Leerkracht uit Kapellen leest minister Crevits de les: “Deze leerlingen doen precies wat het onderwijs van hen verwacht”

Nochtans was de leerkracht geschiedenis en cultuurwetenschappen dat niet van plan. Door mee te gaan, zou hij de leerlingen die wel naar school gaan immers in de kou laten staan. Maar na overleg met de directie is anders beslist. “Ik ga niet mee als verantwoordelijke van de school, maar kan ter plaatse een aanspreekpunt zijn. Degenen die in school blijven, heb ik opdrachten gegeven. Een vergelijking maken tussen de klimaatmars en het studentenprotest voor Leuven Vlaams in 1968, een filmpje maken over de klimaatmars, of een lezersbrief schrijven.”

Dat laatste is wat Joris Van Elsen eerder deze week zelf heeft gedaan door minister van Onderwijs Hilde Crevits de les te lezen.

Persoonlijke redenen

“Ik was aangedaan door de oneliner waarmee de minister de mond snoert van jongeren die voor een ambitieuzer klimaatbeleid betoogden”, zegt hij. “Ik hou niet van halve informatie. Stop met paraplu’s opentrekken, het moet voor iedereen duidelijk zijn wat de spelregels zijn en wie verantwoordelijk is.”

Van Elsen wijst op de omschrijving in de wet van gewettigde afwezigheden. “Directies kunnen toestemming geven aan een leerling die om ‘persoonlijke redenen’ afwezig is, de zogenaamde code P. Ik begrijp dat directies hier niet kwistig mee willen omgaan, maar opkomen voor het klimaat lijkt me meer dan een persoonlijke reden. Verder geldt in België leerplicht, geen schoolplicht. De minister kan toch niet beweren dat de leerlingen op die betoging niets hebben geleerd.”

Volgens de leerkracht, ook vader, hebben deze leerlingen precies gedaan wat onderwijsministers, commissies, eindtermen en leerkrachten van hen verwachten: kritisch zijn, zich engageren, goed burgerschap tonen en streven naar een duurzame samenleving. Van Elsen citeert uit de vakoverschrijdende eindtermen over omgeving en duurzame ontwikkeling: “‘Participeren aan milieubeleid, zoeken naar duurzame oplossingen, …’ Maar ook in de eindtermen over de politiek-juridische samenleving gaat het over ‘zich actief inzetten voor de eigen rechten en die van anderen’.”

Over hoe ver de leerlingen in hun protest moeten gaan, spreekt Van Elsen zich niet uit. “Jongerenprotest verliest veel van zijn impact als het begrensd wordt door volwassenen. De betoging moet een krachtig signaal zijn, gevolgd door andere duurzame acties. Ik hoop dat ze creatief uit de hoek zullen komen en de aandacht op het klimaat blijven houden, zo lang ze zichzelf of anderen geen schade toebrengen. Een boom planten voor het kabinet van minister Schauvliege is prima, eieren gooien niet.”

Geen oplossing

Minister Crevits gaat maar deels mee in deze redenering. “Kritische zin en mondigheid zijn een goede zaak. Daarom vormen ze de basis voor de nieuwe eindtermen”, zegt Crevits. “Maar spijbelen is geen oplossing, ook niet voor een groter maatschappelijk engagement. Onderzoek toont aan dat ongewettigd afwezig zijn, een invloed heeft op je schoolloopbaan. Het is aan de scholen om hierover in gesprek te gaan. Leerlingen moeten zich bewust zijn van die invloed. Het is goed dat scholen een gepaste ‘sanctie’ voorzien waarbij ze ook hun zorgen omtrent het klimaat in acties kunnen omzetten. Samen met de collega’s in de Vlaamse regering kijk ik uit naar hun ideeën.”

Anuna De Wever (17), een van de drijvende krachten achter het protest, gaf gisteren na een overleg met vier Vlaamse ministers alvast te kennen te zullen doorgaan met de spijbelacties tot er écht iets verandert.