Een zakelijke catalogus van 43 bladzijden met alle genomen en nog te nemen maatregelen. Saai en grijs, want ontdaan van alle toeters en bellen, van flitsende titels, opbeurende foto’s en rake oneliners. Met zijn Septemberverklaring heeft Vlaams minister-president Geert Bourgeois gisteren om 14 uur het nieuwe parlementaire jaar op gang getrapt. Een klein uurtje, vele superlatieven en nog meer miljoenen euro’s later kon de gewone verstaander slechts één conclusie maken: op vier jaar tijd is Vlaanderen de hemel op aarde geworden. Enkel een rode loper, een volgspot, trompetgeschal en vuurwerk ontbraken om dit te onderstrepen.

Beweren dat Bourgeois gisteren lucht met blaasjes verkocht, is de waarheid geweld aandoen. Zoals beloofd blijft deze regering hervormen en investeert ze opnieuw. Volgens het zogenaamde ‘centenboekje’ trekt ze vanaf 2019 jaarlijks 578 miljoen euro extra uit voor nieuwe beleidsinitiatieven, waarvan de grootste brok voor welzijn en onderzoek en ontwikkeling. Tel daar de extra beleidsinspanningen van de voorbije vier jaar bij en de 654 miljoen eenmalige investeringen die ze volgend jaar plant en Bourgeois I neemt volgend jaar voor 1,8 miljard euro nieuwe beleidsimpulsen. Dat is nog altijd minder dan de 2 miljard euro die ze aan het begin van de regeerperiode naar eigen zeggen structureel heeft bespaard. Dan spreken over een “historische investeringsregering” is de waarheid geweld aandoen.

Akkoord, de begroting 2019 is, ondanks nieuwe beleidsimpulsen en investeringen, in evenwicht. Maar dit is niet de verdienste van deze Vlaamse regering. Dit is de verdienste van de werkende Vlaming

Akkoord, de begroting 2019 is, ondanks nieuwe beleidsimpulsen en investeringen, in evenwicht - met dank aan de investeringen voor Oosterweel die buiten de begroting worden gehouden. Maar dit is niet de verdienste van deze Vlaamse regering. Dit is de verdienste van de werkende Vlaming. Die zag het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs fors stijgen. Kinderopvang werd duurder, net als openbaar vervoer. De exploitatiebudgetten voor De Lijn werden ingeperkt, subsidies voor energiezuinige maatregelen werden overgeheveld van de begroting naar de netbeheerders die deze onkosten doorrekenen in de stroomfacturen. Drinkwater werd fors duurder en de kinderbijslag werd twee keer niet geïndexeerd. Ondertussen blijven de wachtlijsten in de zorgsector ongemeen lang, staan we met zijn alleen steeds langer stil op onze wegen, en groeit bijna 14 procent van de kinderen tussen 0 en 3 jaar in Vlaanderen nog altijd op in kansarmoede.

Deze regering heeft absoluut enkele verdiensten. Maar voor de grote omwenteling heeft ze in deze economische gouden tijden niet gezorgd. De enige echte omwenteling lijkt - helaas - de wenteling in zelfgenoegzaamheid, ook al sprak Geert Bourgeois dit gisteren meer dan eens met klem tegen.