Actrice Joey Kwan voelde zich eenzaam als jonge mantelzorger: "Het werd een soort obsessie om het alleen te kunnen, terwijl ik hulp kon vragen"
Twee jaar lang heeft actrice Joey Kwan voor haar papa gezorgd toen er werd vastgesteld dat hij kanker had. Als jonge mantelzorger voelde Kwan zich vaak eenzaam, terwijl ze toch genoeg vrienden had om op te steunen. "Ik wilde er niet van uitgaan dat mijn vrienden altijd de mentale ruimte hadden om daarover te praten en dan heb ik me afgesloten."
Kwan, vooral bekend voor haar rol als Kyona in de eerste reeks van #LikeMe, beseft ondertussen dat ze meer hulp had kunnen vragen. “Nu vraag ik me af waarom ik zo koppig geweest ben. Maar op dat moment was het een soort obsessie het allemaal alleen te doen en alleen te kunnen.”
Haar papa kreeg in 2020 de diagnose van kanker en voor Kwan was het niet meer dan logisch dat de mantelzorg op haar viel, aangezien ze nog thuis woonde. “Het nieuws sloeg in als een bom, maar we hebben 2 jaar lang voor hem kunnen zorgen voor hij is overleden.”
Bekijk: Joey Kwan vertelt openhartig bij Fien Germijns en Sander Gillis over haar traject als mantelzorger
Tijdens die periode voelde ze veel schroom en verlegenheid om het onderwerp boven te halen. “Je wil er niet van uitgaan dat je vrienden altijd de mentale ruimte hebben om over zulke zware dingen te praten. Dan heb ik me maar afgesloten.”
Vrienden en familie opnieuw toelaten
Ondertussen is Kwan begonnen aan het rouwproces en voelt ze dat ze weer meer nood heeft aan vrienden en familie rond haar. “Door met lotgenoten te babbelen en mijn vrienden meer toe te laten, heb ik het gevoel dat ik opnieuw aan het openbloeien ben. Dat zijn dingen die tijd vragen.”
Ik ben blij dat ik mijn familie en mijn groot vangnet rond me heb vol vrienden. Nu is het aan mij om die hulp te aanvaarden
Het is belangrijk dat iedereen zijn eigen vorm van rouwen vindt, heeft Kwan ondervonden. “Mijn manier voelde heel fout in vergelijking met die van mijn familie. Ik wilde babbelen en mijn gevoelens uiten, terwijl de rest van het gezin zich net sterk wilde houden en tonen dat ze het ook zonder hem zouden redden.”
Dat botste, maar ondertussen is het gezin net hechter. “Ik ben blij dat ik hen en mijn groot vangnet rond me heb vol vrienden. Nu is het aan mij om die hulp te aanvaarden.”
Mantelzorg in Vlaanderen
Het Vlaams Expertisepunt Mantelzorg definieert mantelzorg als zorg en ondersteuning, op regelmatige basis, aan een familielid, een vriend, een buur of iemand die je graag ziet met een extra zorgnood. Die zorg kan nodig zijn door bijvoorbeeld ouderdom, ziekte, een beperking, psychische kwetsbaarheid of verslavingsproblematiek.
Mantelzorg kan allerlei vormen aannemen: hulp in het huishouden (zoals koken), hulp bij persoonlijke hygiëne (zoals wassen), hulp bij verplaatsingen in huis en daarbuiten, emotionele ondersteuning of administratieve ondersteuning. Vaak is mantelzorg een combinatie van verschillende taken.
Mantelzorg is geen beroep, maar ook geen vrijwilligerswerk waar je bewust voor kiest. Het overkomt je en de band met de zorgbehoevende persoon was er vaak al voor iemand mantelzorger werd. In bepaalde gevallen zijn er wel financiële tegemoetkomingen voor mantelzorgers en zorgvragers, vanuit je gemeente, de Vlaamse overheid of de federale overheid.
In Vlaanderen zijn er wel 2 miljoen mantelzorgers. Bovendien is ook 1 op de 5 jongeren tussen de 12 en de 18 jaar mantelzorger, vaak voor een familielid. Omdat mantelzorg niet makkelijk met een studie te combineren is, pleiten mantelzorgverenigingen voor een mantelzorgstatuut in elke universiteit of hogeschool, naar analogie met het topsportstatuut of statuut voor wie werken en studeren combineert.
Bekijk: Lenthe (16) zorgt voor haar jongere broertjes: "Soms heb ik er even genoeg van"