Zaterdagavond, aan de Kehrweg. We vroegen ons al een tijdje af waar het bestuur van KV Mechelen zich bevond. Na 26 minuten hadden we ze gevonden. Heel Eupen sprong recht bij de 1-0 van Ocansey – zo werd het een makkie om de Mechelse kopstukken, beteuterd op hun stoeltje, te spotten. 4-1 werd het uiteindelijk, op bezoek bij de voorlaatste in de stand. Dat heet een mokerslag. De voorlaatste in de stand is nu… KV zelf. Terwijl de woedende fans de spelers op hun plichten wezen, dropen voorzitter Timmermans, TD Vande Velde en co. ontredderd en gefrustreerd af.

Gisteren dan, in Mechelen: een (uitloop)training als een andere, met Yannick Ferrera aan het roer en alweer bedrukte gezichten. Verder: radiostilte. Niemand van het bestuur die na de blamage wou reageren.

Onderling werd, net als de avond voordien, wel veel gediscussieerd. Vooral ook over de positie van de trainer – zo gaat dat, als de resultaten tegenvallen. Morgenavond al is er de thuismatch tegen Lokeren – alwéér een cruciale onderin het klassement. En de vraag is: zit Ferrera dan nog op de bank? Die knoop wordt vandaag pas doorgehakt, vernamen we. Afscheid nemen of hem nog een kans geven: beide opties liggen nog op tafel. Al is bij sommigen het geduld op.

Ferrera bouwde vorig seizoen veel krediet op, want op een haar na bezorgde hij KV een plaats in play-off 1. Niet voor niks verlengde het bestuur het contract van de 37-jarige ex-coach van STVV en Standard tot 2019. Maar dit seizoen wil het maar niet lukken. Ferrera wou stappen zetten, vooral beter gaan voetballen. Maar als je na elf speeldagen amper één keer kon winnen en acht punten hebt, is er iets mis. Dezelfde fouten komen steeds terug. Kansen worden gemist en vooral te makkelijk weggegeven. Achterin krijgen ze geregeld een black-out en klungelen ze erop los. De spelers verzekerden het bestuur vorige week én na de match dat ze achter hun coach staan, maar toonden dat nog niet met de voeten. Van het goeie werk op training zien we veel te weinig terug.

Boze fans

Zelf baalde Ferrera zaterdag ook als een stekker. “Negen minuten waren we afwezig en daarin slikten we drie goals en gaven we de match weer uit handen.” Een gebrek aan bloed, zweet en tranen, zoals de fans schreeuwden? “Neen. Ik begrijp absoluut dat ze boos en ontgoocheld zijn. Maar ik zie geen gebrek aan werkkracht of intensiteit. Wél een gebrek aan efficiëntie en soms concentratie. Vooral achterin, daar ligt ons grootste probleem. De laatste drie matchen scoorden we nog zes keer, maar kregen we tien goals binnen. We moeten absoluut weer focussen op ons defensieve spel.”

Hij probeerde wel het positieve te benadrukken, ook in de kleedkamer. “Het heeft geen zin om borden kapot te gooien of te lopen schreeuwen. Misschien moesten we zo laag zakken om te beseffen dat we beter verdienen en beter moeten doen. Hopelijk is dit ons diepste punt. Er staat nu druk op, maar ik geef niet op en mijn spelers evenmin. Het meest positieve is dat er dinsdag alweer een match volgt.”

Maar of Yannick Ferrera dan nog op de bank zit? Die vraag moet het bestuur vandaag beantwoorden.