3voor12
"Het is knap hoe Tessa Douwstra, zangeres en vrouw achter Luwten, op haar debuut zoveel nummers heeft geschreven die stuk voor stuk eigen zijn, maar toch een geheel vormen. Luwten opereert op het gebied van de gevoelige elektronische indiefolk, maar weet in elk nummer andere stappen te zetten."
"De Staat, wie is er niet groot mee geworden? Negen jaar geleden speelde de rockgroep uit Nijmegen z’n eerste Lowlands-show, sindsdien zijn Torre & Co uitgegroeid tot vaste waarde in de festivalweide. Ze stellen eigenlijk nooit teleur. Sterker nog: de Nijmegenaren schakelen elke keer weer op."
"Grime o' clock in de Bravo. Vorig jaar stond de Noord-Londense koning Skepta nog op deze spot, nu dient een Zuid-Londense kroonprins zich aan. In een van z'n hits stelt-ie zich in dik accent voor: 'State your name, cuz. Stormzy, innit. And what are we doing today? Rapping, init.' (...) Stormzy vraagt om de grootste pit die de Bravo ooit gezien heeft en krijgt 'm nog ook."
NRC
NRC schrijft over een 'aangenaam weerzien' met N.E.R.D. "met een chaotisch ingericht podium, waarop dansers, muzikanten en enkele rappers door elkaar renden. Hun bekende nummers – Lapdance, She Wants To Move – bleken nog altijd onversleten. Ze werden aangevuld met fragmenten van nummers die Williams voor anderen produceerde, zoals Hot In Herre (van Nelly) en Blurred Lines (Robin Thicke)."
"Zo eigende Williams zich andermans liedjes toe, net als Nile Rodgers een paar uur eerder deed tijdens zíjn optreden met zijn groep Chic. Rodgers, in citroengeel kostuum, bouwde een setlist op uit liedjes van discogrondleggers Chic, in combinatie met nummers waaraan hij als producer meewerkte, zoals David Bowie’s Let’s Dance en nummers van Diana Ross, met toelichting over de ontstaansgeschiedenis."
Trouw
"N.E.R.D. zorgde voor een rammend eind aan een dag die met nederhopper Leafs, dancegroep Bonobo, de balkanbeats van Gogol Bordello en de vurige grime van Stormzy wel meer uitzinnige springfeestjes kende."
Over Rhye schrijft de krant: "Het is breekbare fluister-r&b, aangevoerd door de zacht-zwoele falsetzang van Mike Milosh. En aanvankelijk is dat gewoon heel saai. En stroomt de Heineken-tent dus leger en leger. Niet iedereen kan op dat moment de concentratie opbrengen om hier even heel langzaam van te gaan genieten. Maar wie dat wél kan, wordt gaandeweg beloond.(...) Langzaam, heel langzaam wordt deze onderkoeld begonnen show één dampend geheel. En dat is ook wel eens leuk, te midden van het wild feestende Lowlands."