Sereen afscheid van jonge wielrenner Stef Loos in volle kerk: “Koers nu maar verder, vriend”

LEES OOK. Familie en fans nemen massaal afscheid van betreurde Stef Loos

De Sint-Niklaaskerk in Dessel zat zaterdagnamiddag afgeladen vol voor de afscheidsplechtigheid van Stef Loos. Ruim duizend familieleden, vrienden, ploegmakkers en supporters brachten Stef op een emotionele maar serene manier een laatste groet aan de negentienjarige jeugdwielrenner van Acrog-Pauwels Sauzen-Balen BC die afgelopen week het leven verloor bij een aanrijding tijdens een wielerwedstrijd in Doornik.

Stefs mama Inn Urkens beschrijft het gevoel van gemis na de tragische gebeurtenis. “We kunnen het nog niet vatten, maar het is jammer genoeg realiteit geworden dat je er niet meer bent”, vertelt ze. “Naar de voorpagina van de krant kijken en je foto zien staan. Naar het nieuws kijken en de verschrikkelijke beelden zien en dan beseffen dat het over jou gaat. De pijn is niet te vatten, niet beschrijven. Je bent een kanjer van een zoon en een broer.” Ook vertelde ze over de ijzersterke wil van Stef. “Je ging altijd voor de volle honderd procent”, zegt ze. “Voor minder ging je niet. En precies die karaktertrek heeft je jammer genoeg de das omgedaan. Je wilde niemand teleurstellen. Je familie, je vrienden, je ploeg, maar in de eerste plaats jezelf. Jouw doorzettingsvermogen en vechtlust blijven ons altijd bij. We zijn ongelooflijk trots op je. Opgeven stond niet in je woordenboek, maar wel er voor gaan en genieten van elke dag. Hoe moeilijk het leven soms kon zijn.”

Tijdens de plechtigheid kwam er ook veel muziek aan bod. Zo werd ‘Leef’ van André Hazes jr afgespeeld, wat voor Stef een lijflied was. Daarnaast zong een koor verschillende liedjes tijdens de plechtigheid.

“Iedereen is fier op je”

Ook Kris Loos, de papa van Stef, neemt pakkend afscheid van zijn zoon. “Lieve Stef, we staan hier in het middelpunt van de belangstelling”, vertelt hij .”Je zou hier van genoten hebben, tenminste als het over je sportieve prestaties zou gaan. We hebben ons best gedaan om deze herdenking te maken zoals je zou willen. Je had er al openlijk over gesproken, want je hield rekening met het feit dat er ongelukken konden gebeuren. Het leven was niet altijd gemakkelijk voor jou, maar iedereen had bewondering voor je moed en je doorzettingsvermogen. Je was een groepsspeler, een doorzetter, een bijter. We zijn altijd heel trots op je geweest. We troosten ons met de gedachte dat je gestorven bent bij het beoefenen van je grootste passie. Koers nu maar verder, vriend. Wij, en vooral je broer Stijn, zorgen voortaan voor het materiaal waar je altijd zo zuinig bent geweest.”

Bij het altaar stond onder meer de reservefiets van Stef Loos opgesteld. Ook heel wat ploegleiders, begeleiders en renners van Acrog-Pauwels Sauzen-Balen BC kwamen Stef een laatste groet brengen. Onder hen was ook ex-ploegmaat Remco Evenepoel. “Woorden schieten ons echt tekort”, zegt hij. “Iedereen is fier op je. We weten dat je altijd hebt gestreden tot het einde. Je bent van een ploegmaat uitgegroeid tot een goede vriend. Bij meerdaagse wedstrijden sliepen we samen op de kamer. Je hebt me ook altijd gemotiveerd. Niet ik, maar jij zult altijd de wereldkampioen van Balen blijven.”

Volgens hartsvriendin Jana was de koers het leven van Stef. “Je deed er alles voor en dat bewonder ik echt. Voor jou was de koers je passie. Je droomde om prof te worden, maar je studeerde ook. Je combineerde zelfs letterlijk je sport met je studie. Zo was je bezig op de rollen terwijl je studeerde. Je wilde iets van je leven maken. Dat heb je ook gedaan.” Na de afscheidsplechtigheid vormden de renners en begeleiders van Acrog-Pauwels Sauzen-Balen BC een erehaag voor Stef. De wielrenners hadden truien en jasjes aan van de ploeg, geen wielertenues zoals eerder aangekondigd.