Debuutfilm 'Julie zwijgt' van Leonardo van Dijl, enige Belg in Cannes, gaat in wereldpremière

'Julie zwijgt' ('Julie keeps quiet') speelt zich, net als eerdere kortfilms van Van Dijl, af in de wereld van de sport. Het scenario werd geschreven door Leonardo van Dijl en actrice Ruth Becquart, die ook meespeelt in de film. Ook Koen De Bouw, Tijmen Govaerts en Sophie Decleir zijn bekende namen die een rol spelen in de film. 

De jonge Julie (Tessa Van den Broeck) is een beloftevolle tennisster die bij een prestigieuze club speelt. Wanneer de coach die haar naar de top kan brengen plots wordt geschorst, worden alle spelers van de club aangemoedigd om hun verhaal te vertellen. Maar Julie beslist om te zwijgen.

Bekijk: de trailer van 'Julie zwijgt'

"Het was niet zo makkelijk om de film te maken", vertelt Van Dijl aan VRT NWS-filmjournalist Lieven Van Gils. "Wanneer je vertelt dat je een film gaat maken over iemand die zwijgt, krijg je vooral de reactie: dat is geen film, er is geen verhaal. Ik heb echt wel moeten doorzetten en moeten vechten voor haar stilte. Hier (in Cannes) zijn, is voor mij het bewijs dat het wel een belangrijk verhaal is, dat de wereld erin gelooft en er klaar voor is." 

Van Dijl wilde een film maken over stilte, zwijgen, omdat het iets universeels is. "We zwijgen allemaal over dingen. Soms willen we niet praten over iets of we kunnen er niet over praten. Of we zwijgen omdat we iemand willen beschermen of omdat we de juiste woorden nog niet gevonden hebben." 

"Ik vond het mooi om zo'n beladen thema te projecteren op een meisje van 15 en te zien hoe zij ermee omgaat en welke weg ze aflegt. De film gaat voor mij over zwijgen of praten. En ook over onder druk gezet worden. En over hoe moeilijk die keuze is. Je gaat altijd iets verliezen: wanneer je praat, maar ook wanneer je zwijgt, want dan geef je je grenzen niet altijd aan."

"Er is een taboe op zwijgen. Laat me duidelijk zijn: we moeten praten, stilte is niet de oplossing, maar je kan je wel de vraag stellen met wie je erover moet praten. Julie wordt vooral onder druk gezet door de mensen met wie ze eigenlijk niet wil praten. Daar heb ik een beetje een probleem mee. En daar wilde ik op een zachtaardige manier een lans voor breken." 

Van Dijl focust opnieuw op sport, omdat sport voor hem een metafoor is voor het echte leven. "Je zit in een kleine gemeenschap en je kan het op die manier over maatschappelijk relevante thema's hebben, zonder er te rechtstreeks op in te gaan. Sport is een mooie wereld om dingen in te vertellen. Ik wilde ook dat mijn film een zekere schoonheid bevatte omdat je op die manier ook de stilte uit de lelijke duisternis kunt halen." 

Hoewel hij zelf geen professionele sporter is, kan hij zich er wel iets bij voorstellen. "Ik identificeer me wel met die atleet. De passie die een atleet heeft voor sport, heb ik dan voor cinema. Als je gepassioneerd bent door iets, is het soms moeilijk om grenzen te stellen. Dat is ook weer een interessant vraagstuk. Dat is zowel iemand zijn sterkte, maar kan ook zijn zwakte zijn." 

De acteurs zijn echte tennissers, geen professionele acteurs. Voor Van Dijl was het belangrijk dat hij met jonge mensen kon werken. "Ik wilde dat iemand van 15 ook iemand van 15 speelde. Op die leeftijd zijn er bij ons amper professionele acteurs, wij hebben geen Disney-school waar acteurs worden klaargestoomd voor een carrière zoals Zendaya (die momenteel trouwens in 'Challengers', de tennisfilm van Luca Guadagnino, te zien is, red.)." 

"Het was logisch voor mij om het zo aan te pakken. We hebben een super cast bij elkaar gekregen. Ze hebben allemaal heel goed geacteerd. Ik ben ongelofelijk trots op hen."

"Die jongeren zijn zeer intelligente mensen, die heel snel feedback oppikken. In de volgende take hebben ze je opmerkingen al geïntegreerd. Het was fantastisch om met hen samen te werken en ik moet al die coaches bedanken."

Voor Van Dijl is de selectie in Cannes een enorme eer. "Ik heb de laatste 3 jaar zo hard geleefd voor Julie en ben heel de tijd in een innerlijke dialoog geweest met dat personage. Ik ben heel blij dat haar stilte nu gehoord zal worden door de hele wereld. Dat was mijn doel: Julie naar de wereld brengen. Ik ben heel gelukkig." 

Tot een kleine week voor de start van het festival was Van Dijl nog de laatste hand aan het leggen aan 'Julie zwijgt'. Eén keer eerder was hij al in Cannes, in het najaar van 2020 tijdens de coronapandemie.  

Maar toch voelt het voor Van Dijl nog onwezenlijk aan. "Toen ik hier 4 jaar geleden stond met mijn kortfilm 'Stephanie' was er hier niemand. Nu kom ik hier en is het een heel circus. Mijn idee van Cannes was iets heel intiems waar vooral cinema centraal stond."

"Hoe dan ook, het is fantastisch, het is het belangrijkste filmfestival ter wereld. Als ik zie welke deuren 'Stephanie' voor mij heeft geopend, dat is allemaal door Cannes. Ik ben heel benieuwd wat er met Julie gaat gebeuren en of het hetzelfde kan betekenen als wat 'Stephanie' betekend heeft voor mij."