Dalle las in de Kamer een tijdlijn voor, die hem was verstrekt door de openbare omroep. Daaruit bleek dat er op 11 januari een eerste gesprek was met De Pauw en zijn echtgenote, op verzoek van het koppel. De televisiemaker had gehoord dat de VRT de rechten had gekocht voor de lineaire uitzending van de documentaire ‘Het proces dat niemand wou’.

Tijdens die vergadering verklaarde De Pauw dat hij bereid was om zich te verontschuldigen. In de daaropvolgende gesprekken stelde de televisiemaker voor om een extra aflevering te draaien waarin hij zijn excuses zou aanbieden. Hij wilde ook aanpassingen in de eerste drie afleveringen aanbrengen. Die piste werd afgetoetst bij productiehuis Woestijnvis, maar botste daar op een njet.

“Manifest te weinig aandacht voor slachtoffers”

De VRT ging daarna over tot de orde van de dag en besloot de uitzending van de drie delen in te plannen. Omdat De Pauw vervolgens aangaf voor de uitzending in gesprek te willen gaan met de slachtoffers, werd besloten tot uitstel. Die knoop werd in consensus doorgehakt door de gedelegeerd bestuurder, de directeur publieke opdracht, de directeur content en de directeur informatie. Pas in de dagen voor 20 maart, de initiële datum in het zendschema, werden de slachtoffers betrokken.

“Er is manifest te weinig aandacht geweest voor de slachtoffers”, concludeerde minister Dalle daaruit. “Er zijn meer dan twee maanden lang gesprekken geweest tussen de VRT en Bart De Pauw zonder dat daarbij de getroffenen zijn gehoord.” Dat was volgens de minister een grote fout. “In alle gevallen van grensoverschrijdend gedrag is het essentieel dat er geluisterd wordt naar de wensen van de betrokken personen.”

Desalniettemin zag Dalle ook een positief element in de zaak. “Het is ook een teken van leiderschap om een fout te kunnen toegeven, bij te sturen en je verontschuldigingen aan te bieden”, zei hij. “Het is nu de taak van de VRT om het vertrouwen te herstellen. Ik verwacht dat de CEO concrete stappen onderneemt.”

“Hallucinant”

“Het is hallucinant dat de VRT bereid was om de vraag van Bart De Pauw om te knippen in de documentaire voor te leggen aan Woestijnvis”, reageerde Katia Segers (Vooruit). “Als dat een demarche is van de CEO, zitten we met een zwaar probleem over wat een CEO denkt te kunnen doen.”

“Dit heeft ook een politiek aspect”, zei Meyrem Almaci (Groen). “Wat als u morgen belt?”, vroeg ze aan de minister. “Of ik, met een vraag rond een programma dat mij niet goed ligt? Dit gaat over de indruk dat iemand op dat niveau beïnvloedbaar is en kan ingrijpen op een manier die het bedrijf schade toebrengt.”

Klaas Slootmans van Vlaams Belang riep tot slot op tot clementie voor De Pauw. “Het was een bijzonder streng vonnis, in een rechtsstaat hoort dat een eindpunt te zijn”, zei hij. “Ik stel voor dat jullie de empathie en de vergevingsgezindheid die jullie telkens aan de dag leggen bij zeer zware criminelen, met de Wet-Lejeune, nu ook eens aan de dag leggen voor een van de grootste talenten in onze televisiegeschiedenis.”