Er ging een “oei” door de Belgische huiskamers. België-Rusland was een kwartier ver toen Thibaut Courtois de bal kreeg toegespeeld. De beste doelman ter wereld startte een dribbel, verloor zijn evenwicht en speelde de bal knullig in Russische voeten. Doelpunt. Verbazing in het stadion en op de sofa thuis. Na 71 interlands had Courtois voor het eerst in dienst van de nationale ploeg geflaterd.

Ijskonijn

Ploegmakkers en bondscoach waren er na de match als de kippen bij om de fout te minimaliseren. “Praten met hem? Hij staat sterk genoeg in zijn schoenen”, vertelde Jan Vertonghen. “Hij heeft genoeg ervaring om binnen twee weken weer op zijn beste te zijn”, vulde Timothy Castagne aan. “Hij blijft de beste van de wereld”, was Roberto Martinez zoals steeds de meest sussende van iedereen. “Want na die fout speelde hij alsof er niets gebeurd was. Dat moet je kunnen.” Vergeten en verdergaan. Makkelijker gezegd dan gedaan. In het geval van Courtois kwam dit ongeluk niet alleen. De flater tegen Rusland was het trieste hoogtepunt van een week waarin hij door Zinédine Zidane, pas weer aangesteld als trainer van Real Madrid, op de bank werd gezet. Hij, ’s lands nummer één en na het WK verkozen tot beste doelman van de hele wereld.

“Dat is veel om te verwerken, maar Thibaut kan dat aan”, zegt Guy Martens, de keeperstrainer van KRC Genk die de jonge Courtois jaren onder zijn hoede had. “Thibaut is altijd iemand geweest bij wie het mentale aspect een grote sterkte was. Bij veel keepers zie je dat ze na een foutje beginnen te twijfelen, dat ze dan op hun lijn blijven staan of niet meer durven uit te komen, maar bij Thibaut zag je dat nooit. Een fout bleef nooit hangen. Het zit in zijn genen om zoiets meteen te vergeten, hij is een ijskonijn. Al heeft hij het natuurlijk nooit heel vaak meegemaakt dat hij een fout moest vergeten.”

Niet expres

Courtois is een constante doelman. Bij de Rode Duivels ging hij nooit eerder in de fout en op clubniveau is het al stevig zoeken naar een echte blunder van weleer. Dag op dag vier jaar geleden maakte hij bij Chelsea een gelijkaardige fout - in een competitiematch tegen Hull - maar voorts blijven van de laatste jaren vooral een pak bepalende en knappe reddingen hangen. “Daarom moet je dit gewoon zo snel mogelijk vergeten”, zegt Jean-Marie Pfaff, de iconische voorganger van Courtois in het doel van de Duivels. “Als doelman overkomt je dit gewoon af en toe. Het is niet plezant, maar het is nu ook niet dat een keeper zoiets expres doet, hè. België heeft gewonnen, dus die appel waarin Courtois moet bijten, smaakt niet zo zuur als iedereen nu denkt. Of ik zelf ooit zo’n flater heb begaan bij de nationale ploeg? Neen, alle doelpunten die ik heb binnengelaten, waren onhoudbaar.” (lacht)

Allemaal zwijgen

Filip De Wilde is wél ervaringsdeskundige. In de openingsmatch van het EK 2000 in eigen land verslikte hij zich in een controle waardoor tegenstander Zweden kon scoren. Knullig, maar net als bij Courtois gisteren wonnen de Duivels die match wel nog: 2-1. “Het belangrijkste is dat je na zo’n fout de draad zo snel mogelijk weer kunt oppikken”, zegt De Wilde. “Courtois kan dat zondag al tegen Cyprus, in mijn geval duurde dat iets langer.” De Wilde verloor na zijn flater tegen Zweden nadien met 2-0 van Italië en pakte rood in de slotmatch tegen Turkije. “En toen was het vakantie, hè. Het heeft geduurd tot de kwalificatiecampagne voor de Champions League met Anderlecht voordat ik mijn waarde opnieuw heb kunnen bewijzen. Nu, voor Courtois is dat maar een klein krasje op zijn blazoen. Hij heeft de laatste jaren zó veel krediet opgebouwd, eigenlijk zouden wij als ex-doelmannen allemaal moeten zwijgen als we zijn palmares zien.”

Het laatste woord is dan maar aan de keeperstrainer. “Weet je waar wij altijd op hameren bij onze doelmannen?”, stelt Martens de vraag. “Dat ze hun vuisten ballen na een redding. Je ziet veel keepers extra hard tegen de paal trappen of vloeken als ze een fout maken, maar dan maak je je blunder net groter dan dat die is. Je moet dat niet benadrukken, het is beter dat je juicht bij een goede save. Herinner je je nog die redding van Thibaut tegen Brazilië (op een schot van Neymar in de slotminuten, nvdr.)? Toen vierde hij ook. Die save was voor hem een overwinning op zich. Een fout zoals die van gisteren zal hem niet bijblijven.” Een ijskonijn, dus.