In het bijzijn van familie, vrienden en sponsors stelden Ben en Rinke de film zaterdagavond voor in zaal Strijboshof in Kalmthout. “De film is vanaf 3 februari gratis te bekijken op het YouTube-kanaal van Gangmaker. Toch ben ik blij dat we de beelden exclusief mochten tonen aan wie mijn avontuur van dichtbij meemaakte. Voor mij was het ook de eerste keer dat ik de film helemaal mocht zien”, lacht Ben, die zijn bijnaam ‘den Beer van Nieuwmoer’ dankt aan burgemeester Lukas Jacobs die hem zo doopte na een eerder straf fietsavontuur.
“In het begin was de ontgoocheling heel groot. Na het indienen van mijn verhaal bij WUCA (World Ultimate Cycling Association) hoorde ik gelijkaardige verhalen. Anderen kregen dezelfde rugpijn en kenden ook problemen om eten en drinken binnen te houden. Niettemin ben ik trots op mijn elf Belgische records, vooral dat van de snelste 500 mijl. Daarvoor wil ik graag ‘mijn team uit de duizend’ nog eens bedanken. Met mijn recordpoging zamelde ik geld in voor de Stichting tegen Kanker”, blikt Ben terug. “Chantal, een goede vriendin van ons, vecht tegen de vreselijke ziekte. Het deed ons deugd dat ze aanwezig kon zijn om de cheque van 7.556,30 euro in ontvangst te nemen.”
“Wie mij een beetje kent, weet dat de recordpoging vorig jaar – waarbij ik vierduizend rondjes van 250 meter in 27 uur wilde afleggen – niet mijn eerste en ook niet mijn laatste stunt was. Mijn bucketlist is nog niet afgewerkt. In maart neem ik nog eens deel aan de Cape Epic in Zuid-Afrika. Ik kreeg een bericht van ex-prof Greg Van Avermaet of hij via mij kan deelnemen. Zo staan we samen aan de start. En… eind november plan ik een nieuwe aanval op de snelste duizend kilometer.”
“Graag ben ik er dan opnieuw bij”, pikt filmmaker Rinke Vanhoeck in. “Voor mij was dit de eerste keer dat ik een film van ruim vijftig minuten maakte. Op de wielerpiste kon ik dichtbij Ben blijven wat unieke en uitdagende filmomstandigheden opleverde. Alleen focussen op het weekend van de recordpoging, zonder beelden van de voorbereiding, maakt het verhaal nog intenser.”
“De keiharde muziek om Ben te motiveren, maakte het filmen soms complex. Ik probeerde met de camera op zijn huid te zitten… Als Ben het moeilijk had, aan het overgeven was of echt pijn leed, bleef ik filmen. Ben heeft er erg goed op gereageerd, want hij kon me evengoed de huid volschelden of wegsturen. Het resultaat is het een rauwe, eerlijke film.”
“Ik wilde geen klassieke sportfilm maken, maar een portret van Ben, een 49-jarige bouwvakker uit Nieuwmoer”, gaat Rinke verder. “We schetsen zijn menselijke kant door interviews met zijn vrouw Annick, dochter Noa en beste vriend Pieter. Hoe zien zij zijn extreme uitdaging? Er zitten zeker aangrijpende momenten in, zoals wanneer Ben toegeeft dat hij het zelf niet zou aankunnen om zijn dochter zo te zien afzien als zij hem daar zag. De docufilm is een ode aan de amateursporter. Aan mensen zoals Ben die zich door niets of niemand laten vertellen waar hun grenzen liggen.”
“Van meer dan zeven uur beeldmateriaal maakte ik een verhaal van iets meer dan 50 minuten. Het is een emotionele trip, zeker op het einde. Ik was er live bij en heb het nadien honderden keren gezien in de montage. Toch raakt het me nog steeds als ik de laatste minuten zie. Omdat daar veel samenkomt waar ik met mijn film op wou focussen: het sportieve, fysieke, maar ook het familiale en het gezondheidsaspect.”
Gravelwedstrijd
“Enkele jaren geleden richtte ik samen met Dries Pauwels Gangmaker op. Dat is een sportcollectief dat content maakt voor, over en door amateursporters. Initieel waren we een podcast, maar daar kwam ook video bij. Zo maakte ik in 2023 een reportage over een gravelwedstrijd in IJsland die ik samen met Ben reed. The rift, an Icelandic gravel story kan je ook terugvinden op het YouTube-kanaal van Gangmaker”, besluit Rinke Vanhoeck.
