Direct naar artikelinhoud

Bartel Van Riet: "Ik ben máár die onnozelaar uit de Kempen die op tv komt"

Bartel Van Riet presenteert nieuw seizoen van Ons Eerste Huis
Beeld Steven Richardson

Blauwpleister, poutrel en keermuur, het zijn bouwtermen waar Kempenzoon Bartel Van Riet al lang niet meer van opkijkt. Net voor hij zijn hemdsmouwen opstroopte voor het nieuwe seizoen van Ons Eerste Huis vertelde hij Goesting Magazine hoe hij de kasteelhoeve in Grobben­donk met zijn stralende echtgenote Dorien transformeerde tot een gezellig café.

"Indraaien aan het kapelletje!", mailt Bartel Van Riet ons een dag van tevoren. En maar goed ook, anders waren we gegarandeerd los voorbij de kasteelhoeve van Grobbendonk gevlamd. Tussen de mistige weilanden strekt zich het 14 hectare tellende kasteeldomein d'Ursel uit: van het kasteel zelf bleef niets overeind, enkel de kasteelhoeve bleef gespaard. Hier staat Bartel sinds deze zomer goedgeluimd achter de toog met zijn kersverse echtgenote Dorien Van de Water. Naast leraar L.O., landschapsarchitect, presentator en klusjesman is Bartel duidelijk ook een herbergier met ridderlijke inborst. "Als kind had ik een enorm ontzag voor kastelen. In het vijfde studiejaar wist ik precies in welke bouwstijl en periode de burchten in de buurt opgetrokken waren. Op reis moesten er voor Barteltje ook altijd een paar exemplaren bezocht worden. (lacht) Dat Dorien en ik in deze hoeve een cafeetje mogen openhouden kwam  als een geschenk uit de hemel vallen. Moest dit een strak gebouw geweest zijn, had het nooit gewerkt. Deze kasteelhoeve is ons op het lijf geschreven."

Waarom precies?
"We zijn allebei gek op oude verhalen, dat zie je aan de inrichting: het is een uit de hand gelopen hobby en een gedeelde passie van ons tweetjes. We wilden een cafeetje van honderd jaar oud creëren met streekgebonden herinneringen. De familiefoto's die hier hangen, komen van overal: je ziet de oude boswachter, maar even goed een Grobben­don­kenaar die het duivenkampioenschap won. Het verhaal van het kasteel en bij uitbreiding van Grob­ben­donk moet verteld worden."

Ik griezel van een huis dat steriel is ingericht
Bartel Van Riet
Bartel Van Riet presenteert nieuw seizoen van Ons Eerste Huis
Beeld Steven Richardson
Als kind had ik een enorm ontzag voor kastelen
Bartel Van Riet
Bartel Van Riet presenteert nieuw seizoen van Ons Eerste Huis
Beeld Steven Richardson

Smeulend vuur

Is het bij jullie thuis ook zo gezellig?
"Zo verhalend als dit cafeetje is het bij ons thuis in Bouwel niet, maar we hebben ons best gedaan. Aan de muur hangt een kadertje dat ik van mijn bomma kreeg. Dat is geschiedenis die je binnenbrengt en een nieuwe bestemming geeft. In onze tuin hebben we vorig jaar een schuur gebouwd. Ik heb daar de open haard uit mijn ouderlijk huis geïnstalleerd: de geur van het smeulende vuur doet me denken aan mijn kindertijd en maakte dat ik mij meteen thuisvoelde. Alles vertrekt vanuit warmte en liefde voor je huishouden, en dat proberen we te vertalen in de inrichting. Ik krijg er de griezels van als een huis te steriel is ingericht. Als er niet geleefd wordt in een huis, wonen er ongelukkige mensen. Of gefrustreerde mensen die hun huis zo proper mogelijk willen houden. Onbe­gon­nen werk is dat, want er wordt nu eenmaal in geleefd."

Je presenteert een nieuw seizoen van Ons Eerste Huis. Wat leerde je op praktisch vlak?
"Dat er tijdens een verbouwing vaak verkeerde inschattingen worden gemaakt. Denk aan droogtijden van pleister, een wand die plots vocht trekt of een dampscherm dat vergeten is. Bij een verbouwing donderen er altijd lijken uit de kast, zo simpel is het. Probeer je daarop te voorzien, begin niet te flippen als je je vooropgestelde planning niet haalt. Nog een tip: durf ver genoeg gaan in het strippen van je huis. Om budgettaire redenen wordt dat vaak niet gedaan, maar uiteindelijk rendeert dat in de opbouw. Je kan beter opbouwen dan alles opnieuw in elkaar proberen te puzzelen, dat werkt meestal niet."

En op menselijk vlak? Tien weken lang verbouwen met je ouders en schoonouders is geen sinecure.
"Een verbouwing is een enorme relatietest, ja. Je krijgt te maken met frustraties, en de successen die je boekt zijn niet altijd evenredig. Je bent moe, zit wat vaker op mekaars kap en hebt niet altijd de ruimte om goed te discussiëren. Dat drukt bij quasi elke verbouwing de sfeer."

Wat zou je in zo'n geval aanraden?  
"Het is een gekke vergelijking, maar ik gaf vroeger turnles en als ik merkte dat de les in het honderd liep, legde ik ze stil, probeerde het opzet duidelijk te maken en dan vlogen we er terug in. Het is goed om in zo'n crisissituatie de druk van de ketel te halen, samen iets te gaan eten of een pint te pakken. Door even halt te houden lijkt het dat je kostbare tijd verliest, maar de helft van die tijd win je terug. Anders blijf je rotzooien."

Wat valt je nog meer op?
"Hoe voorzichtig mensen zijn geworden. We durven in deze maatschappij niet meer strijden. Ik zie angst om engagement aan te gaan. En dat is het net, je moet op je bek durven gaan! Ik wil hier niet de apostel uithangen, maar ik denk dat de sociale media daar voor iets tussen zitten. Als ik een deelnemer vraag wat zijn of haar stijl is, krijg ik een Pinterest- of Instagram-overzicht. Dan denk ik: nee, dat is niet jouw stijl. Je moet ontdekken wat je zélf echt mooi vindt en daar ook voor durven strijden."

Ben jij altijd een strijder geweest?
"Ik heb altijd al heel gulzig in het leven gestaan, hoe meer ik kon meepikken hoe beter. Natuurlijk heb ik er ook hard voor moeten werken, je mag niet zomaar verwachten dat je de kansen in de schoot geworpen krijgt. Maar voor je kan zeggen dat iets je ding niet is, moet je het geprobeerd hebben."

Bij een verbouwing donderen er altijd lijken uit de kast
Bartel Van Riet
Smeulend vuur
Beeld Steven Richardson
Dit domein was 700 jaar verboden terrein
Bartel Van Riet
Smeulend vuur
Beeld Steven Richardson

IQ van een weipaal

Je bent een Kempenzoon ten voeten uit, maar je hebt ook in Leuven gewoond. Hoe keek je toen naar de Kempen?
"Als je de kans krijgt om op kot te gaan, moet je die met beide handen grijpen. Het opent je wereld, omdat je andere mensen en gewoontes leert kennen. Toch keek ik in Leuven altijd met een warm gevoel naar de Kem­pen. Ik ben ontzettend blij een Kempe­naar te zijn. Sommige mensen durven al eens neerbuigend over deze streek te spreken, maar dan denk ik: je weet niet wat je mist: de natuur, de ruimte, de mensen, het spelen met uitdrukkingen. Een Kempenaar vindt voortdurend zegswijzes uit en iedereen snapt meteen wat er bedoeld wordt. 'Je hebt het IQ van een weipaal' is zo'n sprekende uitdrukking. Simpel, oprecht: een Kem­pe­naar is rechttoe rechtaan. Ik heb dat graag, ik weet graag hoe het zit."

Intussen ben je niet meer weg te denken van tv. Kom je soms in aanraking met de schaduwzijde?
"Ik vind het zelf ook helemaal niet voor de hand liggend wat ik mag en kan doen. Ik besef goed genoeg dat ik mijn beide pollekes mag kussen. (lacht) Een negatieve kant heb ik nog niet ervaren. Je moet gewoon met je beide voeten op de grond blijven, ik ben ook mààr die onnozelaar uit de Kempen die op tv komt."

Welke reacties blijven het meest hangen?
"Het tofste is dat ik door het doorgeven van mijn passie het leven van mensen beïnvloed. Zo zijn er kijkers die opnieuw beginnen tuinieren of die wat vaker met hun kinderen buiten spelen. Ik kreeg eens een handgemaakt mes van een oude vijl overhandigd van een jongen die gepassioneerd was geraakt door mijn programma en zijn vader in zijn enthousiasme had meegetrokken. Wat een compliment, denk ik dan."

Eind juli zijn Dorien en jij getrouwd. Wat deed die mijlpaal met jou?
"Mijlpaal... nu hang je meteen al veel was aan de draad. (lacht) Ik ben vooral blij dat ik Dorien mijn vrouw mag noemen. Op dat gebied ben ik romantisch - of melig zouden sommigen zeggen - ingesteld, het is gewoon een heel fijn idee dat zij mijn vrouw is. Ik zie haar doodgraag en samen kunnen we de wereld aan. We zijn niet getrouwd voor een groot feest, maar voor mekaar. Sinds we elkaar kennen, hebben we onophoudelijk gefantaseerd, gelachen, gedroomd en ook hard gewerkt. Daar zijn tot nu toe een schuur, een café, een trouw en drie grazende koeien uit voortgekomen. We gaan dat volhouden. Dit is nog maar het begin."
Ons Eerste Huis is nu te zien op VIER.

IQ van een weipaal
Beeld Steven Richardson
We zijn niet getrouwd voor een feest, maar voor mekaar
Bartel Van Riet
IQ van een weipaal
Beeld Steven Richardson

Bartel Van Riet (35)

- Trad eind juli in het huwelijksbootje met Dorien Van de Water (33).
- Ken je van de Eén-programma's Groenland en De baard van Bartel, en de VIER-programma's Ons Eerste Huis en Bartel in het Wild.
- Mag je altijd wakker maken voor: "Iets leuks! Als er maar een nieuw verhaal aan gekoppeld kan worden, dan spring ik met goesting mijn bed uit!"
- Droomt van: "Onze eigen boerderij, die er intussen stiekem al een beetje is dankzij de drie koeien die we kregen op ons huwelijk. Pas op, ik zit nog in de romantische fase, want ik besef dat boeren niet op vakantie kunnen gaan. Daar wringt het schoentje, want ik wil de wereld zien."
- Maakt zich druk over: "Zagers en klagers. Doe er iets aan in plaats van erover te zagen, is een leuze die ik van mijn vader heb meegekregen. Dorien en ik zijn allebei positief ingesteld en zo moeilijk is dat niet: probeer het gewoon!"