Sinds Fons (7) de daklozen in het station zag, wil hij alleen nog op stuk karton slapen

De kleine Fons heeft een zacht bed ter beschikking. maar de laatste dagen laat hij dat vrijwillig links liggen. In de plaats slaapt hij op een kapotgescheurde kartonnen maaltijdbox van Hello Fresh. “Alles is begonnen toen ik afgelopen weekend met hem naar het spektakel Walking with Dinosaurs ben gaan kijken in Brussels Expo. We zijn met de trein en de metro naar de Heizel gegaan. In het Centraal Station hebben we verschillende daklozen op de grond zien zitten en dat heeft blijkbaar een heel diepe indruk op hem nagelaten”, vertelt mama Tine Stikkers.

Een dag later bleken de dinosaurussen allang vergeten, maar het beeld van de mensen die sliepen op een stuk karton bleven door het hoofd van de jongen spoken. “Hij bleef maar vragen hoe dat komt en of dat niet koud is. Toen hij moest gaan slapen, zei hij totaal onverwacht dat hij ook op een doos wilde slapen om te weten hoe dat voelt”, vertelt ze.

Ontroerend

In eerste instantie wilde zijn mama het maffe plan nog afblokken, want de dag nadien was er school. “Ik trok grote ogen. Maar toch besloot ik om hem het te laten proberen. Ik vond het wel schoon en ontroerend dat hij daar zo mee bezig was. Het was blijkbaar zijn manier om alles te verwerken.”

Ze stopte hem dus wat dekens, een zacht hoofdkussen en de nodige knuffels toe en liet Fons zijn ding doen. “Het bleef wel keihard om zo op een dun stuk karton te slapen. Ik was er eigenlijk zeker van dat hij na een half uur weer in zijn bed zou gaan liggen. Maar hij viel meteen in slaap. De dag erna zei hij dat hij goed geslapen had. Hij was ook niet stijf ofzo.”

De volgende dag wilde Fons weer op de grond liggen. “Hij had zelfs zijn pyjama weer uitgedaan en had zijn kleren aangetrokken. Want zo doen die mensen op straat dat ook. Als ik hem niet tegengehouden had, was hij zelfs nog buiten gaan liggen. Dat vond ik nu net een stapje te ver, bij deze temperaturen. Hij zei dat hij dat dan wel in de lente eens zou proberen.”

Extra matje

Ondertussen zijn er al drie nachten voorbijgegaan en Fonske heeft nog steeds niet in zijn eigen bed willen slapen. Tine heeft ondertussen wel een extra mat onder het karton gelegd omdat de vloer door het winterse weer koud aanvoelde. “Hij wil voorlopig niet in zijn eigen bed. Wat ik doe als hij dit nog weken wil volhouden? Ik ga er van uit dat hij zelf wel zal aangeven wanneer hij er genoeg van heeft. Ik ga hem zeker niet stimuleren om het vol te houden, maar ik zal het hem het ook niet verbieden.”

Donderdagavond vertrok Fons naar zijn papa om daar de nacht door te brengen, want zijn ouders leven gescheiden. “Of ik daar ook in een doos zal slapen? Dat denk ik niet, daar heb ik zo geen doos. Maar als ik terug bij mama ben, denk ik wel dat ik weer naar mijn doos ga vragen. Ik vind het echt niet erg, eigenlijk valt het goed mee”, vertelt de moedige jongen.

“Eigenlijk ben ik wel fier op hem en op de manier waarop hij hier mee omgaat. Hij is in wezen een echte stoere jongen, maar heeft soms ook een heel klein hartje. Ik vind het knap dat hij zo meeleeft met anderen in problemen. Hij heeft me de laatste dagen nog dikwijls gevraagd waarom die mensen nergens anders kunnen slapen. Daar heb ik als grote mens ook geen antwoord op, zoiets krijg je niet uitgelegd. Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat hij wel de keuze heeft om in een bed te slapen. En ik ben trots dat hij een jongen is die met het leed van anderen begaan is. Als er nog veel kinderen zoals hem zouden zijn, dan komt het ooit misschien toch nog goed met de wereld, niet?”, lacht Tine.