© HBvL
Hasseltse Katrien werkt voor internetgigant Amazon in Nieuw-Zeeland: “Belgen mogen best wat grootser dromen”
De ambities van de jonge Hasseltse Katrien Pagnaer reiken ver. Letterlijk en figuurlijk. Microsoft en Amazon staan al op haar cv. “Ik droom ervan om ooit CEO te worden.” Daaraan werkt ze nu, samen met haar vriendin Lara, vanuit Nieuw-Zeeland. Een plek waarover ze met veel passie spreekt. Voor velen een droom, zij realiseert die gewoon. “Belgen mogen best wat grootser dromen. Ook buiten onze grenzen. Nergens ter wereld zijn zoveel mensen met goede diploma’s en toch solliciteren we maar weinig voor internationale functies bij grote bedrijven. We laten kansen liggen.”
Kent u zelf een Limburger in het buitenland? Laat het ons weten via limburgerenwereldburger@hbvl.be
Lang leve het voordelige telefoneren via Whatsapp. Het gesprek met Katrien, die vroeger op 1,5 kilometer van mijn deur woonde, speelt zich nu af op 18.228 kilometer afstand van Hasselt. “Nog verder weg van Rapertingen gaan, lukt niet meer. Dan ben ik al aan het terugkeren”, lacht Katrien die over een opvallend vlotte babbel beschikt.
© HBvL
Van Hasselt naar Auckland: een lange weg. Hoe ben je daar beland?
“Ik werkte in Brussel voor Microsoft en maakte deel uit van hun Young Potentials-programma. Al meerdere keren had ik laten vallen dat ik ooit richting Azië wou. Die kans kreeg ik tijdens een global conference in Brussel drie jaar geleden. Alle directeuren van Azië, plus die van Australië en Nieuw-Zeeland, waren er. Meteen voelde ik een klik met Nieuw-Zeeland. Niet veel later was er de mogelijkheid om drie weken liefdadigheidswerk voor Microsoft te doen. Dat heb ik gedaan in … Tahiti en Nieuw-Caledonië. Niet slecht voor iemand die graag reist. Ik hielp er start-ups en lokale bedrijven met hun cloud strategy. Enfin, alles wat met informatietechnologie te maken heeft.”
“Op de terugweg moest ik een andere vlucht nemen in Nieuw-Zeeland. Ik had er 24 uur tijd. In plaats van de toerist uit te hangen, heb ik er meetings gehad. Enkele Skypegesprekken later kreeg ik een jobaanbod om er IT-projecten voor universiteiten en hogescholen uit te werken als enterprise account manager. ‘Wanneer kan je verhuizen?’, vroegen ze meteen. Dat is snel gegaan. Sneller dan gepland. Ook mijn Spaanse vriendin is nagenoeg onmiddellijk mee verhuisd.”
Wat vonden je ouders ervan?
“Ze wisten allang dat ik naar het buitenland wilde omdat ik graag reis. Ze steunden me. Met amper twee koffers ben ik drie maanden later al vertrokken. Alleen was ik nog maar pas in Nieuw-Zeeland toen mama te horen kreeg dat ze kanker had. Ik heb eraan gedacht om terug te verhuizen... Dagelijks belden we en om de zes maanden keerde ik terug. Een moeilijke periode, maar sinds vorig jaar is mama beter. Jaarlijks komen zij en papa op bezoek.”
Iets helemaal anders: nu werk je dus voor Amazon?
“Ik ben geheadhunt voor Amazon Web Services. Dat is de grootste cloud provider ter wereld. Het flatteerde me wel dat ze me contacteerden. Ik wou graag doorgroeien, maar in België is een managementfunctie bij Microsoft niet evident voor wie jonger dan 30 jaar is. Nu ben ik hier in Nieuw-Zeeland IT-sales manager nationaal en ligt de focus zowel op beginnende als op grote bedrijven. Ik leid een superleuk team van vier en mag nog altijd veel reizen. Regelmatig moet ik naar Sydney of Singapore. Heel divers. Eigenlijk zou ik graag ook een Belg in mijn team hebben.”
Aanwerven maar.
“Alleen solliciteert er zo goed als nooit een Belg. Wij zijn te honkvast en missen daardoor veel opportuniteiten. Er is hier zoveel vraag naar gediplomeerde mensen. België is een van de weinige landen waar er zoveel mensen met een master te vinden zijn.”
© HBvL
Hoe is het werken voor een bedrijf als Amazon?
“We groeien enorm hard. Wereldwijd telt Amazon 600.000 werknemers. Toen ik er een jaar geleden begon, waren er dat nog 200.000 minder. Het is een koepel van diverse bedrijven. Iedereen kent wel de shoppingwebsite Amazon.com, maar het is ook een IT-bedrijf, maakt tv-programma’s, heeft een ruimtevaartprogramma, enzovoort…”
“Vaste werkuren zijn er niet. Je werkt wanneer het moet. Er is enorm veel vrijheid. Je werkt voor een multinational, maar het voelt als een start-up aan. En ja, het is trendy hier. Niemand kijkt raar op als je je hond meeneemt naar kantoor. Ik heb een leuke baan bij een hip bedrijf in het prachtige Auckland en het evenwicht tussen werk en privéleven is echt super. Om 18 uur zijn de meesten al naar huis.”
Heb je CEO Jeff Bezos, de eerste man met een eigen vermogen van 100 miljard dollar, al de hand geschud?
“Neen, ik heb hem zelfs nog niet gezien. Satya Nadella, de CEO van Microsoft, heeft dan weer de deur ooit voor me opengehouden.” (lacht) “Als dj Provocatrice moest ik draaien op een feestje van Microsoft en ik had mijn handen vol dj-materiaal.”
Je hebt een master in de communicatie en zit nu in de IT-business. Rare combinatie?
“IT verandert vandaag zo snel dat je het meeste on the job leert. Ik heb altijd een passie voor technologie gehad en IT is toch iets waarin je jezelf continu moet bijscholen.”
Hoe valt het leven in Auckland mee?
“Het klimaat is fantastisch. Nooit te koud of te warm. In de winter tien tot vijftien graden. In de zomer tussen twintig en dertig. De zee zie je bijna overal. Ook vanuit ons appartement. Prachtig. Wil je toch sneeuw hebben? Dan rij je vijf uur zuidwaarts. Heb je het liever warmer? Dan kan je naar een eiland hier niet ver vandaan waar een tropisch microklimaat heerst. En wie de zee niet ziet, ziet bergen. De biodiversiteit is enorm.”
Dan zien we je niet meteen terugkeren?
“Ik plan hoogstens drie tot vijf jaar vooruit. Omdat ik deze job nog maar een jaar doe, ga ik nog wel even blijven. Bovendien wil ik nog zoveel andere plekken bezoeken. Wie weet welke opportuniteiten er zich nog voordoen? En ja, ik hoop ooit CEO te worden van een bedrijf. Maar sowieso kom ik een keer per jaar naar België. In de eerste plaats voor familie en vrienden, maar ook voor Lay’s paprikachips met ribbeltjes, Tripel Karmeliet én chocolade.” (lacht)
Gebeurt er wat in Nieuw-Zeeland? Een aardbeving is zowat het enige nieuws wat tot hier komt.
“Voor wereldnieuws moet je niet in Nieuw-Zeeland zijn. Als een haai voor de kust gespot wordt, is dat al voorpaginanieuws. Nieuw-Zeeland is gewoon een van de meest veilige, vredige en prachtige landen ter wereld.”
© HBvL
Ik trek even het blik met clichés open: kan je de haka al en hoeveel hobbits heb je al gezien?
(lacht) “De haka is een Maori-traditie die voor mannen weggelegd is. Vrouwen doen dat niet. Ik heb wel al live in het stadion gezien hoe de All Blacks, het nationale rugbyteam, hem uitvoeren. Fantastisch. Het beste team ter wereld natuurlijk. In de wedstrijd die ik zag, veegden ze Zuid-Afrika met 56-0 weg. Opvallend is dat je samen met de supporters van het andere team in de tribune zit. Er is dan wel veel agressie op het veld, maar niet in de tribune. Hobbits? Nog niet gespot, maar de hobbit-stee en de filmset heb ik wel bezocht. Toch is de set niet het leukste, wel de vele landschappen uit de films. Zoals Mount Doom.”
Welke troeven heeft Nieuw-Zeeland nog?
“De mensen zijn hier veel minder gehaast. In België sta je ook veel meer in de file. Hier heb ik om 17 of 18 uur gedaan met werken. Niet veel later ben ik al thuis. Nog iets wat de Belgen moet interesseren, is dat je hier maar 33 procent belastingen betaalt. Gezondheidszorg? Heel democratisch als je na twee jaar werken een werkvisum hebt. Je been gebroken? De verzorging is gratis. En dat geldt voor tal van ingrepen.”
Weten ze aan de andere kant van de wereld iets over België?
“Dat we goede voetballers, lekker bier en heerlijke chocolade hebben. En kleine mosselen. De Nieuw-Zeelandse zijn drie keer groter. Nieuw-Zeelanders zijn vooral heel natuurgericht. Ik krijg altijd de leuke vraag: Do you have mountains? Altijd willen ze weten welke natuur ze kunnen ontdekken. Gelukkig hebben ze ook veel interesse in fietsen.”
