Ik wist even weer wat het betekent religieus te zijn

Laten we eens gek doen, dachten we. Laten we onszelf op weg naar Siena verwennen met een tussenstop in het Hilton in Como. ’s Avonds, wanneer de huizen rond het gelijknamige meer als vuurvliegjes de heuvels verlichtten, dacht ik aan George Clooney, die in Como zijn zomerverblijf heeft, maar ook aan een andere man: Francesco Petrarca. 

Hij beweerde dat hij in 1336 de eerste was om de Mont Ventoux te beklimmen "puur uit verlangen om zijn grote hoogte beter te bekijken" en daardoor de eerste toerist was. Op de top las Petrarca de Belijdenissen van Augustinus: "En de mensen trekken erop uit om de hoge bergen te bewonderen, (…) de gang van de oceaan en de baan van de sterren. Maar zij besteden geen aandacht aan zichzelf."

Dat probeer ik hier wel te doen: aandacht aan mezelf te besteden door de verwondering toe te laten. Ik was verwonderd over de vrouw die bij het inchecken in het Hilton de ‘floor assistant’ voor rotte vis uitschold omdat ze een halfuur op haar kamer moest wachten: de decadentie der superrijken. 

Wat me nog meer verwonderde, waren de tranen in mijn ogen toen ik de mis in de kathedraal van Como bijwoonde. Bomvolle kerk. Knielende nonnen. Overtuigd meezingende Italianen. Ik wist, al zolang ongelovige af, even weer wat het betekent religieus te zijn en veranderde van toerist in ongelovige pelgrim. Nu, maandagochtend, zijn we op weg naar Siena. "Ga op je rug op het Piazza del Campo liggen", zei iemand me, "en verwonder je." Ik weet nog niet wat me te wachten staat – maar kan nu al niet wachten.