Het Thomashuis Westmalle is het eerste in de provincie Antwerpen. Sociale investeringsmaatschappij Inclusio kocht een vijftal jaar geleden de statige witte ‘villa Van Hoeck’ aan de Antwerpsesteenweg. Inclusio verhuurt de woning voor een periode van dertig jaar aan de Thomashuizen, zodat de continuïteit gegarandeerd is.

Het initiatief van Thomashuizen ontstond in Nederland en is genoemd naar een koppel dat zijn zoon met een beperking zag openbloeien nadat hij van een grote verzorgingsinstelling naar een kleinschaligere woonvorm met familiale sfeer verhuisd was.

Willy Vertongen, voorzitter van Thomashuizen België, speechte tijdens de opening, net als James Van Casteren, administrateur-generaal van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH). De bewoners betalen de kosten voor zorg en ondersteuning met hun Persoonsvolgend Budget.

Geert en Karen zijn niet alleen het zorgkoppel, maar ook de vertrouwenspersonen. Voor hen is het Thomashuis geen job, maar een levensdoel en -vervulling. Hun eigen zoon Lars (27) heeft autisme en is een van de zes inwonende gasten. Ze weten dus waarover ze spreken. Geert en Karen worden bijgestaan door twee medewerkers. Ook burgemeester van Malle Sanne Van Looy (N-VA) is heel blij met zo’n warm initiatief op grondgebied Malle.

Intergemeentelijke Verbroedering Malle vzw overhandigde een cheque van 500 euro, de opbrengst onder meer van zijn stand op de kerstmarkt in Heusenstamm in Duitsland. Zo worden ze de hoofdsponsor van de kippen en het prachtig kippenhok dat Geert en Karen in Herenthout kochten. “Een kippenhok met wat hoeken en kanten af, maar tegelijk een heel warme thuis voor onze hennen”, zegt Geert. “We zagen het en vonden het symbolisch perfect bij het Thomashuis passen.”

“Sommigen noemen het chaos, wij noemen het familie”, staat inclusief uitroepteken op de kleurrijke sweaters die de bewoners van het Thomashuis Malle dragen.

Mathieu Engels van het Vlaams broederzangduo Mathieu & Guillaume uit Oelegem, had samen met de bewoners een huislied gemaakt. “Tijdens de coronacrisis had ik als artiest minder werk. Ik ben dan als animator in de zorg gaan werken, onder meer als muziektherapeut. Dat was zo verfrissend voor mij. Via-via kwam ik bij Thomashuis Westmalle terecht. Ik heb hier drie muziekworkshops gegeven en geproefd van de sfeer.”

De bewoners gaven Mathieu tips wat zéker in het Thomashuislied moest komen. “Van Lieveke moest het woord Trappist er in komen”, zegt Mathieu. Lieveke vindt dat Mathieu mee in het Thomashuis moet komen wonen. “Dat gaan mijn kindjes en vrouw niet willen”, lacht hij.

Lieveke

Lieveke heeft het syndroom van Down en is 58. Ze woonde lang bij haar ouders, en in het weekend bij vzw De Bolster bij ziekenhuispastor Jan De Cock in Malle. Intussen is ze verhuisd naar het Thomashuis, waar ze een mooie roze kamer heeft. Tijdens de opening hangt ze heel de tijd aan Jan De Cock. “Maar ik ben ook heel graag bij Karen en Geert”, zegt Lieveke.

Het Thomashuis Malle is een mix van leeftijden en profielen. Het zorgkoppel zorgt dat de puzzel wonderwel past. Tine (27) lijkt als twee druppels op de betreurde singer-songwriter Sinéad O’Connor. “Dan lijk ik toch harder op Metejoor!”, zegt Jarne (23). Je ziet dat het klikt tussen die twee. Tine heeft lang thuis gewoond, maar voor haar ouders wordt het zwaar. Ze heeft psychogene niet-epileptische aanvallen (PNEA) en FNS, een hapering in het verzenden en ontvangen van signalen in de hersenen.

“Vorig jaar had ik een heel zware aanval. Ik ben zelfs tijdelijk verlamd geweest van kop tot teen”, vertelt Tine. “Drie jaar geleden had ik over de Thomashuizen gelezen. Ik woonde in Balen, maar het leek me echt iets voor mij. Ik heb direct contact gezocht. Malle was het dichtstbijzijnde voor mij. Toen ik zo slecht was, ben ik nadien naar ’t Volderke in Meerhout gegaan, maar altijd in de hoop naar hier te komen. Ik heb lang in een rolstoel gezeten. Ik doe nog altijd rolstoeldansen. Intussen ben ik goed hersteld.”

“Vorig jaar had ik een heel zware aanval. Ik ben zelfs tijdelijk verlamd geweest van kop tot teen”, vertelt Tine. “Drie jaar geleden had ik over de Thomashuizen gelezen. Ik woonde in Balen, maar het leek me echt iets voor mij”

Tine (27)

Bewoner Thomashuis

“Eerst ben ik een paar keer blijven slapen, nadien heb ik wat uitstapjes met de groep gedaan. Ik ben hier echt heel graag. Het voelt alsof ik een nieuwe familie, een nieuw gezin, erbij heb gekregen. Ik voel mij gewaardeerd. Ik heb twee nieuwe zussen en drie nieuwe broers. Ik noem Jarne ook echt ‘broertje’.”

Voor de ouders van Sophie (47) uit Stabroek is er een onrust van hun schouders gevallen. “We zijn zeventigers. Ooit hebben we nog plannen gesmeed om zelf met andere ouders zo’n huis te starten. Het is een lange zoektocht van twintig jaar geweest. Geert en Karen vormen een ongelooflijk goed zorgkoppel”, zegt de moeder van Sophie. “Ik heb net met iemand van De Dennen in Malle gesproken waar Sophie eens mag proberen om te gaan helpen. Ze is heel sociaal. Voor ons is het een geruststelling. Onze dochter heeft hier een thuis gevonden.” Ook nichtje Ilse is blij en ontving tijdens de opendeur mee de gasten.