‘Olifantendrama’ Planckendael stond tien maanden geleden al in kinderboek: “Ik kan hun verdriet voelen”

Kim Renuka Van Kuyk uit Zandhoven heeft iets met olifanten. Na een moeilijke periode verbleef ze samen met zoontje Jesse in 2013 een tijdje als vrijwilliger in olifantenopvangcentrum Elephantsworld in Kanchanaburi in Thailand. Bij hun aankomst was er net een weesolifantje Shanti binnengebracht. Het diertje was slechts enkele weken oud. Kim en Jesse waren erg getroffen door haar verdriet, maar zagen ook hoe het babyolifantje gaandeweg de harten veroverde van drie andere olifantendames, die zich samen over Shanti ontfermden. Het maakte zo’n diepe indruk op Kim, dat ze in september vorig jaar het kinderboek Shanti publiceerde, met bijhorende luister-cd en aandoenlijke illustraties van Elise Vandeputte uit Boechout.

“Deze week toonde iemand mij ineens het artikel uit Gazet van Antwerpen over het overlijden van Phyo Phyo, en hoe hartverscheurdend Kai-Mook gebruld had toen ze afscheid moest nemen van haar moeder”, vertelt Kim. “Een geluid dat volgens verzorger Ben door merg en been ging. Er stond ook in hoe babyolifantje Tarzen nu als weesje wordt opgevangen door de andere olifantenmama’s Kai-Mook, May Tagu en Yu Yu Yin. Het is precies zoals in mijn boek beschreven wordt. Ik moest huilen toen ik het las en voelde de pijn van Kai-Mook en Tarzen.”

“Shanti had in Elephantsworld geen andere babyolifantjes om mee te spelen. Gelukkig kan Tarzen nog met Tun-Kai en Suki spelen in Planckendael.” Kim leeft enorm mee met de olifantenverzorgers. “Ik heb mijn boek deze week via de Zoo aan olifantenverzorger Ben Van Dyck laten bezorgen. Ik voel met hem mee, het raakt me immens. Zelf ben ik heel jong in India voor adoptie afgestaan. Op de leeftijd van een jaar werd ik uit het weeshuis geadopteerd door een koppel uit Antwerpen. Mijn ouders vertelden me altijd dat ik die eerste twee jaar van mijn leven in België enorm gebruld en gekrijst heb. Ze werden er wanhopig van en wilden me terugsturen, maar dat ging uiteraard niet. Waarschijnlijk komt het omdat ik op zeer jonge leeftijd van mijn geboortemoeder gescheiden ben geworden. Die onmacht van Kai-Mook heb ik ook gevoeld.”

Emotioneel intelligent

Volgens Kim beseffen wij mensen niet half hoe emotioneel intelligent olifanten wel zijn. “Het zou mij niet verbazen mocht Phyo Phyo gestorven zijn van verdriet na het overlijden van Qiyo, haar driejarige dochter die eind mei stierf aan herpes. Phyo Phyo had al nierproblemen, en misschien ontbrak haar de moed om zelf nog verder te leven.”

Enkele weken gelden bezochten Kim en Jesse Planckendael nog. “We hebben toen een lang filmpje gemaakt van babyolifant Tarzen en Phyo Phyo. Tarzen hing enorm aan zijn mama. ”

Het verblijf in Elephantsworld vormde een kantelpunt in het leven van Kim. Ze gaf haar baan als burgerlijk ingenieur bouwkunde op. “Hoewel ik liefdevolle adoptieouders had, vond ik mijn stabiliteit in het leven niet. Die heb ik pas gevonden sinds ik bij de olifanten ben geweest. Geen mens kon me leren hoe ik met het leven moest omgaan, maar die olifanten slaagden daar dus wel in. In augustus bezoeken wij een ander olifantentehuis in Thailand.”

Naar de olifantentempel in Planckendael gaat Kim voorlopig niet, hoewel hij sinds gisteren opnieuw voor het publiek open is.

Respect voor hun rouw

“Ik heb te veel respect voor die dieren. Mijn vader is onlangs overleden. Het zou een beetje voelen alsof iedereen hier naar mijn rouw zou komen kijken. Sinds de dood van mijn vader, voel ik me ook opnieuw wat wees, terwijl mijn moeder nog leeft. Ik denk dat het drama van de olifanten Phyo Phyo en Qiyo mij daarom nóg harder heeft geraakt.”

Kim is deze zondag op 24 juni aanwezig met haar boek op de Kinderwensdag, voor ouders met een nog onvervulde kinderwens, in GC De Melkerij in Zemst. Vanaf 22 juni kan je het boek ook bestellen via Bol.com.

www.renuka.be