© BELGA
ANALYSE. Het verhaal van De Wever klopt nu niet meer
Zowel politici als commentatoren hebben de voorbije week meermaals de hoop uitgesproken dat het politieke debat in Antwerpen opnieuw over inhoud zou gaan en niet alleen over personen en strategieën. Laten we die hoop blijven koesteren. Maar als de voorbije week iets bewezen heeft, is het wel hoe groot de rol van strategie is in het politieke bedrijf. Elke nieuwe wending in het Antwerpse koningsdrama dwong alle partijen tot een nieuwe strategie. En die moet juist zitten om het over inhoud te kunnen hebben.
Iedereen ging ervan uit dat Bart De Wever en zijn partijleden de voorbije dagen hun pret niet op konden. De coalitie van links, die volgens de peilingen enkele maanden geleden nog groot genoeg kon worden om het huidige stadsbestuur uit het zadel te lichten, spatte uit elkaar.
De Wever staat daardoor sterker dan ooit, maar toch zei hij een dag na het einde van Samen dat hij van de hele zaak “warm noch koud” wordt. “Ik denk niet dat N-VA hier een goede of slechte zaak aan doet”, voegde hij eraan toe. Verschillende partijleden verklaarden anoniem in de pers dat dit helemaal niet het gedroomde scenario is voor N-VA.
Groene thema’s op de agenda
Ideaal is geen enkel scenario negen maanden voor de verkiezingen, maar zeggen dat het al dan niet bestaan van Samen geen verschil maakt voor N-VA, is niet juist. Ook N-VA moet nu een nieuw verhaal bedenken om de kiezer te verleiden.
Veel N-VA’ers hadden dit drama in het linkse kamp liever wat later op het jaar zien gebeuren. Nu is er nog tijd voor Groen om zich te herpakken. Het positieve elan waarop de partij zat, is weliswaar gebroken en het imago van kopman Wouter Van Besien heeft een knauw gekregen. Maar mits een goede communicatiestrategie kan de partij haar drive terugvinden. De ecologische thema’s zullen de volgende maanden zeker de agenda blijven beheersen. Mobiliteit, luchtverontreiniging, fietsveiligheid en openbaar vervoer blijven voor de meeste Antwerpenaren de grote pijnpunten. Daar kan Groen op inspelen.
Slachtoffer sp.a
En wie weet krabbelt sp.a in die negen maanden ook nog overeind. Vanuit een slachtofferrol is soms meer mogelijk dan je aanvankelijk denkt. Bij de top van de partij heerst een zeker optimisme, een sfeer van we laten ons niet doen. De beslissing van Jinnih Beels om onderdak te zoeken bij sp.a kan ook een positieve boost geven.
Al is het bestuur niet de achterban natuurlijk. Het is zeer de vraag of die in het verhaal van de leiders stapt. Het kan evengoed zijn dat de kiezers massaal afhaken en ... voor Groen kiezen.
Weg vierkoppige draak
Het is moeilijk te voorspellen wat het uiteenvallen van Samen voor N-VA kan betekenen. Een paar weken geleden was het allemaal duidelijker. Zodra er sprake was van een links kartel was het verhaal van De Wever dat een vierkoppige draak hem tussen zes planken het stadhuis uit wilde dragen. De Wever gooide CD&V, PVDA en Samen op een hoop en schilderde ze af als de grote linkse vijand. Wie wilde vermijden dat Antwerpen in hun handen viel, moest voor hem kiezen.
Dat die strategie aansloeg, bleek uit de enquête van Gazet van Antwerpen van september vorig jaar. N-VA stond sterker als er een kartel was dan als Groen en sp.a apart zouden opkomen.
Maar het verhaal van De Wever klopt nu niet meer. De N-VA blijft veruit de grootste, groeit zelfs nog wat volgens onze enquête van vandaag en lijkt onbedreigd, maar de rest van het politieke landschap is versnipperd en dus moeilijker te bespelen. Op dit politieke veld kun je de kiezer niet meer eenduidig voor het blok zetten: links of rechts. Hoewel N-VA-voorzitter Fons Duchateau dat donderdag wel volhield: “Groen en sp.a gaan apart verder, maar ze geven wel aan na de verkiezingen onder één dak weer samen te gaan. Er blijft dus een duidelijke keuze voor de Antwerpenaar.”
Groen en sp.a blijven inderdaad actief aan dezelfde zijde van het politieke spectrum, maar N-VA vecht niet meer tegen één blok. CD&V kan nu weer volop meespelen en ook extreemrechts en -links kunnen van de nieuwe situatie profiteren. De versnippering kan alleen maar groter worden.
Zelfzekere N-VA
N-VA zal een andere communicatie moeten vinden en die zal onvermijdelijk moeten bestaan uit een sterke verdediging van het gevoerde beleid. Dat is altijd iets moeilijker als je in een luxepositie zit. De Wever zal zijn militanten alert moeten houden en mag onder geen beding de indruk wekken dat hij de strijd als gestreden beschouwt. Kiezers zijn daar allergisch voor. Die willen dat politici hun best voor hen doen.
Bart De Wever heeft de touwtjes van het politieke bedrijf in België en Antwerpen stevig in handen, dat heeft hij de voorbije weken bewezen. Met een ongeziene zelfzekerheid en efficiëntie speelt hij telkens weer zijn veel zwakkere tegenstanders op een hoopje. Dat maakt hem ongenaakbaar. En dat is het enige gevaar dat hem nog bedreigt.
Om te vermijden dat de kiezer die houding als arrogant gaat bestempelen en dat hij er na de verkiezingen helemaal alleen voorstaat (een coalitie van allen tegen een is mogelijk), wordt het nu tijd om de Antwerpenaar ervan te overtuigen dat zijn beleid het beste is voor de stad, ongeacht wat de andere partijen doen of beweren. En zo zal er vanzelf inhoud in het debat komen. Hopen we. Want in Antwerpen weet je nooit.
