigtal seconden aan de leiding en loste tussen minuut twee en drie alles en iedereen. Na een ultrasnelle openingsronde -een beproefd recept- had MVDP eerste achtervolger Laurens Sweeck al op 20 seconden gezet. Van Aert kwam als 16de door op 46 seconden. De wereldtitel was dan al weg.
Bij het begin van de derde ronde kwam Van Aert, die een gescheurde linkerbroekspijp had, aansluiten bij het groepje (met Nys, Vanthourenhout en Sweeck) dat voor zilver reed. Aan gretigheid geen gebrek bij Van Aert.
Van der Poel kwam in de derde ronde binnen voor een lekke band vooraan. Zonder al te veel erg, zijn bonus was dan al groot genoeg.
Toen het bij het ingaan van de vierde ronde even stilviel, sprak Van Aert zijn grotere motor aan om weg te rijden en alleen tweede te worden in koers. Hij had 47 seconden achterstand op Mathieu van der Poel.
Echt dichterbij kwam Van Aert niet. Mathieu van der Poel was ronde na ronde een handvol seconden sneller en bouwde zijn voorsprong langzaam maar zeker tot uit iets meer dan een minuut om die in de slotfase weer te laten teruglopen. Van Aert stelde tegelijk al snel zijn tweede plaats veilig. Onze landgenoot reed conditioneel een sterk WK: hoopgevend richting voorjaar op de weg. Thibau Nys kwam bij Joris Nieuwenhuis en kon gaan strijden voor het brons. Met succes: dankzij een sterk slot pakte Nys het brons.
Mathieu van der Poel pakte in Liévin zijn zevende wereldtitel, 51 jaar nadat Erik De Vlaeminck dat deed.
Uitslag:
1. Mathieu van der Poel in 1u02’44”
2. Wout van Aert 45”
3. Thibau Nys 1’06”
4. Joris Nieuwenhuis 1’15”
5. Emiel Verstrynge 1’53”
6. Toon Aerts 1’56”
7. Michael Vanthourenhout 2’00”
8. Joran Wyseure 2’03”
9. Lars van der Haar 2’09”
10. Laurens Sweeck 2’28”
