Thomas De Gendt na indrukwekkende solo: “Straf? Hiervoor betalen ze mij”

Zoek ze maar, de renners die vaker een ontsnapping tot een goed einde brengen dan Thomas De Gendt (32). U zult ze niet vinden. Tijdrijden is keihard en klimmen kan loodzwaar zijn, maar in het wielrennen is niets moeilijker dan als aanvaller een wedstrijd te proberen winnen. De Gendt slaagde gisteren voor de negende keer in zijn eentje (op veertien zeges). Ter herinnering: de Ronde van Catalonië is WorldTour-niveau, hoger bestaat niet.

Zoals altijd had de man een plan. "Ik had het helemaal uitgedokterd. Ik wist dat de eerste rit mijn beste kans was", zei de geboren aanvaller. "Ik kende het parcours, ik wist hoe het peloton zich zou gedragen, ik wist hoeveel voorsprong ik nodig had."

Dat parcours lag hem: zwaar genoeg, maar niet overdreven. "Genoeg om de sprinters te dumpen, maar niet per se iets voor de rasklimmers", zag De Gendt. "Als ik een goede voorsprong kon pakken, wist ik dat er niet veel ploegen achter me zouden rijden. Ook al omdat er in de openingsrit nog geen leider is, dat betekent nog een ploeg minder om te controleren. Het liep zoals ik had gedacht: de sprinters kwamen in de problemen en de klassementsrenners kon het geen zak schelen wat ik deed."

De Gendt had uitgerekend dat hij drie minuten nodig had op de top van de laatste zware beklimming. De laatste vijftig kilometer gingen vooral bergaf, daar zouden ze hem niet meer terugpakken. In de klim gooide hij zijn laatste van vijf medevluchters overboord en op de top had hij 3:40.

"Genieten was het niet. Zestig kilometer solo, dat is afzien. Het was vol, vol, vol. Vol bergaf, vol in de bochten, vol op het vlakke, vol op de laatste klimmetje. Op een bepaald moment wist ik dat het binnen was. Ik mocht nog tien keer plat vallen, toch blijf je doorgaan. Pas in de laatste vijfhonderd meter kon ik ontspannen."

Zijn drie ritzeges in Tour, Giro en Vuelta blijven voor De Gendt helemaal bovenaan staan, al krijgt dit ook een speciaal plaatsje. Want zelfs naar De Gendt-normen was dit een straffe solo. Maar als je dat te veel benadrukt, gaat de man snel relativeren - de aard van het beestje. "Hier betalen ze me voor", is dan de laconieke uitleg. "Ik content, de ploeg content, iedereen content. Allee, toch voor een dag of twee. Een coureur is maar zo goed als zijn laatste koers: als ik overmorgen los, zal ik het ook mogen horen."

Niet van zijn ploeg, wel van 'de mensen'. Bij Lotto-Soudal zijn ze uitermate tevreden over De Gendt. "Hij zei na Parijs-Nice dat hij goed zou zijn in de Ronde van Catalonië", vertelde Mario Aerts, de ploegleider van Lotto-Soudal, in Spanje. “Bij de briefing hadden we vier man aangeduid om mee te gaan in de aanval. We hoopten stiekem dat het De Gendt was die erin zou slagen. Hij is een afwerker."

Leiderstrui geen hoofddoel

Sportief manager Marc Sergeant vult aan: "Als De Gendt vertrekt, gaat er bij de anderen een rood zwaailicht branden. Ze weten dat het weleens de goede ontsnapping kan zijn. Hij flikt het ook elke keer opnieuw. Hoe dat komt? Cru gezegd: hij heeft ballen aan zijn lijf. De Gendt durft! Of het nu 60, 100 of 200 kilometer is.

"Zijn sportieve waarde is enorm. Hij verovert wielerharten en stimuleert anderen door zijn manier van koersen. Ook al mislukt het soms wat hij doet. Of het klopt dat hij niet dik betaald wordt in vergelijking met zijn prestaties? De Gendt wordt naar zijn waarde betaald. De tijd dat hij een koopje was, is voorbij."

Zelf blijft De Gendt de lat trouwens hoog leggen. "Ik ga niet in mijn zetel liggen omdat ik deze rit gewonnen heb. Mijn grote doel dit jaar is een rit in een grote ronde winnen. Als dat lukt, is mijn seizoen geslaagd."

Zijn leiderstrui in Catalonië gaat De Gendt verdedigen, zonder zich de minste illusie te maken over zijn klassement. "De bergen zijn hier te steil. Als ze willen, rijden de echte klimmers à la Bernal me er gewoon af. Woensdag ben ik mijn leidersplaats kwijt. Maar ik ga er wel voor koersen, uit respect voor de trui."

En een klein beetje genieten, dat mag ook. De Gendt gunde zichzelf gisteravond een biertje - champagne lust hij niet. "Ik heb ook een pot pindakaas in de kamer gesmokkeld", vertelde hij. "Dat is lekker op een maïskoekje. En zondag heb ik vier Bounty's gegeten, blijkbaar werkt dat ook."

Nog dit: in de achtergrond deden Alejandro Valverde en Egan Bernal goede zaken. De 38-jarige Spanjaard profiteerde door onderweg twee seconden bonificatie te pakken, de Colombiaan één. Zo maken de twee renners, beiden uit op de eindzege, meteen hun opwachting in de top vijf.