Alleskunner Van der Poel voltooit unieke trilogie: nationaal kampioen op de weg, in het veld en op de mountainbike
Het fietsplezier spat ervan af als Mathieu van der Poel over het parcours dendert. Zondag werd hij nationaal kampioen mountainbike en volbracht hij een nooit eerder vertoond drieluik. Hij was al kampioen op de weg en in het veld.
Het zand stuift op als Mathieu van der Poel (23) nog een laatste sprintje trekt in het Apeldoornse Orderbos. Hij wordt zondag na een lange solo Nederlands kampioen mountainbiken. Het zwarte stof zichtbaar tussen de tanden als hij de overwinning begroet met een brede lach.
Met de winst volbrengt Van der Poel een nooit eerder vertoond drieluik: nationaal kampioen op de weg, in het veld en op de mountainbike. In hetzelfde seizoen. De status van alleskunner is weer eens bevestigd.
‘Ik ben een verwend man omdat ik wedstrijden kan rijden in drie disciplines. Dat houdt me gemotiveerd. Als ik het hele jaar alleen maar zou mountainbiken, crossen of op de weg zou fietsen, zou dat gaan vervelen. De combinatie is ideaal’, zegt Van der Poel als hij een uurtje na de wedstrijd terugkomt van de dopingcontrole. ‘Het duurde even voor de plas kwam’, verontschuldigt hij zich. ‘Komt door het warme weer. Dan droog je uit.’
Het fietsplezier spat ervan af als Van der Poel die middag over het ruim vier kilometer lange parcours dendert. Het gras kleurt goudgeel in de zon. Het publiek staat rijen dik aan de finish. Grotendeels gekomen voor Van der Poel. Ze kijken vol bewondering naar het machtsvertoon van het jonge multitalent.
Dunne bandjes
Van der Poel houdt van de fiets in al z’n gedaanten. Van de racefiets, met z’n dunne bandjes. De fiets waarmee hij de wegprofs tijdens het NK begin juli op de Brabantse Wal verraste door in de sprint iedereen voorbij te vliegen.
Van de veldritfiets, om mee te ploeteren door de blub. Vrijwel onverslaanbaar was Van der Poel deze winter in het veld. Behalve in de belangrijkste wedstrijd: het WK verloor hij van zijn eeuwige Belgische rivaal Wout Van Aert.
Maar het meest houdt Van der Poel op dit moment misschien wel van de mountainbike, met z’n dikke banden en rechte stuur. De fiets als speelgoed. Stunten met vering in de voorvork. Ruige paden en rotsen als speeltuin.
Onlangs was hij op hoogtestage in Livigno, een Italiaanse skidorp. ‘Dan koos ik een bergtop uit en begon ik te fietsen. Kijken hoe hoog je kunt komen. Van de gebaande paden af. Dat kan alleen met een mountainbike.’
In Nederland en België is het mountainbiken een kleine sport, maar het heeft meer internationale allure dan het veldrijden. Het wereldbekercircuit trekt de hele wereld over. De sport groeit, zegt vader Adrie van der Poel, wereldkampioen veldrijden en tweevoudig Touretappewinnaar. ‘Een sport heeft een uithangbord nodig. Om kijkers te trekken, om mensen zelf te motiveren. Door Mathieu krijgt de sport een boost. Dat is mooi.’
Was is het grootste verschil tussen mountainbiken en veldrijden? Mathieu van der Poel denkt even na. Hij zet ondertussen een handtekening op de bidon van een jonge fan. ‘Mountainbiken is moeilijker. Een veldritparcours zou iedereen kunnen rijden als je rustig fietst. Maar de meeste mountainbikeparcours hebben zo’n heftige beklimmingen en vooral ook gevaarlijke afdalingen, met rotspartijen en boomstronken, dat er weinig mensen zijn die daar naar beneden kunnen. Een wedstrijd duurt 90 in plaats van 60minuten. Net iets zwaarder dus ook.’
Mountainbiken is de belangrijkste reden dat Van der Poel zich nog niet aan een avontuur als fulltime wegrenner waagt. Hoe luidt de roep ook klinkt als hij weer eens indruk maakt tijdens de spaarzame wedstrijden die hij rijdt op de weg. Men mag blijven roepen. Van der Poel wil eerst naar de Olympische Spelen van Tokio in 2020 op de mountainbike. Daarna ziet hij wel.
Dat hij wegwielrennen saai zou vinden, is een misvatting. ‘Natuurlijk, zo’n overgangsetappe in de Tour de France lijkt me niet echt leuk om te fietsen. Dat zei Peter Sagan deze week ook. Hij was maar in de ontsnapping gegaan tegen de verveling. Kan ik me wel in vinden. Maar ik snap dat het erbij hoort. Op de mountainbike verveel je je in ieder geval nooit.’
Mountainbiken bewees zich al als een prima basis voor een latere wegcarrière. Zie Peter Sagan, op dit moment de groenetruidrager in de Tour de France. Voormalig Tourwinnaar Cadel Evans maakte ook eerst furore als mountainbiker. En ook Egan Bernal, het 21-jarige Colombiaanse klimtalent van Sky, reed zijn eerste kilometers op de mountainbike.
Vooralsnog blijft Van der Poel het combineren. Over een paar weken is het EK mountainbiken in Glasgow. Daar doet hij mee om de winst. Net als in de wegwedstrijd. Die is in dezelfde week.
Anna van der Breggen dik tevreden met tweede plaats
Het contrast was groot voor Anna van der Breggen, regerend olympisch kampioen wielrennen op de weg. Afgelopen dinsdag werd ze na een zware bergrit in La Course, een eendagswedstrijd voor vrouwen georganiseerd tijdens de Tour de France, in de laatste meters voor de finish in Le Grand-Bornand nog geklopt door Annemiek van Vleuten. Zondag stond ze alweer in Apeldoorn aan de start met een mountainbike voor het NK. Daar werd ze weer tweede, achter Anne Terpstra.
‘Ik wist van tevoren dat ik moeilijk van Anne zou kunnen winnen. Zij is super technisch en heeft veel power. Ik moet het met mijn klimmersbenen hier vooral hebben van kracht. Daarmee kon ik het op de rechte stukken de andere vrouwen wel lastig maken’, zei een zichtbaar genietende Van der Breggen na de finish. Ze doet het graag, mountainbiken, als ze niet op de racefiets zit. ‘Maar ik heb gewoon te weinig tijd. Maar goed: ik blijf oefenen.’