'Piepergate' of hoe plots geur van vriendjespolitiek rond EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen hangt

Gisteren riep een meerderheid in het Europees Parlement Commissievoorzitter Ursula von der Leyen op om de benoeming van Markus Pieper tot kmo-gezant terug te draaien en een "echt transparante en open aanwervingsprocedure" te voeren. 

Volgens het Duitse, groene Europarlementslid Daniel Freund had de benoeming overduidelijk te maken met het feit dat Pieper een CDU-politicus is. Te meer omdat de twee andere, vrouwelijke kandidaten voor de job als "beter gekwalificeerd" werden beschouwd.

Von der Leyen is niet verplicht - en vooralsnog ook niet geneigd - om zich aan die oproep te houden. Maar de geur van vriendjespolitiek die rond de hele zaak hangt, doet haar reputatie geen goed. 

Zelfs binnen de Europese Commissie is er gemor te horen. Onder meer van Europees commissaris voor de Interne Markt Thierry Breton, van buitenlandvertegenwoordiger Josep Borrell en van EU-commissarissen Paolo Gentiloni en Nicolas Schmit zou Von der Leyen een kritische brief over de kwestie hebben gekregen.

"Dat is natuurlijk niet verrassend", professor Europese politiek Steven Van Hecke (KU Leuven). "Von der Leyen is boegbeeld voor de campagne van de EVP. In de aanloop naar de Europese verkiezingen wordt elke fout die ze maakt uitgebuit."

Toch vindt Van Hecke de kritiek op de benoeming van Pieper maar ten dele terecht. Want dat Eurocommissarissen voor zulke functies hun eigen partijleden en Europarlementsleden benoemen, is helemaal niet zo gek, zegt hij. 

"Je moet weten: in tegenstelling tot het systeem in België hebben Europese commissarissen eigenlijk maar kleine kabinetten. Er is dus niet veel marge om extra expertise aan te werven. Maar als ze dat doen, hoeven ze daarover, net zoals in België, geen verantwoording af te leggen." 

Alleen gebeurt de aanstelling van Markus Pieper wel heel kort voor de verkiezingen, vindt Van Hecke. Het verklaart wellicht waarom de man niet gewoon op het kabinet van Von der Leyen is binnengehaald, maar wel als een 'gezant'. "Op het kabinet van Von der Leyen zou zijn mandaat ook eind oktober aflopen", redeneert Van Hecke. 

"Dus om hem meerdere jaren aan boord te houden, met overigens een riant loon, zal men een selectieprocedure hebben moeten opstarten. En als je dat doet, moet je wel de beste kandidaat nemen natuurlijk."

De beschuldiging van vriendjespolitiek ten spijt, is de aanstelling van Pieper als kmo-gezant duidelijk een politieke zet van Von der Leyen, analyseert Van Hecke. "Het is een signaal naar de CDU dat ze binnen haar Europese beleid meer nadruk wil leggen op de belangen van kmo's."

"Maar dat is toch wel erg laat", merkt Van Hecke fijntjes op. "Alsof je zo toegeeft dat je daar de voorbije regeerperiode eigenlijk te weinig aandacht aan hebt besteed."