Lucinda Brand of toch Fem van Empel? Beide namen weerklonken het luidst de voorbije dagen op de vraag welke renster zich tot wereldkampioene zou kronen. Terwijl die laatste op haar 22ste al twee wereldtitels won, kon haar ervaren landgenote nog maar één keer de strijd om de regenboogtrui winnen. Maar de 35ste Nederlander was wel dé vrouw in vorm: ze viel dit seizoen nog nooit (!) naast het podium, en won na nieuwjaar bovendien al drie crossen. Dan verging het Van Empel de jongste weken net iets minder. In het tweeluik Maasmechelen – Hoogerheide maakte ze net iets te veel fouten waardoor ze telkens naast de top drie viel.

Nederland boven

Twee absolute topfavorieten dus, maar dat was buiten Puck Pieterse gerekend. Zij vertrok als beste op het parcours in Liévin en nam enkel Van Empel mee in haar spoor. Brand - die bekend staat om haar tragere start - en vierde kanshebber Blanka Vas moesten meteen achtervolgen. Na amper zes minuten koersen had het duo voorin al tien seconden voorsprong te pakken.

Maar geen spoor van paniek bij Brand, de 35-jarige renster vond in het begin van de tweede ronde al aansluiting en nam niet veel later even de kop over doordat ze in tegenstelling tot haar concurrentes de beruchte materiaalpost aan zich liet passeren.

Zoals verwacht dus geen Belgen voorin, halfweg koers was Sanne Cant onze best geklasseerde landgenote op de tiende plek, net voor Belgisch kampioene Marion Norbert Riberolle. Ondertussen was het Nederlandse trio aan kop van de koers opnieuw een duo geworden. Puck Pieterse kraakte onder het stevige tempo van haar twee landgenoten, al kwam haar bronzen medaille nooit meer in gevaar: ze was duidelijk the best of the rest.

Laatste heuvel

Brand en Van Empel weken voor geen meter van elkaar zijde, tenzij in de wisselpost natuurlijk. Het leek bijna de enige mogelijkheid om echt weg te rijden van elkaar. In de voorlaatste ronde profiteerde Brand van een fietswissel bij haar concurrente, waarna ze enkele meters voorsprong nam, en voor het eerst die voorsprong zelfs enkele minuten vasthield.

Maar de strijd was nog niet gestreden, de regerend wereldkampioene kwam op kousenvoeten weer dichterbij en wou koste wat kost zichzelf opvolgen. Halverwege de laatste ronde kwam ze weer helemaal aansluiten: spanning troef in Frankrijk. Het kwam uiteindelijk net niet tot een sprint, want Brand kraakte op de laatste heuvel. Ze kan zichzelf weinig verwijten, al zal deze zilveren medaille toch zuur smaken.

De afscheidnemende Sanne Cant werd de beste Belg en bekroonde een sterke cross met een mooie negende plaats, Norbert Riberolle viel net buiten de top tien en werd elfde.

Lees ook

 Sanne Cant neemt op WK afscheid van het internationale veldrijden: “Dat ik zo weinig profiteerde van mijn zeges, was mijn grootste fout”